Η αποχή των 11 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής από την ψηφοφορία για την ισότητα στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών –αποχή ενώ η θέση του κόμματος ήταν «ναι»– περιγράφεται ως αναμενόμενη και προεξοφλημένη. Ομως αυτό είναι μια πολύ εξωραϊσμένη εικόνα. Η επιβεβαίωση της αποχής και του αριθμού –11 βουλευτές, πάνω από το ένα τρίτο της κοινοβουλευτικής δύναμης– τραυμάτισε την εικόνα του κόμματος, ενώ παράλληλα δημιουργεί ένα σοβαρό «εσωτερικής καύσεως» πρόβλημα στον Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος θα πρέπει το συντομότερο να το διευθετήσει έχοντας μπροστά και άλλες δύσκολες πολιτικές μάχες στις οποίες θα κριθεί αν το ΠΑΣΟΚ θα μπορέσει να δείξει ότι θα αμφισβητήσει την πολιτική κυριαρχία της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Το νομοσχέδιο για την ισότητα των ομοφύλων στον γάμο μπορεί να μην αγγίζει τη πλειοψηφία της κοινωνίας και ίσως να μην είναι κριτήριο ψήφου στη κάλπη των ευρωεκλογών και πολύ περισσότερο στις εθνικές εκλογές στο τέλος της τετραετίας. Ομως το γεγονός ότι ένας στους τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ διαφοροποιήθηκε δεν μπορεί να περάσει αβρόχοις ποσί. Στις εντυπώσεις το ΠΑΣΟΚ έχασε, όσο κι αν ηγετικά στελέχη του επιχειρούν να υποβαθμίσουν το τραύμα που άνοιξε.

Το ΠΑΣΟΚ έχασε διότι σε ενα ζήτημα ιδεολογικού προοδευτικού προσδιορισμού, εμφανίστηκαν ρωγμές που θολώνουν το πολιτικό στίγμα του κόμματος. Στο «αν είναι κάποιος ή όχι προοδευτικός», το ΠΑΣΟΚ «τσαλακώθηκε». Φάνηκε πως η προσωπική στρατηγική των βουλευτών υπερίσχυσε των επιδιώξεων του κόμματος και της ηγεσίας του. Ορισμένοι εξ αυτών έδειξαν ότι δεν έχουν το σθένος να συγκρουστούν με τις συντηρητικές δυνάμεις στην εκλογική τους περιφέρεια. Ενέδωσαν στη λογική να μην τα χαλάσουν με τους τοπικούς εκκλησιαστικούς παράγοντες και τα συντηρητικά ακροατήρια.

Παράλληλα, στο εσωκομματικό πεδίο, η αποχή των 11 δημιουργεί προηγούμενο για ανάλογες συμπεριφορές από άλλους βουλευτές στο μέλλον: όποιος ενδεχομένως θα έχει διαφορετική άποψη για ένα θέμα, θα μπορεί να επικαλεστεί τη στάση τους και θα θελήσει να πράξει το ίδιο. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ως εκ τούτου, υποχρεώνεται να σφίξει τα λουριά για να αποτραπεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο από το επόμενο κιόλας κρίσιμο νομοσχέδιο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Το πρόβλημα για τον κ. Ανδρουλάκη μεγαλώνει καθώς μεταξύ αυτών που απείχαν συμπεριλαμβάνονται και όσοι έχουν θέση ευθύνης, όπως η γραμματέας της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, Ευαγγελία Λιακούλη.

Οι 11 αποχές του ΠΑΣΟΚ αποδυνάμωσαν την κριτική του κ. Ανδρουλάκη στην κυβέρνηση και τη ΝΔ για την αποχή υπουργών και πολλών βουλευτών της. Η θέση του ότι ο κ. Μητσοτάκης ανέχθηκε τον Μάκη Βορίδη και όσους στη ΝΔ διαφώνησαν και απείχαν ρίχνοντας την ευθύνη της υπερψήφισης στην αντιπολίτευση, αδυνάτισε δραματικά: «Οταν διαφωνεί το 30% των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ όσα κι αν λέει η ηγεσία του για τα δικά μας προβλήματα δεν πείθουν», σχολίασαν από την κυβέρνηση. Είναι εμφανές ότι δυσκολεύεται να περάσει ο πολιτικός λόγος του κ. Ανδρουλάκη όταν υπάρχουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που δεν τον στηρίζουν.

Η στάση όσων απείχαν δεν προέκυψε μόνο και μόνο επειδή ο κάθε ένας εξ αυτών έχει άλλη άποψη από τη κεντρική θέση του κόμματος την οποία εξέφρασε επαρκέστατα ο Παύλος Χρηστίδης που εισηγήθηκε την ψήφιση του νομοσχεδίου. Η εσωτερική συζήτηση εξαντλήθηκε μόνο σε συσκέψεις της ΚΟ και κατ΄ιδίαν συζητήσεις με όσους διαφωνούν μήπως και αλλάξουν στάση. Δεν συνεδρίασε κανένα κομματικό όργανο, φερ ειπείν το Πολιτικό Συμβούλιο, ώστε να επαναβεβαιώσει τη θέση του συνεδρίου υπέρ του γάμου των ομοφύλων και να την καταστήσει κομματική απόφαση ώστε όποιος διαφωνούσε να είχε απέναντι το κόμμα .

Αναδεικνύονται έτσι λειτουργικές αρρυθμίες και ανεπάρκειες που με τις σειρά τους επιδρούν ανασταλτικά στην απαραίτητη κομματική συνοχή για να υπηρετηθεί η στρατηγική της δυναμικής ανόδου.

Οι παραπάνω διαπιστώσεις δίνουν βάση στο πολιτικό ερώτημα: «Σε τι διαφέρει η πολιτική του ΠΑΣΟΚ από εκείνη τη ΝΔ;» Η απάντηση συνιστά μια πρόκληση για τον κ. Ανδρουλάκη. Οσο πιο σαφής και πειστική θα είναι τόσο μεγαλύτερο το κέρδος για το ΠΑΣΟΚ και την Κεντροαριστερά.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News