Το νόμισμα έχει δύο όψεις. Κοιτάς την πρώτη και πραγματικά μένεις εμβρόντητος. Πενήντα χιλιάδες χειρουργεία εκκρεμούν στα δημόσια νοσοκομεία μας; Και μάλιστα από το 2015; Τα οποία χειρουργεία σχεδιάζει τώρα ο Αδωνις Γεωργιάδης να τα πραγματοποιήσει στις απογευματινές βάρδιες, δωρεάν για τους ασθενείς, με χρηματοδότηση του Ταμείου Ανάκαμψης; Ομολογουμένως extreme λύση.

Αλλά συγγνώμη, πριν πάμε στην ουσία, να δούμε λίγο τα στοιχεία του προβλήματος; Ποιος άρρωστος περιμένει εννιά χρόνια το χειρουργείο του; Ποια πάθηση είναι αυτή που η χειρουργική της αντιμετώπιση μπορεί να αναβληθεί επί δεκαετία; Θα μας τρελάνουν; Είτε τα χειρουργεία αυτά έχουν γίνει αλλού είτε οι άρρωστοι έχουν αποδημήσει. Αλλη «λύση» δεν υπάρχει.

Παραμένουμε στην πρώτη όψη του νομίσματος. Γιατί δεν έγιναν αυτά τα χειρουργεία σε αυτούς που τα είχαν ανάγκη; Διότι, προφανώς, υπερφαλαγγισμένοι από έκτακτα περιστατικά που δεν έπαιρναν αναβολή, τελικά ξώμειναν. Δεν περίσσεψαν χειρουργικά τραπέζια, χειρουργοί να τους εγχειρήσουν, αναισθησιολόγοι να τους κοιμίσουν και να εγγυηθούν ότι θα ξυπνήσουν, νοσηλευτές να τους περιποιηθούν, κρεβάτια να τους ξαπλώσουν. Εστω και ένα από τα προηγούμενα να λείπει, η εγχείρηση αναβάλλεται, πόσο μάλλον αν λείπουν δυο-τρία μαζί, όπως υποψιάζομαι. Εντάξει, αλλά τώρα πώς θα καλυφθούν ξαφνικά αυτές οι ελλείψεις; Ειδικά σε χειρουργούς και αναισθησιολόγους;

Εκτός κι αν ο Αδωνις φέρει γιατρούς από τον ιδιωτικό τομέα ή από το εξωτερικό, με σύμβαση έργου για τον συγκεκριμένο αριθμό εγχειρήσεων. Δεν θα ήμουν αρνητικός, αλλά να το πει, διότι οι γιατροί του Δημοσίου σε κάτι τέτοια βλέπουν κερκόπορτες ιδιωτικοποιήσεων και αντιδρούν. Επειτα είναι και αυτό το «τσάμπα», που υποτίθεται ότι θα εξασφαλιστεί μέσω των χρημάτων του Ταμείου Ανάκαμψης.

Συγγνώμη, αυτό είναι συνέχεια της πρόσφατης θεσμοθέτησης των απογευματινών χειρουργείων, στα οποία ο ασθενής θα πληρώνει το 30%, αντί να πηγαίνει στα ιδιωτικά και να πληρώνει το 100%; Αν είναι αυτό, τότε ο Αδωνις πρώτα το εξήγγειλε και ύστερα το εντάσσει στο Ταμείο, οπότε από 30% γίνεται τελείως τσάμπα. Καλά το κατάλαβα ή λάθος κάνω; Δύσκολα βγάζω άκρη πια. Διευκρινίζω πάντως ότι δεν μέμφομαι τον υπουργό Υγείας, ανεξαρτήτως αν συμφωνώ ή διαφωνώ με τη λύση που προτείνει. Οταν κληρονομεί 50.000 εγχειρήσεις στην αναμονή, καλά κάνει και αναζητά διέξοδο.

Και πάμε τώρα στην άλλη όψη του νομίσματος. Στο Ταμείο Ανάκαμψης. Στο οποίο κουμπώνει περίφημα το λαϊκό άσμα «πώς ήμουνα, πώς έγινα και πώς θα καταντήσω». Σοβαρά τώρα, θα ξοδέψουμε τη μεγαλύτερη επενδυτική ευκαιρία της χώρας σε εγχειρήσεις σκωληκοειδίτιδας, αποκατάστασης ισχίου ή τοποθέτησης βαλβίδων και βηματοδοτών;

Θα ρωτήσετε: «δηλαδή η υγεία του πολίτη δεν είναι επένδυση;». Ναι εντάξει, αλλά αν το δούμε έτσι, επένδυση είναι και η οδική ασφάλεια. Οπότε άριστα έπραξαν οι πατεράδες μας που μετέτρεψαν τα πακέτα Ντελόρ και Σαντέρ σε τζιπάρες. Υπάρχει ασφαλέστερο όχημα από 4χ4 τζιπ SUV; Μήπως τα σουβλατζίδικα και οι καφετέριες όπου κατά κόρον επενδύθηκαν τα πρώτα κοινοτικά λεφτά δεν καταπολέμησαν την πείνα και τη βαρεμάρα του λαού; Αρα, συνεισέφεραν στην παραγωγικότητα του.

Πλην, να σοβαρευτούμε. Εκείνα που λέγαμε όταν πρωτοξεκίνησε το Ταμείο Ανάκαμψης τα ξεχάσαμε; Εκείνα, για τους πολλαπλασιαστές επενδύσεων, για σύγχρονες 5G τεχνολογίες που μας βάζουν στη νέα εποχή και στον μεταμοντέρνο διεθνή καταμερισμό εργασίας, τα θυμάστε; Εκείνα τα αιματηρά μαθήματα που πήραμε την περίοδο της χρεωκοπίας από την κατασπατάληση των ευρωπαϊκών μας πόρων, πού τα καταχωνιάσαμε; Πάνε αυτά; Τώρα θα δώσουμε τα λεφτά για να πληρωθούν εγχειρήσεις που περιμένουν από το 2015;

Να λέγανε ότι με τα κονδύλια του Ταμείου φτιάχνουμε νοσοκομεία ή τους αγοράζουμε σύγχρονο μηχανολογικό εξοπλισμό, να το καταλάβω και να συνυπογράψω. Αλλά να γίνει το χρήμα ιατρικά και νοσηλευτικά μεροκάματα; Υπερωρίες και νυχτερινά νοσοκόμων και τραπεζοκόμων; Τι διάβολο, άλλος τρόπος δεν υπάρχει;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News