Το 2009 η κυβέρνηση Καραμανλή έκλεισε τη Βουλή τέλη Μαΐου και έστειλε τους βουλευτές για μπάνια προκειμένου να αποφύγει στενάχωρες διαδικασίες σχετικές με τη Siemens και άλλες ανοιχτές υποθέσεις που πήραν την οδό της παραγραφής. Η αντιπολίτευση έκανε λόγο για εκτροπή. Η κυβέρνηση είπε ότι είναι προσηλωμένη στη νομιμότητα. Το διάταγμα για τη λήξη των εργασιών θυροκολλήθηκε μέσα στη νύχτα.

Δέκα χρόνια μετά, το ίδιο νόμισμα έχει γυρίσει από την άλλη πλευρά. Η Βουλή όχι μόνο δεν κλείνει, αλλά ενδέχεται να λειτουργεί σαν εφημερεύον φαρμακείο. Ο Καραμανλής την έκλεισε και την κοπάνησε για Ραφήνα. Ο Τσίπρας όχι μόνο δεν λέει να την κοπανήσει, αλλά θα ψηφίζει τροπολογίες μέχρι ο Παυλόπουλος να βάλει την πένα του πάνω στο προεδρικό διάταγμα.

Τουλάχιστον ο Καραμανλής το έκανε νύχτα. Ο Τσίπρας μας δουλεύει κάθε μέρα. Στην αρχή μας είπε ότι αμέσως μετά τον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών θα πάει στην Πρόεδρο. Δεν πέρασε ούτε έξω από το Προεδρικό Μέγαρο, ενδεχομένως να το βλέπει από τα παράθυρα του Μαξίμου. Μετά ο Τζανακόπουλος μας είπε ότι θα πάει την ερχόμενη Δευτέρα, ώστε οι εκλογές να προκηρυχθούν για τις 7 Ιουλίου -λυπάται τα παιδιά που δίνουν Μουσική και Ιταλικά. Τώρα ο Βούτσης μας ενημερώνει ότι ο Πρωθυπουργός θα επισκεφτεί τον Πρόεδρο κάπου ανάμεσα στις 10 και στις 13 Ιουνίου. Όχι ότι θα αλλάξει η ημερομηνία των εκλογών αν ο Τσίπρας πάει στον Παυλόπουλο την Τετάρτη αντί για τη Δευτέρα. Απλώς θα έχει τη Βουλή ανοιχτή για άλλες δύο μέρες.

Σε πέντε μέρες η Βουλή μπορεί να ψηφίσει τα πάντα. Από τον νέο Ποινικό Κώδικα, μέχρι διατάξεις που δεν συντάσσονται με λέξεις, αλλά με φωτογραφίες των ενδιαφερομένων. Κατά προτίμηση με βουλευτικές τροπολογίες, μία από τις σατανικές πονηριές της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Όταν καταθέτει τροπολογία ο υπουργός, θα πρέπει να επισυνάπτει έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου. Αυτή η έκθεση δεν είναι απαραίτητη για τις τροπολογίες που καταθέτουν οι βουλευτές. Κάπως έτσι, ο υπουργός δίνει στον βουλευτή την τροπολογία, εκείνος την καταθέτει και μετά γίνεται δεκτή.

Εδώ, λοιπόν, θα μπορούσε να γίνει μία μικρή σπουδή για τις αντιστάσεις του κοινοβουλευτισμού απέναντι στην αυθαιρεσία της πλειοψηφίας. Ωστόσο πρόκειται για θέμα που δεν αφορά τόσο το κανονιστικό πλαίσιο όσο την ηθική στη λειτουργία του πολιτεύματος. Ορθώς η πλειοψηφία έχει τον κύριο λόγο στη λειτουργία του Κοινοβουλίου καθώς έτσι επιβεβαιώνεται στην πράξη η λαϊκή βούληση. Από την άλλη, όμως, η δημοκρατική τάξη επιβεβαιώνεται από την τήρηση κανόνων πολιτικής ηθικής. Είναι το γνωστό θέμα περί νομίμου και ηθικού.

Εν προκειμένω η κυβέρνηση πράττει νομίμως, αλλά πολιτεύεται ανήθικα, με συμπεριφορά ευκαιριακών σαλταδόρων της εξουσίας. Και αυτό που αδυνατεί να κατανοήσει είναι ότι κατά τη διάρκεια του βίου της έχει κάνει μία σπορά που θα καρπίσει και θα θρέψει τα ανομήματα και τις εκτροπές αυτών που θα τη διαδεχθούν. Ό,τι και αν κάνουν οι επόμενοι, πάντα θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά που έκανε ο Τσίπρας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News