Η τελευταία δημοσκόπηση της Metron Analysis σέρνει πίσω της ένα τελάρο γεμάτο ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις. Ο Μητσοτάκης δεν είναι πλέον ο καταλληλότερος για την πρωθυπουργία, καθώς τον έχει ξεπεράσει ένας παλιός γνωστός μας, ο Κανένας, ο οποίος έχει πάνω από δέκα χρόνια να πάρει κεφάλι στις δημοσκοπήσεις. Ακολουθεί ο Μητσοτάκης. Αλλά και αυτός έχει από πίσω του τον Κανένα, αφού οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί σχεδόν δεν αξιολογούνται ως κατάλληλοι για το Μαξίμου.

Η Νέα Δημοκρατία χάνει πέντε μονάδες. Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει κάτι λίγα, το ΠΑΣΟΚ βλέπει ψηφοφόρους να κοιτάζουν προς τον Λοβέρδο και τα κόμματα στα δεξιά ανεβαίνουν, με εντυπωσιακότερη την επίδοση της Αφροδίτης Λατινοπούλου, που κοιτάζει προς το 3%. Υπάρχουν και άλλα σημαντικά. Η κοινή γνώμη μεταστρέφεται ως προς το θέμα των μη κρατικών πανεπιστημίων. Πριν φτάσει στη Βουλή και ενταθούν οι κινητοποιήσεις, είχε καταγραφεί πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ της ίδρυσής τους. Τώρα ο συσχετισμός έχει αντιστραφεί. Επτά στους δέκα δηλώνουν δυσαρεστημένοι από το κυβερνητικό έργο σε βασικούς τομείς, ενώ σχεδόν το 90% εκτιμά ότι η διερεύνηση των ευθυνών για τα Τέμπη δεν έχει σημειώσει πρόοδο.

Τι βλέπουμε, λοιπόν; Την κυβέρνηση να καταγράφει σημαντική φθορά, πλην όμως να μην αισθάνεται πραγματική απειλή, καθώς η κοινή γνώμη εκτιμά ότι δεν υπάρχει, προς το παρόν, αξιόπιστη εναλλακτική λύση.

Ολα αυτά διαβάζονται και αλλιώς: η κυβέρνηση πριονίζει το κλαδί στο οποίο κάθεται, αλλά δεν υπάρχει κάποιος να ανεβεί στο δέντρο. Και ο Μητσοτάκης, το ισχυρό πολιτικό και επικοινωνιακό χαρτί της ΝΔ, έχει πλέον μια εικόνα που φέρει γρατζουνιές. Αν αυτή η συνθήκη διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε λογικά θα δούμε έναν κατακερματισμό του πολιτικού σκηνικού, με την αντισυστημικότητα να εξελίσσεται σε υπολογίσιμο ρεύμα. Αλλωστε, αν εξαιρέσουμε το ΠΑΣΟΚ και τα πάθη του, σε ένα είδος αντισυστημικότητας επενδύουν όλοι οι αντιπολιτευόμενοι, από τον Κασσελάκη μέχρι τον Νατσιό. Μπορεί να απειληθεί η ΝΔ; Δύσκολο. Εχουμε μια κυβέρνηση που σε μεγάλο βαθμό ηγεμονεύει χάρη στην ανεπάρκεια των αντιπάλων της. Γι’ αυτό και είναι επιρρεπής στα λάθη.

Για παράδειγμα, υπό διαφορετικές συνθήκες (και επίθετο) η υπόθεση του Κώστα Αχ. Καραμανλή θα είχε πάρει εντελώς διαφορετική τροπή – κάτι που ενδέχεται να δούμε στη συνέχεια. Τώρα λένε ότι ο πρώην υπουργός δέχεται πιέσεις να παραιτηθεί από την ασυλία και να ακολουθήσει τον ακανθώδη δρόμο. Αλλιώς μπορεί να βρεθεί στη δύσκολη θέση να μιλάει στη Βουλή, πάνω από την κάλπη που θα γεμίσει και με ψήφους της συμπολίτευσης. Αγνωστο τι θα πράξει.

Και ο Μητσοτάκης; Α, το τελευταίο σενάριο που κυκλοφορεί λέει ότι θα στήσει κάλπες του χρόνου, με ορίζοντα το 2029, όταν στην Ευρώπη θα ψάχνουν τον διάδοχο της Ούρσουλα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News