632
Μόνο στην Αθήνα, κάθε χρόνο οδηγοί εγκαταλείπουν περίπου 25 αβοήθητους τραυματίες, ενώ και στην επαρχία δεν είναι καλύτερα τα πράγματα | CreativeProtagon

Μάστιγα οι οδηγοί που εγκαταλείπουν τα θύματά τους

Λίλα Σταμπούλογλου Λίλα Σταμπούλογλου 23 Ιανουαρίου 2025, 18:24
Μόνο στην Αθήνα, κάθε χρόνο οδηγοί εγκαταλείπουν περίπου 25 αβοήθητους τραυματίες, ενώ και στην επαρχία δεν είναι καλύτερα τα πράγματα
|CreativeProtagon

Μάστιγα οι οδηγοί που εγκαταλείπουν τα θύματά τους

Λίλα Σταμπούλογλου Λίλα Σταμπούλογλου 23 Ιανουαρίου 2025, 18:24

Αν γράψεις στη μηχανή αναζήτησης «οδηγός εγκατάλειψε θύμα», θα βρεθείς ενώπιον τόσων αποτελεσμάτων, που δεν θα ξέρεις από πού να ξεκινήσεις: «Μεθυσμένος οδηγός χτύπησε και εγκατέλειψε πεζό και μοτοσικλετιστή στην Πανεπιστημίου», ένα παράδειγμα από τις σχετικές ειδήσεις της επικαιρότητας των ημερών, ως απειροελάχιστο δείγμα από τις πολλές που βγαίνουν καθημερινά σε όλη τη χώρα.

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που ωθεί έναν άνθρωπο να τραπεί σε φυγή μια τέτοια στιγμή. Σαφώς τον διακατέχουν ο φόβος και η άρνηση να αναλάβει την ευθύνη ενός ατυχήματος ή δυστυχήματος που προκάλεσε ο ίδιος. Μπορεί επίσης να καθορίζει την αντίδρασή του η κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών ή ακόμα και το ανασφάλιστο όχημα και η έλλειψη άδειας κυκλοφορίας ή διπλώματος, με τις νομικές συνέπειες που αυτά συνεπάγονται.

Οπως και να έχει, μιλάμε για μια νοοτροπία βγαλμένη από τα βάθη του βούρκου της ασυνειδησίας, που υποδεικνύει πολλά για εμάς και το πώς τοποθετούμε τον εαυτό μας μέσα στην κοινωνία, σε σχέση με τον συνάνθρωπο και σε συνάρτηση με τους κανόνες.

Τα στατιστικά δεν είναι καθόλου ευνοϊκά για να αντικρούσεις τη θέση ότι είμαστε ασυνείδητοι, έτοιμοι να αφήσουμε το θύμα μας στο έλεος μιας μοίρας στην οποία εμείς το βάλαμε. Μόνο στην Αθήνα, κάθε χρόνο οδηγοί εγκαταλείπουν περίπου 25 αβοήθητους τραυματίες (σύμφωνα με στοιχεία προηγούμενων ετών), ενώ και στην επαρχία δεν είναι καλύτερα τα πράγματα, με κάποιες περιοχές, όπως η Κρήτη, να πρωτοστατούν σε αυτό το θλιβερό φαινόμενο.

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο πρόεδρος του συλλόγου «SOS-οδικά ατυχήματα» Γιώργος Κουβίδης, μόλις λίγα χρόνια πριν είχε αναφέρει ότι στις μισές περιπτώσεις που άνθρωποι άφησαν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο θα μπορούσαν, αν δεν υπήρχε εγκατάλειψη, να έφταναν τουλάχιστον ζωντανοί στο νοσοκομείο: «Τα θύματα πολλές φορές μένουν αβοήθητα για τέσσερις και πέντε ώρες. Στο παρελθόν υπήρχε περίπτωση που ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του από διερχόμενο αυτοκίνητο και τα επόμενα λεπτά πέρασαν από πάνω του άλλα επτά αυτοκίνητα και χρειάστηκε δείγμα DNA για να βρούμε την ταυτότητα του θύματος».

Να συνεχίσω με στατιστικά από έρευνα του συλλόγου «SOS Τροχαία Εγκλήματα» για το 2024: 46 άτομα εγκαταλείφθηκαν στην άσφαλτο σε τροχαία που προκάλεσαν 38 δράστες. Και αυτό μόνο τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Από το σύνολο των θυμάτων οι 44 ήταν τραυματίες, οι δύο νεκροί, ενώ οι περισσότεροι ήταν οδηγοί δικύκλων και πεζοί.

Ανάμεσά τους και μια παραολυμπιονίκης οδηγός αναπηρικού αμαξιδίου. Η Ειρήνη Κουρούβανη κινούνταν με το αμαξίδιό της επί της Πατησίων, όταν ένας μεθυσμένος οδηγός την παρέσυρε και την άφησε αβοήθητη. Οπως βλέπετε, στην αναισθησία και στην ανευθυνότητα δεν γίνονται διακρίσεις και δεν υπάρχει έλεος. ΑμεΑ, ηλικιωμένοι, παιδιά (για την ακρίβεια, ένα στα πέντε θύματα είναι ανήλικοι), ο ασυνείδητος μπορεί να εγκαταλείψει και τον πιο αδύναμο.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια είδηση ότι ένας σημαιοφόρος του Πολεμικού Ναυτικού χτύπησε με το αυτοκίνητό του μια γιαγιά με το εγγονάκι της, προκαλώντας τον θάνατό τους, και τράπηκε σε φυγή πριν τον τσακώσει η αστυνομία παρακάτω. Η ντροπή είναι λίγη για να περιγράψει το συναίσθημα που νιώθεις για τον βαθμό αναισθησίας αυτού του οδηγού, που ήταν και σημαιοφόρος, τρομάρα του.

Κανείς δεν θα παραδεχτεί, βέβαια, ότι είμαστε τέτοιοι άνθρωποι. Ακόμα και όταν το κακό γίνεται, προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα: «Αυτό, που δεν σταμάτησε, δεν σημαίνει ότι το έκανε επίτηδες. Ηταν εντελώς τυχαία και εντελώς άτυχο» ανέφερε η αδελφή του δράστη που χτύπησε δύο ανθρώπους στην Πανεπιστημίου πριν από λίγες ημέρες.

Η αναισθησία δεν είναι μόνο των οδηγών-θυτών, είναι γενικότερη. Πριν από μερικούς μήνες διαβάζαμε για την εγκατάλειψη μιας 17χρονης στη λεωφόρο Αθηνών, που είχε χτυπηθεί από δύο αυτοκίνητα. Μισή ώρα ήταν στο οδόστρωμα και κανένας από τους διερχόμενους δεν σταμάτησε. Είναι δυνατόν; Είναι.

Θα ήμασταν αφελείς να πιστέψουμε ότι το πρόβλημα αφορά λίγους. Πάντα το πρόβλημα είναι των πολλών. Η στάση αδιαφορίας, η έλλειψη ενσυναίσθησης, ο «παρτακισμός» είναι μέσα μας, δράκοι μέσα σε αυγά που επωάζει μια σαθρή νοοτροπία. Δεν θα εγκαταλείψουν πολλοί θύματα στον δρόμο, αλλά πολλοί θα δουν και θα προσπεράσουν.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...