«Μηδένα προ του τέλους μακάριζε» είχε πει ο Σόλων στον Κροίσο – και είχε δίκιο βέβαια. Λαμπρό παράδειγμα αποτελεί μια γυναίκα που έμεινε στην Ιστορία ως η πιο διάσημη απατημένη όλων των εποχών, η Αικατερίνη της Αραγωνίας ή αλλιώς η πρώτη από τις συνολικά έξι συζύγους του βασιλιά Ερρίκου Η’ της Αγγλίας.

Η Αικατερίνη έζησε μια ζωή μυθιστορηματική. Γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1485 και ήταν η μικρότερη κόρη του power couple της Ευρώπης, του Φερδινάνδου της Αραγωνίας και της Ισαβέλλας της Καστίλης. Στα 15 της παντρεύτηκε τον Αρθούρο, διάδοχο του θρόνου της Αγγλίας και γιο του Ερρίκου Ζ’ και της Ελισάβετ της Υόρκης, του ζεύγους που έδωσε τέλος στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο που έμεινε στην Ιστορία ως Πόλεμος των Ρόδων.

Αυτός ο γάμος όμως δεν κράτησε πολύ, μιας και ο 15χρονος Αρθούρος πέθανε λίγους μήνες αργότερα. Ετσι, η Αικατερίνη βρέθηκε ξαφνικά, μόλις στα 16 της, χήρα και σε πολύ δύσκολη θέση, μιας και για αρκετό καιρό ήταν αμφίβολο αν θα παρέμενε στην Αγγλία –και υπό ποια ιδιότητα– ή αν θα επέστρεφε στην Ισπανία.

Η λύση βρέθηκε τελικά λίγα χρόνια αργότερα, όταν, προκειμένου να μη διαλυθεί η συμμαχία Ισπανίας-Αγγλίας που εξασφάλιζε ο γάμος της Αικατερίνης με τον Αρθούρο, αποφασίστηκε να παντρευτεί τον μικρότερο αδελφό του και νέο διάδοχο του θρόνου Ερρίκο. Ετσι, επτά χρόνια μετά την άφιξή της στην Αγγλία και αφού είχε εξασφαλιστεί άδεια από τον πάπα λόγω του πρώτου γάμου της με τον Αρθούρο, η 24χρονη Αικατερίνη παντρεύτηκε τον πρώην κουνιάδο της, τον 18χρονο, βασιλιά πλέον, Ερρίκο Η’.

Το νεαρό και πανέμορφο βασιλικό ζεύγος της Αγγλίας έζησε για πολλά χρόνια ερωτευμένο και ευτυχισμένο. Η Αικατερίνη δεν ήταν μόνο πολύ αγαπητή στον λαό, αλλά και πολύ άξια ως βασίλισσα. Το γεγονός ότι είχε υπάρξει η πρώτη γυναίκα-πρέσβης του πατέρα της στην Αγγλία την καθιστούσε βέβαια πολύ πιο έμπειρη από τον σύζυγό της. Αλλωστε είχε μεγαλώσει με μια μητέρα που βασίλευε η ίδια και είχε φροντίσει να προετοιμάσει και τις κόρες της για έναν τέτοιο ρόλο. Από την άλλη πλευρά, ο Ερρίκος δεν ήταν παρά ο δευτερότοκος γιος, που δεν προοριζόταν να γίνει βασιλιάς, με αποτέλεσμα να μην έχει προετοιμαστεί κατάλληλα.

Η εμπιστοσύνη που της έδειχνε ο Ερρίκος φάνηκε ξεκάθαρα όταν την άφησε να βασιλεύει στη θέση του όσο εκείνος πολεμούσε στη Γαλλία. Τότε ήταν που η Αικατερίνη απέδειξε πόσο άξια και ικανή ήταν. Οσο ο Ερρίκος πολεμούσε οι Σκωτσέζοι, θέλοντας να εκμεταλλευτούν την απουσία του, επιτέθηκαν στην Αγγλία. Τότε η Αικατερίνη ανέλαβε η ίδια τη στρατιωτική ηγεσία.

Οργάνωσε την άμυνα, τον εξοπλισμό, τον εφοδιασμό και ξεκίνησε να πάει βόρεια, όπου γινόταν η επίθεση των Σκωτσέζων. Οταν έμαθε, μάλιστα, ότι ο σκωτσέζος βασιλιάς σκοτώθηκε στη μάχη του Φλόντεν, έγραψε στον Ερρίκο για να τον ενημερώσει σχετικά και του έστειλε το πανωφόρι του νεκρού, ώστε να το δουν οι Γάλλοι και να καταλάβουν πόσο ισχυρός ήταν ο Ερρίκος.

Ωστόσο, ύστερα από εννέα χρόνια γάμου και έξι γέννες, μόλις ένα παιδί του Ερρίκου και της Αικατερίνης κατάφερε να επιβιώσει – και αυτό ήταν κορίτσι. Προκειμένου, όμως, να διασφαλιστεί η δυναστεία των Τυδώρ, έπρεπε να υπάρξει άρρεν διάδοχος του θρόνου. Οταν, δε, το 1519 ο Ερρίκος απέκτησε έναν γιο εκτός γάμου, θεώρησε ότι δεν έφταιγε εκείνος που δεν είχε αποκτήσει διάδοχο νωρίτερα, αλλά η Αικατερίνη.

Η χαριστική βολή για τον γάμο του Ερρίκου και της Αικατερίνης θα ερχόταν λίγο αργότερα και είχε ονοματεπώνυμο: Αννα Μπολέιν. Μια γυναίκα που αντιστάθηκε στον Ερρίκο, αρνούμενη να γίνει ερωμένη του παρά μόνο γυναίκα του. Τυφλωμένος από το ερωτικό πάθος, την απόρριψη αλλά και την εμμονή του να αποκτήσει γιο, ο Ερρίκος άρχισε να ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο να αποδεσμευθεί από τον γάμο του με την Αικατερίνη για να παντρευτεί την Αννα.

Επικαλούμενος ένα απόσπασμα του Λευιτικού από την Αγία Γραφή που αναφέρει ότι δεν πρέπει κανείς να παντρεύεται τη γυναίκα του αδερφού του γιατί δεν θα αποκτήσει ποτέ παιδιά, ο Ερρίκος κίνησε γη και ουρανό προκειμένου να εξασφαλίσει από τον πάπα ακύρωση του γάμου του με την Αικατερίνη. Εκείνη όμως δεν σκόπευε να κάνει πίσω. Υποστήριζε σθεναρά ότι ο γάμος της με τον Αρθούρο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, κατά συνέπεια δεν μπορούσε να θεωρηθεί άκυρος ο γάμος της με τον Ερρίκο. Ετσι, όλα εναπόκειντο στον πάπα.

Ο πάπας ήταν όμως πλήρως εξαρτημένος από τον Κάρολο Ε’, τον αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο οποίος ήταν ανιψιός της Αικατερίνης. Ετσι, πολιτικά συμφέροντα, θρησκεία και οικογενειακοί δεσμοί μπλέχτηκαν σε ένα γαϊτανάκι που κράτησε χρόνια ολόκληρα.

Οταν τελικά ο πάπας αρνήθηκε να ακυρώσει τον γάμο του με την Αικατερίνη, ο Ερρίκος έκανε κάτι που θα άλλαζε την ιστορία της Αγγλίας. Αποσχίστηκε από τη Ρώμη, ίδρυσε την Αγγλικανική Εκκλησία και τέθηκε επικεφαλής της. Επόμενη κίνηση: έδωσε διαζύγιο στον εαυτό του, αφού πρώτα είχε παντρευτεί την ήδη έγκυο Αννα Μπολέιν, γεγονός που τον καθιστούσε δίγαμο για μερικούς μήνες…

Η Αικατερίνη εκδιώχθηκε από το παλάτι και της απαγορεύτηκε να βλέπει την κόρη της, σε μια ακόμη προσπάθεια να αποδεχτεί τα τετελεσμένα, κάτι που δε θα συνέβαινε ποτέ. Μέχρι τον θάνατό της, στις αρχές Ιανουαρίου του 1536, η Αικατερίνη υπέγραφε ως βασίλισσα της Αγγλίας. Τη μέρα της κηδείας της Αικατερίνης η Αννα Μπολέιν απέβαλε το αγόρι που κυοφορούσε. Η αντίστροφη μέτρηση για τη μεγάλη αντίπαλο της Αικατερίνης μόλις ξεκινούσε.

Σχεδόν πέντε αιώνες μετά τον θάνατό της, η Αικατερίνη της Αραγωνίας είναι γνωστή για ένα συγκεκριμένο περιστατικό που σημάδεψε τα τελευταία χρόνια της ζωής της. Σήμερα όμως θα πρέπει να τη θυμόμαστε ως μια γυναίκα δυναμική, μαχήτρια, αφοσιωμένη, που έζησε έναν ευτυχισμένο γάμο και έναν μεγάλο έρωτα. Αν είχαν πολύ κακό τέλος, γι’ αυτό δεν ευθυνόταν εκείνη. Εάν ο Ερρίκος και η Αικατερίνη είχαν αποκτήσει γιο, είναι απόλυτα βέβαιο ότι όλα θα ήταν διαφορετικά, και για εκείνους και για την Αγγλία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News