Με το «δεν γίνονται αυτά τα πράγματα» έχουν πλουτίσει οι στοιχηματικές εταιρείες και ξεκίνησαν μερικές από τις μεγαλύτερες τραγωδίες. Είναι απολύτως βέβαιο ότι ήταν και το τελευταίο πράγμα που πέρασε από το μυαλό αρκετών, λίγο πριν πάρουν την τελευταία ανάσα τους.

Ενδεχομένως, δε, πίσω από κάθε μεγάλο ιστορικό γεγονός να υπάρχουν κάποιοι που γύρισαν πλευρό λέγοντας ότι κάποια πράγματα δεν είναι δυνατό να συμβούν. Δείτε και τα πιο πρόσφατα. Ελεγε ο Τραμπ ότι θα κατέβει για υποψήφιος και γελούσε ο κόσμος. Λίγο μετά, κόπηκαν τα χάχανα. Ξεκίνησαν κάτι γραφικοί μία καμπάνια για το Brexit και στο τέλος κατάφεραν να στηθεί κάλπη. Πήγαμε για ύπνο με τη Βρετανία εντός ΕΕ και ξυπνήσαμε βλέποντάς τους να φτιάχνουν βαλίτσα. Το προτελευταίο «δεν γίνονται αυτά τα πράγματα» ειπώθηκε όταν χαζεύαμε ρεπορτάζ από την Κίνα για έναν ιό που προκαλεί κάτι σαν βαρύ κρυολόγημα. Και το τελευταίο είναι αυτό με τη συντέλεια του κόσμου.

Την Παρασκευή το Bloomberg μετέδωσε μία πληροφορία σύμφωνα με την οποία ο Πούτιν θα απειλούσε με τη συντέλεια του κόσμου. Παρακολουθούσα τα tweets να «σκάνε» με αστεία, με τη γλώσσα έξω. «Να μας δώσει πρόγραμμα, να ξέρουμε τι θα φορέσουμε, μην κλείσουμε διακοπές, να κλείσουμε εκκλησία για την τελευταία εξομολόγηση». Και άλλα τέτοια χαριτωμένα.

Μου θύμισε πάρα πολύ το σενάριο του «Don’t look up». Οι επιστήμονες προειδοποιούν για τη σύγκρουση με τον αστεροειδή, αλλά όλοι τους παίρνουν στην πλάκα. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και τώρα. Υστερα από δύο χρόνια πανδημίας, η Δύση κλείνει επιτέλους διακοπές, εκστρατεύει με ορδές ατάκτων στην Ιμπιζα, στη Μύκονο και στην Κυανή Ακτή.

Σε μερικές εβδομάδες, η Ουκρανία θα βρίσκεται μόνο σε κάνα post που θα περάσει, άγνωστο πώς, από την timeline. Θα είναι ο άλλος στην ξαπλώστρα, θα τον τυφλώνει ο ήλιος και, βλέποντας με μισόκλειστα μάτια την οθόνη, θα λέει «αγάπη μου, εδώ γράφουν για πυρηνικό πόλεμο». «Μη δίνεις σημασία, δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, και μάλιστα καλοκαιριάτικα». Και ξυπνάς ένα πρωί και μαθαίνεις ότι ο Πούτιν ισοπέδωσε μια περιοχή με μια μικρή πυρηνική βόμβα. Θα τρέχουμε στα καταφύγια με σαγιονάρες.

Ακόμα και η κουβέντα που κάνουμε περί πυρηνικού πολέμου περιλαμβάνεται στα αδιανόητα προ ενός έτους. Και αν έβγαινες την άνοιξη του 2019 και έλεγες ότι σε τρία χρόνια θα έχουμε περάσει πανδημία και θα συζητάμε για πυρηνικό πόλεμο, θα εισέπραττες γελάκια και πατ-πατ στην πλάτη. Διότι, εν τέλει, τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από όσο νομίζαμε. Δεν χρειάζεται να τρελαθεί ο κόσμος. Αρκεί να τρελαθεί ένας άνθρωπος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News