Απομαγνητοφώνηση συνομιλίας του Α και της Β καταγεγραμμένης από τον υπερκοριό της ΕΥΠ:

Α – «…Ελα κορίτσι μου, όλα ΟΚ. Τα κομφετί θα ‘ναι σε σακουλάκια στον σκουπιδοτενεκέ, έξω από το μπαρ “Ο Μαύρος Γάτος” και οι σερπαντίνες στη θυρίδα 007 στον σιδηροδρομικό σταθμό. Μάσκες δεν βρήκα ούτε για δείγμα—εξαντλήθηκαν ακόμη κι αυτές του Ζορό. Αλλά προσοχή στο δρόμο για τη γιάφκα-dance, τα μάτια σου δεκατέσσερα στους καρναβαλοφυλάκους εεε…»

Β – «…Καλά για χαζή μ’ έχεις; Συνελήφθη με μικροποσότητα κομφετί και άντε δυο χρόνια στην ψειρού; »

Α—«…Κι άσε τις υπερπαραγωγές που σε μεγάλωσε η μάνα σου, κολομπίνα με κολομπιναιζόν, βασίλισσα της νύχτας και εντεχνονεράϊδα του Χαρούλη. Κάτι mainstream, να μη χτυπά στο μάτι, βάλε. Αμα πέσεις σε καρναβαλομπλόκο, να πεις “πάω στο “My style rocks” ή τέλος πάντων, είμαι ξαδέλφη της Πατούλαινας”…» .

Β –«…Προσοχή, κυκλοφορούν καρναβαλιστές με πολιτικά, σαν να λέμε. Η αλήθεια είναι πως μου κακοφαίνεται γαμώτο. Λίγο γκλάμουρ, λίγο κίνκυ το ήθελα. Ε τι, να ντυθώ; Καλόγρια με ζαρτιέρες;»

Α –«…Μαρή ψωνάρα, καρφί για καρναβαλοδικείο μας βλέπω. Εδώ ρε συ, για δυο χρονάκια δικασμένοι, όχι στο Γεντί Κουλε αλλά στα Ψηλαλώνια πάμε. Και ξέχνα τα όξω καρδιά “Πατρινό Καρναβάλι για πάντα”, Μάριος ο Μπλάκμαν και τέτοια, εεε… Είναι εκτός νόμου πια, κάτι σαν αντάρτικο ή Θεοδωράκης επί χούντας…»

Β—«… Και τι; Θα τραγουδάμε ψιθυριστά στην υπόγα το κετελαπόγκο;»

Α—« …Και θα χορεύουμε ακροποδητί. Αντίσταση και φωναχτό κετελαπόγκο πάει;»

Β—«…Να βάλω κάτι σε γκέϊσα ή Κινέζα; Είναι και επίκαιρο».

Α—«…Σιγά μη ντυθείς και “Πτήση απ’ το Μιλάνο”. Παν τι σινοϊαπωνικόν ύποπτον, άσε που θα σε σταματήσουν στον δρόμο για θερμομέτρηση και πού να βγάλεις άκρη με τα “δεν ειν’ αυτό που νομίζεις”…».

Β—«… Το κύριο είναι να περνάς απαρατήρητος τελικά. Εσύ τι θα βάλεις;»

Α—«…Ελεγα για Λάκης Γαβαλάς αλλά μου είπαν πως αυτό είναι στυλ, δεν είναι καρναβάλι. Σκέφτομαι σοβαρά να ντυθώ “Βγήκα απ’ το σούπερ μάρκετ”.»

Β—«…Τι ειν’ τούτο πάλι;»

Α—«…Ε να μωρέ, ύφος κλαψοβουνίασης (κλαίνε και τα βουνά ακόμη…), σα τηλεθεατής του Αυτιά, στα χέρια νάιλον σακούλες από σούπερ μάρκετ με μακαρόνια, αλεύρι, τίποτα μωρομάντηλα, κανά δυο τρία κιλά πανσέτες, ό, τι ζυμαρικό σε προσφορά βρω, κανένα ράφι ξηλωμένο : όλα τα χρειαζούμενα της επιστράτευσης. Κλασσικός ελληνικός καρνάβαλος.»

Β—«…Ελα ρε φίλε!!! Σατανικό! Φτηνό δε το λες αλλά περνάς αόρατος μέσα στο πλήθος. Συνθηματικό αναγνώρισης τελικά θα μου πεις;»

Α—«…Μη το γράψεις πουθενά. Από μνήμης μόνο, έτσι; Μπαλντανφάν ή θα μας φαν».

Τούουουουουουυτ…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News