Στην τελευταία τηλεοπτική του συνέντευξη, ο Πρωθυπουργός, μίλησε για το φαινόμενο της «μεταδημοκρατίας», εστιάζοντας στη στάση των μέσων ενημέρωσης που βρίσκονται απέναντι από την κυβέρνηση.

Δεν θυμάμαι βέβαια ο κ. Τσίπρας να «έφαγε ξύλο», κατά τα κοινώς λεγόμενα, στις τελευταίες τηλεοπτικές του εμφανίσεις. Αν μη τι άλλο, το τηλεοπτικό τοπίο είναι εξόχως φιλικό προς την κυβέρνηση, με εξαίρεση τον ΣΚΑΙ. Όλα τα υπόλοιπα δίκτυα έχουν μία μάλλον θετική προδιάθεση απέναντι στην κυβέρνηση. Δικαίωμα τους. Και των δικτύων και του ΣΚΑΙ.

Στον χώρο των έντυπων μέσων υπάρχουν φιλοκυβερνητικές και αντιπολιτευόμενες εφημερίδες. Το αυτό συμβαίνει και με τα sites. Από τα δύο πρώτα ενημερωτικά ραδιόφωνα, το ένα είναι απέναντι στην κυβέρνηση, το άλλο την αντιμετωπίζει με κατανόηση. Δεν είναι κακό. Σε περιβάλλον αστικής δημοκρατίας τα μέσα λειτουργούν ελεύθερα και δίνουν στους πελάτες τους αυτό που θεωρούν κατάλληλο για ενημερωτικό προϊόν. Έτσι συνέβαινε πάντα και, λογικά, θα συνεχίσει να συμβαίνει, όσο και αν δεν αρέσει στον κ. Τσίπρα. Δεν πρέπει, άλλωστε, να είναι τυχαίο ότι τις ίδιες απόψεις για τα μέσα ενημέρωσης διατηρούν και ο Τραμπ και ο Όρμπαν. Και αυτοί θεωρούν την αντιπολιτευτική κριτική ως κομμάτι μίας επιχείρισης για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Τα μέσα ενημέρωσης υπάρχουν να ασχολούνται με τις κυβερνήσεις. Οι κυβερνήσεις, όμως, δεν υπάρχουν για να ασχολούνται με τα μέσα.

Ωστόσο μια και ο Πρωθυπουργός άνοιξε, για άλλη μία φορά, την κουβέντα περί μέσων ενημέρωσης, θα συμφωνήσει, νομίζω, ότι επί των ημερών του, στον ελληνικό Τύπο εκδηλώθηκε ακόμα ένα φαινόμενο, εκείνο της επιθετικής δημοσιογραφίας με αντικείμενο άλλα μέσα, κυρίως τα αντιπολιτευόμενα.

Όχι, δεν αναφέρομαι στα τρολ που δουλειά τους είναι να επιτίθενται σε δημοσιογράφους προκειμένου την επόμενη φορά που θα γράψουν ή θα πουν κάτι, να σκεφτούν τι πρόκειται να ακολουθήσει -αυτή είναι από τις δουλειές που πραγματικά ντρέπεσαι να κάνεις για αυτό και γίνεται, ως επί το πλείστον, ανώνυμα. Αναφέρομαι σε κανονική δημοσιογραφία, του χαρτιού και του site, που ασχολείται, σχεδόν καθημερινά με αυτό που έγραψαν ή είπαν άλλοι. Ασχολούνται ακόμα και με το δικαίωμα να πιστεύεις κάτι με το οποίο δεν συμφωνούν.

Υπάρχουν δημοσιογραφικές στήλες και ολόκληρα sites που πλέον αναλαμβάνουν να απαντούν, σχεδόν εργολαβικά, σε οτιδήποτε γράφεται κατά της κυβέρνησης. Και το κάνουν με ζήλο, αγωνιστική αυταπάρνηση και μάλιστα εντελώς δωρεάν αφού δεν βλέπεις οι αναρτήσεις να περιβάλλονται από διαφημίσεις. Σχεδόν καθημερινά διαβάζεις στον φιλοκυβερνητικό Τύπο από σχόλια μέχρι ολόκληρα άρθρα για κάτι που γράφτηκε κάπου αλλού και εξ ορισμού θεωρείται ψευδές επειδή είναι απέναντι στην κυβέρνηση. Ο δε συντάκτης του αντικυβερνητικού άρθρου εντάσσεται αυτομάτως σε σκοτεινά σχέδια για την υπονόμευση του λαοπρόβλητου και της κυβέρνησής του. Μένει βέβαια να δούμε τι θα μείνει από όλα αυτά μετά τις εκλογές, όταν η άμαξα γίνει κολοκύθα. Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι με τη φάμπρικα που έχει ανοίξει, μία άλλη κολοκύθα θα μετασκευαστεί σε άμαξα μέσα σε μία νύχτα.

Αν ο κ. Τσίπρας διακρίνει σημάδια «μεταδημοκρατίας» στον Τύπο, δεν μπορεί, θα έχει πάρει το μάτι του και εκείνες της κηλίδες της «μεταδημοσιογραφίας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News