Μορφή μπούμερανγκ, που μπορεί να πλήξει το πολιτικό σύστημα αντί για το κόμμα των Σπαρτιατών, κρίνεται ότι μπορεί να λάβει τυχόν αίτηση – ένσταση κατά εκλεγέντων βουλευτών του, στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, γνωστό και ως Εκλογοδικείο. Η φωτογραφία του Ηλία Κασιδιάρη με φόντο τα σίδερα της φυλακής και το προκλητικό χαμόγελο «επιτυχίας», όπως και η δήλωση του επικεφαλής των Σπαρτιατών Βασίλη Στίγκα, ουδεμία αμφιβολία άφησαν τόσο για τη σύνδεσή τους, όσο και για τη μεθόδευση που ακολουθήθηκε. Πλην όμως, η υφέρπουσα φημολογία και η δήλωση του υπουργού Επικρατείας Μάκη Βορίδη, ότι είναι «υπό αξιολόγηση» η στήριξη του Ηλία Κασιδιάρη στους Σπαρτιάτες, προβληματίζουν ειδήμονες του νομικού και δικαστικού κόσμου για την τροπή που μπορεί να πάρουν τα πράγματα.

Οι Σπαρτιάτες έλαβαν άλλωστε την ψήφο 241.633 πολιτών (με βάση τα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών), συγκεντρώνοντας ποσοστό 4,63% και εκλέγοντας 12 βουλευτές, σε μια συνθήκη πρωτόγνωρη – τη στήριξή τους από τον καταδικασθέντα χρυσαυγίτη μετά την ανάδειξη της υποψηφιότητας του κόμματος από το Α1 Τμήμα του Αρείου Πάγου.

Ξεγελάστηκε ο Αρειος Πάγος; Υπήρξε λάθος, τελικά, με τους Σπαρτιάτες, που επέτρεψε την είσοδό τους στη Βουλή; «Κανένα», απαντά στο Protagon ανώτατος δικαστής που θέλει για ευνόητους λόγους να διατηρήσει την ανωνυμία του. «Το αρμόδιο Τμήμα του Δικαστηρίου αξιοποίησε πλήρως τα εργαλεία που είχε στα χέρια του, τολμώ να πω μάλιστα ότι έκανε και μεγάλες υπερβάσεις, κινούμενο επικινδύνως και πάντως στα όρια μιας αποδεκτής –με νομική αιτιολογία– απόφασης.

»Οι Σπαρτιάτες αυτοπροσδιορίζονται ως ελληνικό εθνικιστικό πολιτικό κόμμα που ιδρύθηκε το 2017. Κάτι μεμπτό –πολλώ δε μάλλον ναζιστικής χροιάς– δεν υπάρχει στο καταστατικό του κόμματος, κάτι που να εγείρει τα αντανακλαστικά των δικαστών κατά τη συγκεκριμένη κρίση.

»Δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο υπερσυντηρητικό κόμμα που τοποθετείται στην άκρα δεξιά του πολιτικού φάσματος. Ανάλογες θέσεις και αρχές μπορεί να εντοπίσει και στο κόμμα της Νίκης. Ο Αρειος Πάγος δεν κρίνει όμως ιδεολογίες, ούτε –υπαρκτά– παράδοξα με θέσεις περί ψεκασμού, μαγνητικών πεδίων και εμβολίων…

»Λίαν ανησυχητικός στην ιστορία εναγκαλισμού Σπαρτιατών με Κασιδιάρη είναι ο υπόγειος, σκοτεινός μηχανισμός του παρασκηνίου που τον επέτρεψε. Τη λειτουργία του οποίου δεν αντιλήφθηκαν όσοι είχαν τα μέσα να τον αντιληφθούν. Οι μυστικές υπηρεσίες, για παράδειγμα».

Hρωες και μάχες

Το κύρος των βουλευτικών εκλογών «ελέγχει» –σε μία από τις σημαντικότερες εκφάνσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος στη χώρα μας– από το 1911 το Εκλογοδικείο. Νωρίτερα, τον έλεγχο είχε η Βουλή. Η αίτηση – ένσταση μπορεί να υποβληθεί σε διάστημα 15 ημερών από τη δημοσίευση της απόφασης περί ανακηρύξεως βουλευτών. Η απόφαση του Εκλογοδικείου είναι αμετάκλητη.

Σκεπτικισμό εκφράζει με τη θέση του ο ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ Νίκος Αλιβιζάτος. Σε σχετική ερώτηση του Protagon, ο καθηγητής διατυπώνει αμφιβολίες ως προς το αν και κατά πόσο θα μπορούσε να θεμελιωθεί γερά –πάντα από νομικής πλευράς– τυχόν ένσταση στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, ενώ εκτιμά το πολιτικό ρίσκο μιας τέτοιας κίνησης ως ιδιαιτέρως σημαντικό, ακόμη και στην περίπτωση που η νομική επιχειρηματολογία θα ήταν αδιάσειστη. Με άλλα λόγια, ελλοχεύει ο κίνδυνος ηρωοποίησης των Σπαρτιατών, κατά τον κ. Αλιβιζάτο. Στην υποθετική εκδοχή ενός μελλοντικού συνεδρίου του κόμματος και της ανάδειξης Κασιδιάρη σε ηγετική φυσιογνωμία του, ενδιαφέρον παρουσιάζει ο προβληματισμός του καθηγητή: μπορεί άραγε ο νόμος να εφαρμοσθεί αναδρομικά;

Τις νομικές – τεχνικές δυσκολίες μιας πιθανής αίτησης – ένστασης προτάσσει παράλληλα πρώην πρόεδρος του ΣτΕ:

«Στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο δεν προβλέπεται η ακύρωση της συμμετοχής ολόκληρου κόμματος στις εκλογές, προβλέπεται όμως η ακύρωση της εκλογής συγκεκριμένου βουλευτή σε συγκεκριμένη περιφέρεια. Οταν κάποιος με έννομο συμφέρον προσφεύγει κατά βουλευτή και η εκλογή του τελευταίου ακυρώνεται, ανακηρύσσεται ο δεύτερος κατά σειρά εκλεγμένος στην ίδια περιφέρεια από το ίδιο ψηφοδέλτιο ασφαλώς, από το ίδιο κόμμα.
Εδώ, όμως, τώρα, έχουμε μια πρωτόγνωρη συνθήκη. Θα μπορούσε βεβαίως να υπάρξει ένα δικόγραφο που θα προσβάλλει την εκλογή όλων των βουλευτών του κόμματος των Σπαρτιατών σε μια περιφέρεια, δεν είναι βέβαιη όμως η έκβαση του πράγματος. Απαιτεί έρευνα. Θα πρέπει να επαναληφθεί η εκλογική διαδικασία; Ή θα κατευθυνθούν οι έδρες –μετά την ακύρωση της εκλογής των βουλευτών αυτών– στα άλλα κόμματα, αναλόγως της κοινοβουλευτικής τους δύναμης; Σε κάθε περίπτωση, το Εκλογοδικείο έχει τον τελευταίο λόγο για τις επαναληπτικές εκλογές».

Κοινώς, το ζήτημα είναι στα χέρια της νομικής επιστήμης και του πολιτικού ορθολογισμού. Πολλά από αυτά που ακούγονται σε διαδρόμους και αναλύσεις του ποδαριού δεν έχουν θέση σε μια τόσο σοβαρή ιστορία. Πόση νομική βαρύτητα μπορεί να έχει φέρ’ ειπείν το γεγονός ότι ο Βαλτογιάννης που κέρδισε τη βουλευτική έδρα στην Αιτωλοακαρνανία για τους Σπαρτιάτες είναι κουμπάρος του χρυσαυγίτη Ηλία Μπαρμπαρούση, γνωστού και ως «Καραϊσκάκη»;

Χρειάζονται βαριές νομικές πένες για να μη γελοιοποιηθεί η όλη κατάσταση. Και όσο η συζήτηση θεριεύει, τόσο πολλαπλασιάζονται εκείνοι που εκτιμούν ότι η φλύκταινα των Σπαρτιατών-Κασιδιάρη στο σώμα της Βουλής πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Η αηδία που μπορεί να προκαλέσει στην κοινωνία, ίσως αποτελέσει και το μοναδικό κίνητρο για να θελήσει να τη θεραπεύσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News