Οταν δεν προλαβαίνεις τα δράματα. Οταν δεν προλαβαίνεις τα αδιανόητα. Οταν σου ξεγλιστράνε τέρατα σαν χέλι. Οταν έχεις μάθει να τρέχεις στο επόμενο… Ακούσατε! Ακούσατε! Ενας πατέρας βίαζε την κόρη του. Βίαζε. Μάτι γλαρό, περπάτημα κάπως, γράπωνε το πλάσμα, το έσφιγγε πάνω του, γδυνόταν όπως όπως, χνότο-ποτό, όλος βρωμούσε ποτό και κάτουρο. Κτήμα του. Δικό «του». Ο,τι θέλει το κάνει. Και για να ξεχαρμανιάζει τις ορέξεις του, αφού είναι μπροστά του. Πτου! Κτήνος. Σίχαμα.

Η μάνα συνόδευσε την κόρη στο αστυνομικό τμήμα. Τι πάλη συναισθημάτων; Πόσα χρόνια; Πόσα χρόνια λάβας σιωπή; Φόβος, αγωνία, σε διαρκή ετοιμότητα για την άφιξή του στο σπίτι. Πού απευθύνεσαι; Ποια είναι η ώρα; Από τι συμπληγάδες θα πέρασε! Τον συνέλαβαν. Φυλακές Τρίπολης. Ο γνωστός δρόμος. Εχουν και οι φυλακές τα «θεματικά» τους. Στο μυαλό μου στριγγλίζει η φράση του «Μία φορά τη βίασα» ως μικρή δοσολογία. «Μια φορά», τι ψυχή έχει; Να ήταν δύο, να άξιζε τον κόπο.

Τι σκαρφίζεται ο άνθρωπος για να χαμηλώσει τις πομπές του; Τον ακούς και κατεβαίνει όλο το αίμα στα νύχια σου. Ανεβαίνει μουγκρητό ζώου, σφίγγεις γροθιές, ο λαιμός σου σφίγγεται σαν από χέρι, θυμός. Να τον έπιανες στα χέρια σου! «Μία φορά τη βίασα». Και το κορίτσι τώρα πια; Και η μάνα; Υπάρχουν δομές. Κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι. Μην υποτιμάτε τη χώρα μας. Τα στόματα ν’ ανοίξουν είναι το θέμα. Και τα αστυνομικά τμήματα να ενεργούν με υπευθυνότητα και εγρήγορση, λαμβάνοντας κάθε καταγγελία στα σοβαρά.

Ετσι χάθηκαν άνθρωποι στον Βόλο. Αραγε πόσο μέτρησαν στην απόφασή του μικρού κοριτσιού να καταγγείλει το τέρας πατέρα της οι γυναίκες που μπήκαν μπροστά –στο πρόσφατο παρελθόν μας– και κατήγγειλαν ανθρωπάρια; Ποια από όλες αυτές να της «άνοιξε» τον δρόμο; Αν υπάρχει δοσομετρητής κτηνωδίας, ο πατέρας που βιάζει το παιδί του ποια θέση νομίζετε καταλαμβάνει; Μα βλέπετε, μας έπεσαν μονοκοπανιά κτηνωδίες πολλές.

Ηρθε κι αυτή στα Γλυκά Νερά. Μια γυναίκα μαχήτρια μέχρι θανάτου, ένα μωρό, ένας άνδρας, ένα σκυλί κρεμασμένο. Γλίστρησε σβέλτα το ένα τέρας από το οπτικό μας πεδίο, αναζητάμε τα άλλα τέρατα. Τι μέρες και ετούτες; Οταν δεν προλαβαίνεις τα δράματα; Οταν δεν προλαβαίνεις κτηνωδίες… Οταν δεν χωράνε στο μυαλό σου αδιανόητα… Μας έπνιξαν κτήνη.      

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News