Πρόκειται για ένα πραγματικά παρεξηγημένο είδος. Κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες εξαπολύονται μύδροι εναντίον τους: ότι είναι ξενόφερτη μόδα. Δεν έχουν νόημα. Δεν υλοποιούνται. Οδηγούν στην αποτυχία και ως εκ τούτου στην απογοήτευση.

Ομολογουμένως, οι αποφάσεις για το νέο έτος έχουν πολύ μικρό ποσοστό επιτυχίας.

Λαμβάνονται υπό τη συναισθηματική πίεση που δημιουργείται την Πρωτοχρονιά και τη στομαχική δυσφορία μετά από μια περίοδο υπερφαγίας.

Οι στατιστικές λένε ότι υπάρχουν μόνο 10 -20 % πιθανότητες επιτυχίας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει και να απαξιώνονται πλήρως. Διότι όσοι παίρνουν μια τέτοια απόφαση έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να πετύχουν τον στόχο τους από εκείνους που δεν ανέλαβαν καν αυτή την πρωτοχρονιάτικη δέσμευση.

Ούτε πρόκειται για μια σύγχρονη μόδα. Οι Βαβυλώνιοι έδιναν υποσχέσεις στους θεούς τους στην αρχή του χρόνου, ενώ και οι Ρωμαίοι έδιναν υποσχέσεις στον Ιανό που ήταν ο θεός των ενάρξεων και των μεταβάσεων.

Πέραν της ιστορίας, οι αποφάσεις για το νέο έτος δείχνουν μια αισιοδοξία. Δημιουργούν την προσδοκία ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Βάζουν έναν στόχο. Ορίζουν και υπενθυμίζουν το δέον γενέσθαι, άσχετα με το εάν τελικώς δεν γίνει.

Δημιουργούν την αίσθηση του reset που μηδενίζει όλες τις αστοχίες της περασμένης χρονιάς, έστω και συμβολικά, ενώ σηματοδοτούν το restart για τη χρονιά που μόλις ξεκίνησε.

Συνεπώς, ειδικά σε μια περίοδο που υπάρχει διάχυτη η αίσθηση της στασιμότητας, δεν είναι κακό να ενισχύεται η αντίληψη της μετάβασης και την στοχοθεσίας, ανεξάρτητα από το αν θα προκύψουν όλα τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Oμως για να υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα επιτυχίας πρέπει πρώτα να εγκαταλειφθεί η λογική του think big. Οι μεγάλες αποφάσεις σπάνια υλοποιούνται. Δεν πρόκειται να αλλάξει ο κόσμος μέσα στο 2019. Ούτε και να μεταμορφωθεί πλήρως ο εαυτός μας.

Χρειάζονται ρεαλιστικοί και επιτεύξιμοι στόχοι. Βήματα απτά που θα μπορέσουν να επιφέρουν την επιθυμητή αυτοβελτίωση, ή να ενισχύσουν την ποιότητα της ζωής, όπως ζητούν οι περισσότεροι στην πρώτη μέρα του νέου έτους, επιδιώκοντας στους επόμενους δώδεκα μήνες να κάνουν κάτι καλύτερο από το απλώς να «σπρώχνουν τον χρόνο της ζωής τους».

Επειδή ωστόσο οι πιθανότητες επιτυχίας δεν είναι με το μέρος μας, καθώς σύντομα κυριαρχεί η τάση επιστροφής στις εκμαθημένες συμπεριφορές και στον παλιό (καλό-κακό) μας εαυτό, η τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει σε αυτή την προσπάθεια. Το pcmag και το digitaltrends έχουν εντοπίσει αρκετές εφαρμογές που θα συμβάλουν στον να μείνουμε στοχοπροσηλωμένοι. Εκτός κι αν ο στόχος της χρονιάς είναι να περιορίσουμε τη χρήση του κινητού οπότε θα πρέπει να αρκεστούμε στις πιο παραδοσιακές – αναλογικές μεθόδους.

Εν κατακλείδι, ακόμα κι δεχθούμε τη στατιστική του 10% επιτυχίας των αποφάσεων του νέου χρόνου, αρκεί να αναλογιστούμε πώς θα ήταν η ζωή μας αν όλα ήταν 10% καλύτερα κάθε χρόνο.

Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το ότι πέτυχε ανάπτυξη 2% μετά από τόσα χρόνια ύφεσης και κρίσης και μέτρων, ενώ οι τράπεζες δίνουν επιτόκιο 1%, στην καλύτερη των περιπτώσεων. Το να μπορέσει η ζωή μας να δώσει 10% περισσότερες επιτυχίες αποτελεί τεράστιο επίτευγμα. Είναι, κατ αρχάς, θέμα απόφασης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News