Ο Νίκος Παππάς, του μπάσκετ, είναι ένας ωραίος τύπος. Δεν νομίζω ότι θα συμφωνούσαν όλοι οι προπονητές του με αυτήν την άποψη, αλλά, τέλος πάντων, είναι ένα δημόσιο πρόσωπο με διακριτό στίγμα και μία αντισυμβατικότητα που συχνά τον καθιστά συμπαθή. Μόνο και μόνο η απόφαση του να δωρίσει τις αποδοχές του στις καθαρίστριες του ΟΑΚΑ είναι αρκετή για να τον βάλεις στην καρδιά σου.

Το ίδιο ισχύει και για το γήπεδο μπάσκετ στις φυλακές του Κορυδαλλού που χρηματοδότησε ο ίδιος. Αν δεν συμπλήρωνε ότι έχει φίλους εκεί μέσα που κατηγορούνται για τρομοκρατικές επιθέσεις θα ήταν καλύτερο για το πολιτικό προφίλ που προσπαθεί να χτίσει.

Αυτός ο ωραίος τύπος, λοιπόν, ένα καλό και ελαφρώς ιδιόρρυθμο παιδί, θα υποστηριχθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ για τον Δήμο Αθηναίων. Θα θυμάστε ότι την τελευταία φορά που ένας κορυφαίος καλαθοσφαιριστής διεκδίκησε και κέρδισε μεγάλο δήμο, το εγχείρημα δεν πήγε και τόσο καλά. Δεν νομίζω, δηλαδή, ότι είναι πολλοί στον Πειραιά που νοσταλγούν τη δημαρχία του Παναγιώτη Φασούλα. Ενδεχομένως ο Παππάς να έχει διοικητικές ικανότητες που μένουν κρυφές και ένα συγκροτημένο όραμα για την Αθήνα -δυστυχώς τα περί «ανθρώπινης πόλης» δεν αρκούν. Και θα βρεθεί απέναντι σε έναν αντίπαλο που, αν μη τι άλλο, έχει στην πλάτη χρόνια εμπειρίας στην Αυτοδιοίκηση. Δεν συζητάμε τώρα για το αν ο Μπακογιάννης είναι καλός ή κακός δήμαρχος. Αναρωτιόμαστε αν ο Νίκος Παππάς είναι μία ανταγωνιστική επιλογή.

Λίγες μέρες πριν ο Αλέξης Τσίπρας ανακοινώσει την υποψηφιότητα, ρώτησα ένα κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αν ισχύουν τα περί Νίκου Παππά. «Ούτε για πλάκα» μου απάντησε. Δεν ξέρω τι λέει τώρα, αλλά υποτίθεται ότι δεν θα είναι χαρούμενος, όπως και άλλα στελέχη που θεωρούσαν τον Παππά ως μία επιλογή υψηλού ρίσκου. Οχι άδικα. Είναι τέτοιος ο χαρακτήρας του που μπορεί με μία δήλωση να υπονομεύσει την ίδια του την εικόνα. Το έκανε, άλλωστε, όταν ανακοίνωσε δημοσίως ότι του έφαγε λεφτά μία κυρία που ειδικεύεται στις απάτες με ερωτικό δόλωμα. Αυτό, βέβαια, τον καθιστά ανθρώπινο, φιλικό. Δεν ξέρω αν του ενισχύει και το προφίλ του μάνατζερ.

Ο Τσίπρας (και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ) έκανε μία επιλογή με αυστηρά επικοινωνιακά κριτήρια και στόχευση προς τη νεολαία. Ναι, ο Παππάς θα κάνει θόρυβο, θα δώσει τίτλους και ατάκες, θα ακουστούν και θα γίνουν ενδιαφέροντα πράγματα στις υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας. Μπορεί να κερδίσει τον Μπακογιάννη; Εξαιρετικά δύσκολο, ως αδύνατο. Διότι η Αθήνα είναι κατά βάση συντηρητική. Και συνήθως το Κολωνάκι επιβάλλει τη βούληση του στον λαό. Και έχω την αίσθηση ότι η επιλογή Παππά ενδεχομένως να έχει επιπτώσεις και στο προεκλογικό αποτύπωμα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γίνεται να διεκδικείς τους κεντρώους, να λες ότι ωρίμασες, ότι είσαι δύναμη σταθερότητας και ταυτοχρόνως να κάνεις την πιο «τρελή» επιλογή για τον κορυφαίο δήμο της χώρας. Από την άλλη, βέβαια, ο Τσίπρας ξέρει ότι, ούτως ή άλλως, όποιον και αν επέλεγε, οι πιθανότητες θα ήταν εις βάρος του. Εκανε το απονενοημένο και όπως του βγει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News