Καστελόριζο 21 Αυγούστου 2018. Οκτώ χρόνια πριν, σε αυτό ακριβώς το σημείο, με αυτήν την πράσινη βάρκα πίσω του και φόντο τα σπίτια του νησιού, ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωνε την υπαγωγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης της ελληνικής οικονομίας, με τη συμμετοχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Κοινώς, την ένταξη στο πρώτο μνημόνιο.

Ηταν εκείνη η ημέρα που ξεκίνησε ένα ταξίδι σε αχαρτογράφητα νερά… Οι επιλογές, οι πολιτικές, οι χειρισμοί από όλους τους κυβερνώντες θα κριθούν από την Ιστορία… Τα όσα έγιναν ή δεν έγιναν, ο καθένας και η καθεμία μας τα γνωρίζει, τα έχει ζήσει, έχει άποψη, μπορεί να κρίνει… Σήμερα δεν θα σταθώ σε αυτό! Περπατώντας λοιπόν το μεσημέρι σε εκείνο το σημείο του Καστελόριζου, θυμήθηκα τα συναισθήματα εκείνης της ημέρας: την αβεβαιότητα για το ταξίδι στο άγνωστο, την ανασφάλεια… «Πιάσαμε πάτο» σκεφτόμουν. «Δεν μπορεί, τώρα θα αλλάξουμε νοοτροπίες, θα αλλάξουμε ως άνθρωποι, θα κάνουμε restart! Τι στο καλό! Πρέπει να ξαναβγούμε από τα βαθιά! Οι ίδιοι άνθρωποι θα είμαστε; Η κρίση είναι μια ευκαιρία να κερδίσουμε ένα προσωπικό στοίχημα ο καθένας μας και συνολικά βέβαια, ως λαός».

Αλλάξαμε, λοιπόν; Αν και σήμερα οι τράπεζες έδιναν διακοποδάνεια με ένα SMS, θα μπαίναμε στον πειρασμό; Θα ζούσαμε ξανά με δανεικά, πέρα από τις δυνάμεις μας; Σήμερα αναζητούμε ακόμη τον «βο-λευτή» για μια θέση στο Δημόσιο; Ψάχνουμε τρόπο να εξαπατήσουμε την εφορία, με τη γνωστή δικαιολογία ότι «πληρώνουν πάντα τα κορόιδα» (για να μη χρησιμοποιήσω άλλη λέξη της καθομιλουμένης…); Σκεφτόμαστε περισσότερο τον διπλανό μας, οικογένειες που μπορεί να μετρούν ακόμη και 4 άνεργα μέλη; Είμαστε το ίδιο ματαιόδοξοι, το ίδιο νάρκισσοι, κολλημένοι με την πάρτη μας; Γίναμε ρε παιδί μου καλύτεροι άνθρωποι;

Σήμερα μπορούμε να πούμε ο καθένας μας ότι βλέπει στον εαυτό του τον σύγχρονο Οδυσσέα που αγνόησε τις Σειρήνες, που νίκησε τους Κύκλωπες, ειδικά τον… Πολύφημο που ίσως κρύβουμε μέσα μας; Καταφέραμε να φτάσουμε στην… Ιθάκη μας; Ή αλήθεια δεν το προσπαθήσαμε ποτέ;

(Υ.Γ.: Είναι άδικο για το Καστελόριζο να έχει μείνει στη συνείδησή μας ως το νησί από το οποίο ξεκίνησε η Οδύσσεια του μνημονίου! Ας το έχουμε στο μυαλό μας για αυτό που είναι, ένας παράδεισος επί της Γης!)

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News