Ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησε –με τον γνωστό του πολιτικό οπορτουνισμό– την τακτική της Τουρκίας να παρεμβαίνει και να χειραγωγεί τη μουσουλμανική μειονότητα για να πετύχει ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα. Και το πέτυχε: η Ροδόπη βάφτηκε με τα χρώματα του κόμματος –η μόνη στις εκλογές της 21ης Μαΐου. Οk, μπράβο. Αλλά ήταν ανάγκη να το πανηγυρίσει κιόλας; Εκεί την πάτησαν στην Κουμουνδούρου –όταν άρχισαν να επιχαίρουν και να κομπάζουν που κέρδισαν τη Ροδόπη χάρη στην προπαγάνδα του Ερντογάν και του τουρκικού Προξενείου.

Κι ενώ η επιθυμία όλων (πρωτίστως της ελληνικής Πολιτείας) είναι να υπάρχει στη Ροδόπη ένα μοντέλο ανοικτής δημοκρατικής κοινωνίας που σέβεται απόλυτα την ελευθερία συνείδησης όλων των πολιτών, έρχεται η Κουμουνδούρου και καβαλάει το άρμα του Ερντογάν.

Το αποτέλεσμα ήταν να μην επικρατήσει «ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ επί της Νέας Δημοκρατίας στο νομό Ροδόπης, αλλά το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής». Το τελευταίο δεν το είπε ο Αδωνις Γεωργιάδης, αλλά πρώην στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στη Ροδόπη: ο Θανάσης Καλογιαντσίδης.

Ο Νίκος Φίλης, το επίπεδο του οποίου είναι σκάλες ανώτερο από τον μέσο Συριζαίο της Κουμουνδούρου, επέλεξε λάθος τάιμινγκ. Δήλωσε στο κανάλι Attica ότι δεν πιστεύει ότι υπάρχει «τουρκική μειονότητα», αλλά «μουσουλμανική μειονότητα με τρεις εκδοχές: Τουρκογενείς που δηλώνουν Τούρκοι, Πομάκοι και Τσιγγάνοι».

Το θέμα ανέκυψε όταν σε ερώτημα αν στον ΣΥΡΙΖΑ «μπορείτε να έχετε έναν υποψήφιο (εν προκειμένω τον Οζγκιούρ Φερχάτ) ο οποίος δηλώνει κάτι άλλο (μιλά για «τουρκική μειονότητα» κόντρα στις Συνθήκες)» ο κ. Φίλης απάντησε: «Βεβαίως, πώς δεν μπορούμε να έχουμε;».

Το πρόβλημα είναι προφανές. Οι διεθνείς συνθήκες (Συνθήκη της Λωζάνης) προβλέπουν «μουσουλμανική μειονότητα». Το έχουν αναγνωρίσει με τον πλέον επίσημο τρόπο και οι δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, παρά την αναθεωρητική επιδίωξη της Αγκυρας αντί για θρησκευτική-μουσουλμανική, να αναγνωριστεί «τουρκική μειονότητα» στην Ελλάδα.

Στο σημείο αυτό δεν μιλάμε για τον σεβασμό του ατομικού αυτοπροσδιορισμού. Ο καθένας μπορεί να δηλώνει ό,τι θέλει, ακόμη και εξωγήινος. Το πρόβλημα είναι ότι για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ΟΚ να υπάρχει στη Βουλή εκπρόσωπος του ελληνικού λαού που θα λέει ότι εκπροσωπεί την «τουρκική μειονότητα».

Ο Φίλης, πέρα από την αντίδραση της ΝΔ, δέχθηκε και φίλια πυρά. Το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ, Αγης Τάτσης, αξιοποίησε την ευκαιρία να του επιτεθεί μιλώντας για «5η φάλαγγα». Και ζήτησε από τον Τσίπρα να τον διαγράψει γιατί υπηρετεί, λέει, την εσωκομματική ομάδα που θέλει «διεύρυνση της διαφοράς» για να πάψει (ο Τσίπρας) να είναι αρχηγός.

Ετσι, ο Φίλης βρέθηκε στη θέση να αμφισβητείται η αφοσίωσή του στον αρχηγό του κόμματος και -ίσως το χειρότερο- να τον σχολιάζει εμμέσως ο Τσίπρας, ο οποίος ενέκρινε και φέρει την ευθύνη για το καιροσκοπικό κόλπο με το Προξενείο! Χρειαζόταν, άραγε, βοήθεια ο Τσίπρας για να ρίξει το κόμμα του στο 20%, όταν επί τέσσερα χρόνια έκανε αντιπολίτευση με το «Μητσοτάκη γ@μιέσ@ι» και τον πιο ακραίο μηχανισμό στοχοποίησης;

Αυτό που δεν αντιλήφθηκαν στην Κουμουνδούρου και τώρα το πληρώνουν με τη μοναδική τους εκλογική επιτυχία, πέραν εκείνης της ψήφου των φυλακών, είναι το εξής: Αλλο πράγμα να συμπίπτουν οι θέσεις του κόμματος (έστω, από άλλη αφετηρία) με αυτές του Ερντογάν για το Μεταναστευτικό και άλλο να εκμεταλλεύεσαι την προπαγάνδα του «σουλτάνου» για να κερδίσεις μια περιφέρεια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News