Αν ζητήσεις από τον Μπογδάνο να αυτοπροσδιοριστεί, θα σου πει ότι είναι συντηρητικός φιλελεύθερος. Αν ρωτήσεις τον Τζήμερο, θα απαντήσει ως φιλελεύθερος. Και ο Φαήλος Κρανιδιώτης θα σου πει ότι είναι δεξιός.

Αλλά δεν θα παίξουμε με τις λέξεις. Και οι τρεις τοποθετούνται στον πολιτικό άξονα από εκεί που τελειώνει η Νέα Δημοκρατία μέχρι εκεί που πάει να αρχίσει ο Κασιδιάρης, διασχίζοντας και το χωράφι του Βελόπουλου. Αυτός είναι ο χώρος, μπορείτε να τον περιγράψετε όπως θέλετε. «Λαϊκή», «καθαρή», «πατριωτική» Δεξιά. Αν τους χαρακτηρίσεις «ακροδεξιούς» θα θυμώσουν.

Τέλος πάντων, δεν είναι αυτό το θέμα μας, αλλά το ειδικό βάρος που ενδέχεται να αποκτήσει η σύμπραξή και η επιρροή τους στο εκλογικό παιχνίδι. Αλλωστε, η απλή αναλογική επιτρέπει σε πολλούς να ονειρεύονται.

Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας επικρατεί κλωτσοπατινάδα. Είναι το τρίο που μας προέκυψε εσχάτως, ο Βελόπουλος και, όσο και αν φαίνεται απίστευτο, ο έγκλειστος Κασιδιάρης με εκλογική επιρροή κοντά στο 2%. Ολοι αυτοί ορέγονται το κοινό στο δεξί πλευρό της Νέας Δημοκρατίας, αλλά συνάμα ρίχνουν το καλάμι τους στο ακροδεξιό ακροατήριο, το οποίο δεν είναι ομοιογενές. Εκεί κολυμπούν, ας πούμε, ψεκασμένοι αντιεμβολιαστές, θαυμαστές του Πούτιν, παραθρησκευτικές οργανώσεις, ένθερμοι πατριδολάγνοι και διάφοροι άλλοι που δηλώνουν αντισυστημικοί. Επίσης κυκλοφορούν πολλές αδέσποτες οργισμένες ψήφοι που αναζητούν έκφραση και δεν ξεχωρίζουν εύκολα τα χρώματα ανάμεσα στην Αριστερά και στη Δεξιά – θυμηθείτε ότι υπήρχαν μετακινήσεις ψηφοφόρων από το ΚΚΕ στη Χρυσή Αυγή. Κυρίως, όμως, όλοι αυτοί στοχεύουν σε ένα κοινό το οποίο είναι χρήσιμο ως και απαραίτητο στη Νέα Δημοκρατία για τη διεκδίκηση της αυτοδυναμίας. Μπορεί ο Μητσοτάκης να δηλώνει φιλελεύθερος, ενισχύοντας την κεντρώα διάσταση της ΝΔ, πλην όμως η παράταξη παραμένει δεξιά και χρειάζεται δεξιούς.

Και κάπως έτσι, το εκλογικό στοίχημα του Μητσοτάκη αποκτά έναν ενδιαφέροντα τζόγο. Από τη μία πρέπει να συγκρατήσει διαρροές προς το ΠΑΣΟΚ και από την άλλη να αποκρούσει τις επιθέσεις στα δεξιά του. Εντάξει, αυτός είναι λόγος που τα κόμματα εξουσίας είναι πολυσυλλεκτικά, όμως μετά από καιρό, ο χώρος στα δεξιά της ΝΔ πάει να αποκτήσει σοβαρά υπολογίσιμο όγκο.

Πώς θα το χειριστούν αυτό στη ΝΔ; Πιθανότατα με πιο συντηρητικές πολιτικές ή με λιγότερο φιλελεύθερες – πείτε το όπως θέλετε. Ας πούμε, για γάμο ομοφύλων δεν θα ακούσουμε ούτε για αστείο. Μένει να δούμε αν ο Ανδρουλάκης θα πάει να αρπάξει την ευκαιρία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News