«Θα επαναφέρουμε τη δημοκρατία είτε με το καλό, είτε με το άγριο». Το άκουσες; Το ακούσατε; Λόγια Σπίρτζη. «Ο στρατός διασφαλίζει τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας». Λόγια Καμμένου.

Αμφότεροι, σκυταλοδρόμοι συνεργάτες Αλεξίου Τσίπρα. Ολα «φόρα παρτίδα». Πρωτοπαλίκαρα του πρώην Πρωθυπουργού που υποτίμησε και συνεχίζει να υποτιμά με τον τρόπο που κάποιος χειρίζεται κακοποιητικά γυναίκα, με τη βεβαιότητα ότι μετά θα της πουλήσει «έρωτα» και όλα καλά.

Τι άλλο παρά «έρωτας» ήταν η ιστορική φράση του, προϊόν «και καλά» αυτοκριτικής, πλην χωρίς ίχνος χαμηλώματος, «είχα αυταπάτες».

Τι άλλο παρά «πουλάω έρωτες» είναι το πρόσφατο: «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βγάλει τα συμπεράσματά του από τη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ».

Καμία έκπληξη πια δεν μου προξενεί ο τρόπος που ενεργεί, που ενεργούν. Από τα πλέον χαρακτηριστικά τους, να θυμηθούμε, ότι είχαν χτίσει μνημείο νεκρών (Οι νεκροί της ΕΡΤ) χωρίς νεκρούς. «Η κανονικότητα, στην πραγματικότητα, δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά», Αχτσιόγλου. Τίποτα δεν με εκπλήσσει.

Παρά μόνο, το πόσοι είναι διατεθειμένοι να παραδοθούν πάλι για μαριονέτες στα χέρια τους. Με δραματική, οικειοθελή αφέλεια, αδιανόητη αμνησία και άτσαλη χαιρεκακία κατά πάντων.

Ο  Τσίπρας μπορεί με περίσσια, δεξιοτεχνική ευκολία να υποδύεται ρόλους. Σήμερον «Ο Πρωτόπλαστος». Ο Τσίπρας μπορεί να αποδιώχνει, να κλωτσάει ότι φέρει μια, από τις πιο τραγικές αναπηρίες. Το να μην ντρέπεται.

Ο Τσίπρας μπορεί πολλά. Αλλά αυτό που με θλίβει είναι να υπάρχουν  ψηφοφόροι που δεν αντιλαμβάνονται ότι είναι θέμα στοιχειώδους συλλογικής αυτοεκτίμησης να πάρει το μάθημά του για τον τρόπο που περιπαίζει τους πάντες. Η μεγαλύτερη εθνική ντροπή μας είναι ότι δεν κατορθώσαμε γέννηση υγιών κομμάτων. Δημιουργήσαμε ένα Κολοσσαίο που ελάχιστοι υγιείς οργανισμοί μπορούν να εισέλθουν και ακόμα πιο ελάχιστοι να επιβιώσουν διατηρώντας την αξιοπρέπειά τους. 

«Θα επαναφέρουμε τη δημοκρατία είτε με το καλό, είτε με το άγριο». Μέγας Σπίρτζης. Αντιλαμβανόμαστε τι ακούμε; Υπάρχει έλληνας πολίτης, που να ανήκει σε οποιοδήποτε κόμμα, πλην Χρυσής Αυγής, που να του επιτρέπει η εθνική του συνείδηση να ακούγονται τέτοια λόγια σε ετούτη τη δημοκρατική χώρα;

Υπάρχουν Αρχές που ακούνε αυτή τη φράση και κάνουν ότι δεν την ακούνε; Αυτοί είναι οι συγκολλητές «Πρωτόπλαστοι και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις»; Πόσους γύρους δούλεμα αντέχουμε;            

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News