Από τη στιγμή που η θέση του Στέφανου Τσιτσιπά «για ίδια λεφτά για τα ίδια σετ για γυναίκες και άντρες στο τένις» απαντήθηκε από τη Ναόμι Οσάκα με το «ένας άνδρας να μιλάει για ένα γυναικείο άθλημα…», ήταν επόμενο η θέση να μην εξεταστεί επί της ουσίας. Αυτόματα εντάχθηκε στον σύγχρονο πόλεμο των φύλων.

Αξίζει όμως κάτι περισσότερο από μερικά θυμωμένα emojis στη φωτογραφία του από την Καρολίνα Πλίσκοβα ή μερικές δηλώσεις της Οσάκα.

Πρώτον, επειδή είναι άστοχο οι δηλώσεις να περάσουν σαν σεξιστικές. Ο Τσιτσιπάς λέει ότι οι γυναίκες επιστημονικά έχει αποδειχθεί ότι έχουν μεγαλύτερη διάρκεια σε θέματα αντοχής και θα μπορούσαν να παίζουν best of five στα τέσσερα Γκραν Σλαμ τουρνουά. Προσθέτοντας τον αντίλογο ότι το best of three δίνει μεγαλύτερες πιθανότητες νίκης των αουτσάιντερ στους άνδρες και προφανώς τις γυναίκες.

Μια σοβαρή θέση. Τουλάχιστον σε σύγκριση με τις δηλώσεις της Οσάκα «Θέλει να παίζει ο ίδιος εννιά σετ; Αν προσπαθεί να αυξήσει το δικό μου αγώνα, θα αυξήσω κι εγώ τον δικό του… Αυτός ο τύπος είναι τόσο αστείος. Δεν ξέρω. Νιώθω ότι αυτό θα άλλαζε τη δομή του τένις».

Πριν το πει, η Οσάκα θα έπρεπε να ξέρει:

♦ ότι τένις γυναικών στα πέντε σετ παιζόταν το US National Championship από το 1891 μέχρι το 1901,

♦ ότι το Battle of the Sexes του ’73 όταν η Μπίλι Τζιν Κινγκ κέρδισε τον Μπόμπι Ριγκς παίχτηκε στα πέντε, ενώ στα πέντε παίχτηκαν 16 WTA Finals της δεκαετίας του ’80,

♦ και ότι το best of five στο γυναικείο τένις δεν εγκαταλείφθηκε μετά από αγώνες των τενιστριών, αλλά επειδή είχε χαμηλές τηλεθεάσεις.

Σκέψεις για τα μέτρα των γηπέδων, τους αριθμούς των σετ, τους χρόνους διάρκειας των αγώνων και πάσης μορφής κανονισμούς πρέπει να γίνουν σύντομα σε όλα τα αθλήματα. Το αθλητικό μπουμ του 19ου αιώνα όταν δημιουργήθηκαν οι περισσότεροι κανονισμοί στον αθλητισμό αφορούσε ανθρώπους με διαφορετικούς σωματότυπους. Με τα αθλήματα να εξελίσσονται βοηθώντας το ένα ή το άλλο φύλο. Στο βόλεϊ, για παράδειγμα, το ύψος του φιλέ που είναι στο 2,24 μ. στο γυναικείο βοηθάει να παίζονται περισσότερο οι πόντοι από το ανδρικό που το φιλέ είναι στα 2,43 μ. και πιθανόν θα έπρεπε να ανέβει 10 πόντους.

Χωρίς οι αλλαγές να έχουν πάντα τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Οι μπάλες μεγέθους 6, που σημαίνει δύο ουγγιές και μία ίντσα μικρότερες από των ανδρών στο γυναικείο μπάσκετ χρησιμοποιήθηκαν στη λογική ότι θα βελτιώσουν τους αριθμούς των καρφωμάτων και τον μέσο όρο στα σουτ τριών και δύο πόντων. Το ντρίμπλινγκ έγινε ευκολότερο, ο μέσος όρος στα σουτ έμεινε ίδιος, τα ποσοστά στα σουτ από φάουλ βελτιώθηκαν, αλλά για να υπάρξουν περισσότερα καρφώματα βγήκε το συμπέρασμα ότι θα έπρεπε να κατέβει το στεφάνι. Υπάρχει βέβαια η άποψη ότι τα λιγότερα καρφώματα δεν αφαιρούν θεαματικότητα από το μπάσκετ και ότι το κάνουν σπορ του μέσου ανθρώπου, κάτι που φαίνεται από το πόσο δημοφιλής είναι ο Στέφεν Κάρι.

Στον αθλητισμό τα πάντα πρέπει να εξετάζονται. Το τένις, περισσότερο από ιδέες για το αν τα ματς πρέπει να παίζονται στα 3 ή τα 13 σετ, κινδυνεύει από αθλήτριες που ξηγιούνται cancel culture επειδή αυτός που τόλμησε να μιλήσει ανήκει σε άλλο φύλο.

Οσο για τη γνώμη μου είναι ότι η ομοιομορφία σε χώρους και φορμά σκοτώνει κάθε άθλημα. Στο τένις οτιδήποτε, όπως επιφάνειες και αριθμός σετ, κάνει να διαφέρει το ένα τουρνουά από το άλλο είναι πολύτιμο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News