Μέσα από τα «μικρά» ξεμπροστιάζονται οι πιο μεγάλες αλήθειες, άρα και οι πιο μεγάλες παθογένειες. Υποτιμούμε την επιτυχία. Με ασύλληπτα μεγάλη ευκολία νομίζουμε ότι μπορούμε να την αντιγράψουμε. Δηλαδή, χαμηλώνουμε αυτό που επί της ουσίας θαυμάζουμε. Αντί η επιτυχία ενός ανθρώπου, μιας ομάδας, ενός προϊόντος, απόρροια κόπου –και σωρού σπουδαίων παράπλευρων παραγόντων– να γίνει εφαλτήριο ώστε να μελετήσουμε βαθιά, να επιζητήσουμε από τον επιτυχημένο να μας μιλήσει, να σεβαστούμε, να υποκλιθούμε, εμείς δίνουμε απλώς παραγγελίες με ένα «σαν» ευκολίας αμόρφωτου παραγοντίσκου.

Ενα μαγαζί «σαν», ένα έντυπο «σαν», ένα προϊόν «σαν» και πάει λέγοντας. Θέλετε ένα απλοϊκό παράδειγμα; Ας το δανειστούμε από την τηλεόραση. Το «MasterChef» είναι μια επιτυχία που συμπληρώνει χρόνια. Μάλιστα, με την ομάδα των τελευταίων χρόνων ήτοι Σωτήρης Κοντιζάς, Λεωνίδας Κουτσόπουλος, Πάνος Ιωαννίδης απογειώθηκε. Οι τρεις έδεσαν όσο δεν θα μπορούσε να φανταστεί άνθρωπος. Επικοινωνιακοί, με χιούμορ, περιπαικτικοί, αλλά και με αίσθηση των ορίων, εμψυχωτικοί σε όποιον του αξίζει και «προσγειωτικοί» σε όποιον του πρέπει, φιλικοί και αυστηροί.

Είναι οι δάσκαλοι που θα ονειρευόταν ο καθένας να έχει στον τομέα των όποιων σπουδών του. Είναι μια «χημεία» που δεν τη βρίσκεις «στον δρόμο». Είναι one of a kind. Και τι έγινε φέτος; Μόνο στις ειδήσεις δεν μαγειρεύουν! Γεννοβόλησε ο τόπος Μαστερ-σεφάκια! Λες και ήταν το πιο εύκολο «προϊόν» στον κόσμο. Σιγά τη δυσκολία! Οπως προέτρεπαν οι ντεμοντέ μανάδες σε παιδιά μπετόβλακες: «Γιατί, οι άλλοι είναι πιο έξυπνοι από εσένα;».

Και αν μιλάμε για τηλεόραση… Δεν βαριέσαι! Αφού κάθε χρονιά υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις να σώσουν τη χρόνια, αργή αυτοκτονία της, όπως υπάρχει και μια ΕΡΤ με ένα πολύτιμο, ιερό αρχείο να σώζει τα προσχήματα… (Επ’ αυτού θα σας προέτρεπα να φανταστείτε τον πρόσφατο θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη χωρίς το αρχείο της ΕΡΤ. Γενικώς δεν θα είχαμε υλικό να κλάψουμε επιφανή άνθρωπο!)… Αλλά και ένα μικροθαύμα που συντελείται ύστερα από χρόνια, φτάνοντας ίσως στους ζωντανούς, αφού περάσαμε και από στάδιο να μηχανευτούμε θρήνο για τους «νεκρούς της ΕΡΤ».

Αγαπημένοι μου αναγνώστες. Τα «Μαστερ-σεφάκια» είναι το μαγαζί που άνοιξε δίπλα σας. Είναι ο συνεργάτης που έφτυσε τον κόπο σας και έστησε παραμάγαζο με ένα προϊόν «σαν», και μάλιστα όταν του το υποδεικνύετε, απαντάει «Καμία σχέση». Είναι το δίπλα «μάτι» που κοιτάζει με μοχθηρία, ζηλοφθονία, μικροψυχία κάτι που καταφέρατε. Είναι η αέναη μάστιγα αυτού του τόπου. Δεν είναι απλό πράγμα τα «Μαστερ-σεφάκια». Τα μικρά ξεμπροστιάζουν τα μεγάλα. Βεβαίως αναγνωρίζω ότι σε τίποτα δεν υπάρχει παρθενογένεση, αλλά σίγουρα υπάρχει «Ελεος!». Χωρίς να χρειάζεται επεξήγηση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News