Η παγκόσμια υγειονομική κρίση του κορονοϊού αποκάλυψε τα αδιέξοδα του ανεύθυνου λαϊκιστικού λόγου και ταυτόχρονα ανέδειξε τη σημασία των ειδικών για τη χάραξη αποτελεσματικής πολιτικής. Στο εξωτερικό, όσοι διαχρονικά πρότειναν μαγικές λύσεις διαψεύστηκαν πολύ γρήγορα, με ολέθριες συνέπειες για τη δημόσια υγεία. Στην Ελλάδα, από την άλλη, η στροφή προς τους έχοντες βαθιά επιστημονική γνώση συνδυάστηκε αφενός μεν με μια πρωτόγνωρη για τα δεδομένα μας εμπιστοσύνη της κυβέρνησης προς τα πιο εκλεκτά μέλη της επιστημονικής κοινότητας που συμμετέχουν στη σύνθεση της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων, αφετέρου με τον συνδυασμό της εξειδίκευσης με την ενσυναίσθηση, όπως εκφράστηκε στο πρόσωπο του Σωτήρη Τσιόδρα.

Δεν πρέπει εξάλλου να ξεχνάμε ότι η πρωτοφανής πειθαρχία που έδειξε ο ελληνικός λαός στις πιο δύσκολες μέρες της προηγούμενης φάσης της πανδημίας στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στην πειθώ: πεισθήκαμε ότι χρειάζεται να περιορίσουμε σε σημαντικό βαθμό τις κινήσεις μας και να επιδείξουμε ιδιαίτερη προσοχή στις συναναστροφές μας γιατί νιώσαμε πως τα πρόσωπα που επιχειρηματολόγησαν σε αυτή την κατεύθυνση απευθύνθηκαν στη λογική μας, χωρίς να λησμονούν και το συναίσθημά μας. Κι ακόμα: η αυξημένη δυσπιστία που συχνά επιδεικνύεται απέναντι στην εξουσία, για πρώτη φορά υποχώρησε, καθώς έγινε αντιληπτό ότι η πολιτική ηγεσία λάμβανε αποφάσεις, όχι με τον συνηθισμένο στο παρελθόν πολιτικό εφευρετικό ερασιτεχνισμό, αλλά δίνοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην προσέγγιση ανθρώπων με αναμφισβήτητο επιστημονικό κύρος.

Το μοντέλο που ακολουθήθηκε από την ελληνική κυβέρνηση στην υγεία είναι «εξαγώγιμο» και σε άλλους τομείς άσκησης πολιτικής. Ισως όμως το πιο κρίσιμο στοίχημα να είναι η υιοθέτησή του και στο πεδίο της οικονομίας, το οποίο σε προηγούμενες περιόδους ταλαιπωρήθηκε πολύ από τη λογική των μαγικών εύκολων λύσεων και της ακούσιας εφαρμογής ενός, έστω και στοιχειώδους, προγραμματισμού.

Η «επιτροπή Πισσαρίδη» για την οικονομία είχε ανακοινωθεί ήδη από τον Ιανουάριο, συνεπώς προϋπήρχε του κορονοϊού. Ηδη από τότε η συγκρότησή της είχε προκαλέσει αίσθηση στους κύκλους των ειδικών. Η ποιότητά της δεν εξαντλείται στο ότι ο επικεφαλής της είναι ένας νομπελίστας οικονομολόγος. Τα μέλη της είναι διαπρεπείς επιστήμονες των οικονομικών, με παραστάσεις από τα μεγάλα διεθνή φόρουμ ανταλλαγής ιδεών και τα κορυφαία εκπαιδευτικά ιδρύματα στον κόσμο.

Αυτό όμως που έχει ξεχωριστή σημασία και είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρο για το μέλλον της οικονομίας μας είναι τα αντανακλαστικά που επέδειξε η κυβέρνηση στην αξιοποίηση της επιτροπής. Εχουμε συνηθίσει στη χώρα αυτή να συστήνονται επιτροπές που εκδίδουν πορίσματα επί λίγο-πολύ θεωρητικών ζητημάτων, τα οποία οι ηγεσίες αγνοούν. Τούτη τη φορά όμως τα πράγματα φαίνεται να είναι διαφορετικά. Κι αυτό επειδή ένα ισχυρό μεταρρυθμιστικό πρόταγμα επέτρεψε στην πολιτική ηγεσία να δει αμέσως το Ταμείο Ανάκαμψης ως μια πρόκληση για τον εκ βάθρων μετασχηματισμό της παραγωγικής δυναμικής της χώρας. Και η «επιτροπή Πισσαρίδη» είναι κάτι παραπάνω από χρήσιμη σε αυτή την κατεύθυνση.

Οπως στην περίπτωση του κορονοϊού, έτσι και στην οικονομία, έχουμε τη δυνατότητα να εξελιχθούμε σε μια χώρα-πρότυπο προσαρμοστικότητας, απέναντι σε δυσοίωνες προβλέψεις και με σύμμαχο την πίστη στους ειδικούς, την ισχυρή πολιτική βούληση και τον προγραμματισμό. Εξάλλου, η Ελλάδα ξεχώριζε και ξεχωρίζει διεθνώς για την ποιότητα του ακαδημαϊκού δυναμικού της, το οποίο ως τώρα έμενε σε μεγάλο βαθμό ανεκμετάλλευτο, σε πολλές περιπτώσεις αποξενωμένο από την ελληνική πραγματικότητα. Φαίνεται ότι το διεθνώς επιτυχημένο μοντέλο αντιμετώπισης του κορονοϊού γίνεται ο καταλύτης για την υιοθέτηση αφενός μεν συνεργειών μεταξύ πολιτικής ηγεσίας και ακαδημαϊκής κοινότητας, αφετέρου για μια ισχυρή κουλτούρα προγραμματισμού που μπορεί να καταστήσει τη χώρα παραδειγματική σε ένα ακόμα επίπεδο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News