Καινούρια πράγματα μάθαμε από τις εκμυστηρεύσεις του Αλέξη Τσίπρα στον Αντώνη Καρακούση, που είδαμε στο σημερινό «Βήμα» της Κυριακής. Το σοβαρότερο όλων είναι ότι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα κρίνει τη δική του επάνοδο στην κεντρική πολιτική σκηνή ή όχι. Εθεσε και το πλαίσιο. Θεωρώντας βέβαιο ότι τα τρία αποδυναμωμένα κόμματα της ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ, Αριστερά Μπροστά και η Ζωή) δεν θα αποκτήσουν εκλογική δυναμική, αν το ΠΑΣΟΚ απέχει αισθητά από το 20% (πόσο δηλαδή) και αν ο Μητσοτάκης πάρει πάνω από 30% (που είναι βέβαιο), τότε αναδεικνύεται το μεγάλο κενό. Και τότε «κάτι πρέπει να γίνει». Εννοώντας κάτι θα κάνει αυτός.
Αυτό είναι κάτι εντελώς καινούριο, μια νέα πολιτική παράμετρος που προστίθεται στην εξίσωση των ευρωεκλογών του Ιουνίου. Θα δούμε τον Τσίπρα να επανέρχεται ή όχι; Με δικό του καινούριο σχήμα ή επανακαταλαμβάνοντας το παλιό που εγκατέλειψε; Αγνωστο. Κατά τα λοιπά, από τις εκμυστηρεύσεις στο σημερινό «Βήμα της Κυριακής» μάθαμε ότι οι άσχημες εξελίξεις στο παλιό του κόμμα «κυριολεκτικά κατατρώνε τα σωθικά του». Λογικό και αρκούντως δραματικό, ώστε να προλειάνει και συναισθηματικά το έδαφος για δική του πιθανή επάνοδο. Εξάλλου, τον Κασσελάκη τον έχει ήδη γράψει στου διαόλου τα κατάστιχα. Τον λέει άσχετο με την ελληνική πραγματικότητα, αναγνωρίζει ότι πολιτεύεται ανορθόδοξα και θεωρεί βέβαιη την ήττα του στις ευρωεκλογές. Τι πιο αρνητικό να του καταλογίσει;
Κατά τα λοιπά, ο Τσίπρας πλασάρει ξανά με ελαφρές παραλλαγές το αφήγημα που είχε όλη την προηγούμενη τετραετία, το οποίο όμως καταψηφίστηκε στις εκλογές. Ο ίδιος είναι εθνικά υπεύθυνος και οικονομικός νοικοκύρης, ο Μητσοτάκης είναι λαϊκιστής και τυχερός. Ο Τσίπρας έλυσε το Σκοπιανό και μάζεψε το μαξιλάρι των 37 δισ. (ο Κασσελάκης διαφωνεί επ’ αυτού), ο Μητσοτάκης βρήκε έτοιμο χρήμα στο ταμείο και την πανδημία ως αφορμή για να το μοιράσει.
Για το 2015 σχεδόν ομολογεί, αν και περιφραστικά, ότι η φαινομενική ρήξη του με τους Ευρωπαίους ήταν απαραίτητη για την εφαρμογή των μνημονίων, που θα οδηγούσαν στην έξοδο από αυτά το 2019. Το δικό του αχρείαστο μνημόνιο, πάντως, απουσιάζει πλήρως από την επιχειρηματολογία του. Καταπληκτικός είναι ο ισχυρισμός του ότι η ορθότητα των επιχειρημάτων του για εκείνη τη διακεκαυμένη περίοδο θα επιβεβαιωθεί από ένα βιβλίο της Αγκελα Μέρκελ που θα κυκλοφορήσει, για το οποίο προφανώς έχει εκ των έσω πληροφορίες. Αλλο τρελό κι αυτό.
Οι απόψεις του Αλέξη Τσίπρα πάντα έχουν ενδιαφέρον. Οι κινήσεις του επίσης, εφόσον γίνουν, καθότι πολλοί πρώην σχεδίαζαν επαναφορές αλλά τελικά η ζωή αλλού τους πήγε. Ξεκαθαρίζει πάντως ότι δεν του ταιριάζει ο ρόλος του αναχωρητή και το επιτελείο που ετοιμάζει ως δεξαμενή σκέψης για το Ινστιτούτο του μπορεί κάλλιστα να αλλάξει σφραγίδα και να μεταβληθεί σε Πολιτικό Γραφείο του φορέα Τσίπρα. Ιδωμεν. Πάντως, σήμερα το βράδυ, ο Κασσελάκης μάλλον θα δει εφιάλτες πάνω από μια ευρωκάλπη.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News