Φοιτητές της Πανσπουδαστικής, της φοιτητικής παράταξης του ΚΚΕ, πανηγυρίζουν τη νίκη τους στο Πολυτεχνείο χορεύοντας και τραγουδώντας τον ύμνο του ΕΑΜ. Είναι, σίγουρα, μία εντυπωσιακή εικόνα που επιτρέπει να την παρατηρήσεις από διάφορες γωνίες.

Κάποιοι θα τη βρουν βαθιά αναχρονιστική, ως γραφική, λάσπη πάνω στην οποία κολλάνε τα πόδια των παιδιών. Αλλοι πάλι αντλούν ελπίδα, ενθουσιάζονται βλέποντας νεαρούς φοιτητές να χοροπηδούν με υψωμένη την αριστερή γροθιά, διακρίνουν εθνική προοπτική. Μερικοί ανησυχούν για το μέλλον των παιδιών, λένε πως μεγαλώνουν μέσα σε ένα επαναστατικό φαντασιακό πλαίσιο που οδηγεί στο περιθώριο. Ο αντίλογος κάθεται και μετράει πόσοι παράγοντες του δημοσίου βίου, που έχουν χρηματίσει κατά καιρούς υπουργοί, πέρασαν τη νιότη τους με κόμμα, ρετσίνα και αντάρτικα. Ολα παίζουν. Εξαρτάται πώς βλέπεις το μέλλον και τι σχέση διατηρείς με το παρελθόν.

Τα παιδιά της ΚΝΕ στο Πολυτεχνείο #ΑΠΘ πανηγυρίζουν τις πρωτιες τραγουδώντας και χορεύοντας τον ύμνο του ΕΑΜ #foititikes_22 pic.twitter.com/aZjyV0zCuw

— Chris Avramidis (@chris_avramidis) May 19, 2022

Εγώ και εσείς μπορεί να φρικάρουμε βλέποντας παιδιά που γεννήθηκαν στον 21ο αιώνα να γιορτάζουν με τον ύμνο του ΕΑΜ. Αλλά για εκείνα η δική μας η φρίκη είναι ο λόγος για να γιορτάσουν. Fair enough, όπως θα έλεγε και κανένα παλικάρι από τη ΔΑΠ τη στιγμή που απλώνει κιτσάτο πανό ή κολλάει καμιά άθλια αφίσα, ενίοτε με σεξιστικό περιεχόμενο. Οι μεν ονειρεύονται ρεβάνς στον Γράμμο, οι δε πάρτι στη Μύκονο. Τα κανονικά παιδιά δεν στέκονται στους πάγκους τους.

Οσον αφορά τα αποτελέσματα, γίνεται το γνωστό μπάχαλο. Η Πανσπουδαστική λέει ότι είναι πρώτη δύναμη, κάτι που ισχυρίζεται και η ΔΑΠ. Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, που μόλις ανιχνεύεται ο σφυγμός της, αναγνωρίζει ως πρώτη δύναμη την ΠΣΚ. Τέλος πάντων, ας τους αναγνωρίσουμε όλους για να ησυχάσουμε. Ούτως ή άλλως μιλάμε για μία διαδικασία που, ως προς τη συμμετοχή, φθίνει χρόνο με τον χρόνο. Και οι φοιτητικές εκλογές είναι μία διαδικασία που κυριαρχεί στην καθημερινότητα των σχολών, αν και οι περισσότεροι φοιτητές στέκονται αδιάφορα απέναντι τους. Ομως, εντάξει, αφού τα κόμματα θέλουν να έχουν φυτώρια που λειτουργούν ακόμα και εις βάρος του εκπαιδευτικού έργου, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ωστόσο είναι να απορείς. Από αυτά τα παιδιά θα ξεπηδήσουν πολλοί από τους μελλοντικούς ηγέτες μας. Με τι απόψεις περί αισθητικής του δημοσίου χώρου θα πολιτευτούν;

Να αφήσουμε στην άκρη τα πολιτικά και ιδεολογικά, παιδιά είναι. Αλλά πώς διάολο έχουν άποψη για τη χώρα και το μέλλον της όταν τραμπουκίζει ο ένας τον άλλον, ρυπαίνοντας και καταστρέφοντας τις σχολές τους; Δεν είναι γελοίο να σου μιλάνε για πράσινη ανάπτυξη και να είναι τα χέρια τους βουτηγμένα στην ψαρόκολλα; Δεν παίρνεις ανάποδες όταν τα ακούς να αναφέρονται στο πλάτεμα της Δημοκρατίας και την ίδια στιγμή πλακώνονται στις καρπαζιές ή κάνουν ενδοσχολικά ρουσφέτια; Ακούς και βλέπεις αυτά τα παιδιά και καμιά φορά αισθάνεσαι ότι έχεις μπροστά σου μινιατούρες από πρωινές φιγούρες των πάνελ. Με τα ίδια μυαλά και ακόμα μικρότερα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News