Στο παιχνίδι της Λαμίας με τον ΠΑΟΚ, ο αρχηγός των φιλοξενουμένων, ο Βιερίνια, υπέπεσε σε καταφανέστατη παράβαση που τιμωρείται με πέναλτι, το οποίο δεν καταλογίστηκε. Η φάση είναι από αυτές που υποδεικνύονται ως ο ορισμός του πέναλτι. Στη συνέχεια βέβαια είχε και ο ΠΑΟΚ μία σειρά φάσεις για να διαμαρτύρεται προς έναν απαράδεκτο διαιτητή.

Αντίστοιχα στο παιχνίδι του Άρη με τον Παναθηναϊκό, στη Θεσσαλονίκη, ο διαιτητής είδε περιπτώσεις πέναλτι εκεί όπου δεν υπήρχαν. Αλλά και στο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τον Παναιτωλικό έγινε μία κουβέντα, χαμηλών τόνων, περί οφσάιντ.

Και στα τρία παιχνίδια σφύριζαν έλληνες διαιτητές. Πράγματι, αν κοιτάξουμε την άτυπη στατιστική περί διαιτητικών λαθών, θα διαπιστώσουμε ότι η πυκνότητα τους είναι μεγάλη στα παιχνίδια που διευθύνουν Έλληνες. Τα παιχνίδια που ανατίθενται σε ξένους διαιτητές κυλούν ομαλά, δεν διαπιστώνονται εξόφθαλμα σφάλματα και τα όποια λάθη δεν αποδίδονται σε δόλο. Είναι εμφανές ότι κάτι δεν πάει καλά με την ελληνική διαιτησία, αλλά και με την ελληνική κερκίδα. Το πιθανότερο είναι ότι έχουμε κακούς διαιτητές, δεκτικούς στην επιρροή ή στην πίεση. Αλλά και μία κερκίδα που έχει κάθε λόγο να είναι καχύποπτη. Προφανώς η λύση στο πρόβλημα είναι απλή αλλά και λίαν εξευτελιστική για το εγχώριο ποδοσφαιρικό προϊόν: ξένοι διαιτητές σε όλα τα παιχνίδια με την τεχνολογική συνδρομή του VAR. Να ησυχάσουμε.

Ξένους διαιτητές μπορείς να φέρεις. Ξένους δικαστές δεν μπορείς. Όμως ο τραγέλαφος γύρω από την υπόθεση Ριχάρδου σε βάζει σε σκέψεις. Αν διαβάζουμε σωστά τις εξελίξεις, ο Ριχάρδος και οι συνεργάτες του προφυλακίστηκαν έπειτα από μία έρευνα που ήταν «δεμένη» από κάθε πλευρά, αλλά απουσίαζε το αδίκημα. Έγιναν έρευνες προς πάσα κατεύθυνση, υπομονετικές παρακολουθήσεις προσώπων και τηλεφωνημάτων, αλλά κανένας δεν είπε να ρωτήσει έναν απλό τελωνειακό για τα ισχύοντα με τις εξαγωγές χρυσού. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει υποχρέωση καταβολής δασμών στην εξαγωγή χρυσού προς Τουρκία, η ανακρίτρια θεώρησε ότι δεν ευσταθεί το κατηγορητήριο για λαθρεμπόριο, ξέπλυμα και εγκληματική οργάνωση. Ζήτησε την αποφυλάκιση των κατηγορουμένων. Ο εισαγγελέας διαφώνησε επικαλούμενος προηγούμενες δικαστικές αποφάσεις. Το ζήτημα παραπέμπεται σε Συμβούλιο και ο Κούγιας έχει κάθε λόγο να σκαρφαλώνει στα κάγκελα.

Ο πολίτης που τη Δευτέρα είδε να μη σφυρίζεται το πέναλτι στη Λαμία, την Τρίτη το μεσημέρι άκουσε ότι ο Ριχάρδος αποφυλακίζεται και το απόγευμα έμαθε ότι τελικά η υπόθεση εκκρεμεί. Διάβασε την «πανηγυρική» ανακοίνωση της ΝΔ, έμαθε και την απάντηση του Μαξίμου. Ασφαλώς είναι πλέον αρκετά ώριμος και έμπειρος για να μην αναρωτηθεί τι στο διάολο θέλουν κόμματα και κυβέρνηση να ασχολούνται με τα δικαστικά. Δύναται όμως να απορεί για την επάρκεια, ίσως και τα κίνητρα, των δικαστικών λειτουργών. Και στέκεται αμήχανος. Κάνει, άραγε, λάθος η ανακρίτρια; Μήπως έχει άλλους λόγους για να αφήσει τον Ριχάρδο ελεύθερο; Έχει νομική βάση η εισαγγελική άρνηση ή είναι αποτέλεσμα πιέσεων ώστε να μην πληγεί το κύρος της Δικαιοσύνης και τρωθεί η σπουδή που έδειξε ο Πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής;

Δυστυχώς, είτε είσαι στην κερκίδα, είτε στο ακροατήριο, έχεις αποκτήσει το δικαίωμα να υποθέτεις ό,τι γουστάρεις. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι αυτοί οι δύο χώροι, ποδόσφαιρο και Δικαιοσύνη, συνδέονται δια του Αλέξη Κούγια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News