Η εξέγερση της «δεξιάς ψυχής» της ΝΔ στη συνεδρίαση της ΚΟ ήταν λίγο ως πολύ αναμενόμενη. Διότι ως γνωστόν, οι δεξιές ψυχές κάνουν τουμπεκί ψιλοκομμένο όσο η πολυσυλλεκτική ΝΔ πετυχαίνει απανωτές και εντυπωσιακές εκλογικές νίκες (από τις οποίες ωφελούνται οι ίδιοι τα μέγιστα), υψώνουν όμως αστραπιαία το μπαϊράκι της επανάστασης κατά του Κέντρου μόλις διακρίνουν ψήγματα εκλογικής πτώσης. Πάντα έτσι δρούσαν ιστορικά οι «δεξιές ψυχές». Και στον Εμφύλιο τα ίδια είχαν κάνει. Πρώτα παρέδωσαν στους κεντρώους την ηγεσία του πολέμου εναντίον των κομμουνιστών και ύστερα, αφού νίκησαν όλοι μαζί, άρχισαν να τους κυνηγούν και να τους εξορίζουν ως «συνοδοιπόρους» των αριστερών.

Δεν είχαν άδικο σε όλα όσα είπαν οι τριάντα επτά βουλευτές που πήραν τον λόγο. Είχαν δίκιο σε κάποιους ισχυρισμούς τους, όσοι είτε υπαινικτικά είτε ξερά τα ‘ριξαν στον Μητσοτάκη και στην κυβέρνηση του. Αλλά ακόμα κι όταν κάποιος έχει δίκιο σε όσα φωνάζει, υπάρχει και το «κοίτα ποιος μιλάει». Σύμφωνοι, ενοχλήθηκαν με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Γιατί όμως; Διότι πληγώθηκε η συνείδηση της παράταξης (μα κατά συνείδηση δεν αφέθηκαν να ψηφίσουν;) ή διότι φοβήθηκαν ότι οι παπάδες στέλνουν τους προσωπικούς τους σταυρούς στον Βελόπουλο, στη Νίκη και στην Λατινοπούλου; Τους ενόχλησε, είπαν, η συμμετοχή του Σκέρτσου και του Πατέλη στο γλέντι μετά την ψήφιση. Ενώ η μετά βαΐων και κλάδων παρουσία του Χρυσομάλλη παλαιότερα στην κηδεία του Κωνσταντίνου, δεν θα ‘πρεπε να έχει ενοχλήσει κανέναν. Ήταν δικαίωμα του, σωστά;

Τσαντίστηκαν πολλοί με την αλαζονεία ορισμένων υπουργών. Δικαίως. Αλλά, εκ των τοποθετήσεων τους, κατάλαβα ότι θεωρούν αλαζονεία όχι κάποια υπεροπτική στάση υπουργών απέναντι στον απλό κόσμο, αλλά το γεγονός ότι οι διαμαρτυρόμενοι βουλευτές τους έπαιρναν τους υπουργούς τηλέφωνο για ρουσφέτια κι εκείνοι δεν το σήκωναν. Καινούριος ορισμός της αλαζονείας αυτός, να ενημερωθεί πάραυτα ο Μπαμπινιώτης να τον προσθέσει στα λεξικά του. Ο Νικήτας (Κακλαμάνης) και ο Ευριπίδης (Στυλιανίδης) είπαν ότι κι άλλοι αρχηγοί έκαναν διεύρυνση, κανείς τους όμως δεν έκανε μετάλλαξη. Κοντολογίς, συμφωνούν με τη διεύρυνση, αρκεί αυτή να μην έχει διευρυνόμενους. Ενδιαφέρουσα συνταγή. Τουλάχιστον ο Γιώργος Βλάχος ήταν ειλικρινέστερος. «Φέρε τους με σταυρό, μην τους κάνεις κατ’ ευθείαν υπουργούς».

Καλά, ο Μάριος Σαλμάς δεν νιώθει καθόλου καλά μέσα στην ΝΔ και παλεύει με νύχια και με δόντια να τον διώξει ο Κυριάκος. Δικαίωμα του είναι και μάλλον θα το πετύχει λίαν συντόμως. Πολλοί από τους υπόλοιπους διαμαρτυρόμενους όμως, γιατί δεν λένε καθαρά και ξάστερα ότι δικαιούνται μια υπουργική καρέκλα, αλλά αρχίζουν τα πονηρά για «παραδοσιακούς αξιακούς κώδικες που χάθηκαν» και τα τοιαύτα; Όσο για τα πυρά κατά της Σακελαροπούλου και οι οργισμένες δηλώσεις «εγώ δεν την ξαναψηφίζω» (Μηταράκης, Βλάχος, Πλεύρης), αφορούν την πεποίθηση τους ότι η νυν Πρόεδρος δεν κάνει για την θέση ή την πρόθεση τους να πάει στην Προεδρία της Δημοκρατίας κάποιος από τους δυο πρώην πρωθυπουργούς; Δεν είναι κακό να το πιστεύουν, αλλά ας το πουν ευθέως, μην το κλωθογυρίζουν με ιδεολογικούς και υπαρξιακούς μανδύες.

Και τέλος πάντων, όταν σηκώνονται 37 και ασκούν εν συνόλω κριτική στην κυβέρνηση, καλό δεν θα ήταν να μας πουν και κάτι ακόμα; Αν έφευγαν σήμερα 37 κεντρώοι υπουργοί και πήγαιναν στην θέση τους οι 37 αυτοί δεξιόψυχοι, τι διαφορετικό θα έκαναν επί της ουσίας της κυβερνητικής πολιτικής; Όχι τι δεν θα έκαναν, αλλά τι συγκεκριμένα θα έκαναν. Διότι επί του θετικού και του δημιουργικού, πάλι τουμπεκί ψιλοκομμένο…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News