Πρέπει να διασχίζω καθημερινά την Αθήνα με τη μηχανή από τα Βόρεια στο φαληρικό μέτωπο, σε μια διαδρομή 40 χιλιομέτρων. Είτε μέσω Εθνικής, είτε από τη Μεσογείων ή την Κηφισίας με ενδιάμεση στάση στην Βαλαωρίτου κοντά στο Σύνταγμα για καφέ. Οδηγώντας μηχανή, με καλύτερη αίσθηση του περιβάλλοντος κάποια πράγματα γίνονται σαφή.

Πρώτον ότι η αυστηρή αστυνόμευση στους δρόμους της περιόδου Χρυσοχοΐδη έχει ατονήσει. Εκεί που στη διαδρομή των 20 χιλιομέτρων θα συναντούσα πέντε ζευγάρια μοτοσυκλετών της Δέλτα, πλέον κάποιες φορές δεν συναντάω ούτε ένα. Δηλαδή επιστρέφουμε ταχύτητα στην εποχή που το κόκκινο στα φανάρια δεν ήταν απαγορευτικό αλλά συμβουλευτικό.

Δεύτερον ότι το τμήμα της Εθνικής Οδού από την Αττική μέχρι το Φάληρο που κάνω καθημερινά πάει από το κακό στο χειρότερο. Τα φορτηγά πάνε στο κέντρο και ενίοτε στα αριστερά, το οδόστρωμα ειδικά στο κομμάτι Λαχαναγορά – Φάληρο έχει αποκτήσει λακκούβες και τα προστατευτικά ανάμεσα στις δύο κατευθύνσεις ορισμένες φορές προστατεύουν όσο και η διπλή γραμμή. Δηλαδή το δυστύχημα του 2018 όταν ένα φορτηγό είχε περάσει στην αντίθετη κατεύθυνση διαλύοντας δύο οχήματα, με δύο νεκρούς και μία σοβαρά τραυματία είναι copy paste που περιμένει με διαφορετικούς αριθμούς θυμάτων να δημοσιευτεί.

Τρίτον τα μονά-ζυγά στο κέντρο υποτίθεται ότι θα εφαρμοζόντουσαν με αυστηρότητα μόνο με τέτοια δεν εφαρμόστηκαν. Τις πρώτες δύο εβδομάδες όντως εφαρμόστηκαν αυστηρά, μετά το μέτρο σταδιακά ατόνησε και σήμερα ή υπάρχουν πολλοί που εξαιρούνται από το μέτρο ή υπάρχουν πολλοί που το έχουν γραμμένο. Χωρίς αστυνόμευση το μέτρο είναι κάτι σαν το άρθρο 120 του Συντάγματος και να επαφίεται στον πατριωτισμό των οδηγών, που δεν μοιάζει να είναι αρκετός.

Και μια που έπιασα τα αστυνομικά ένα τελευταίο σχετικό με την πανεπιστημιακή αστυνομία. Η ιδέα της πανεπιστημιακής αστυνομίας είναι κακή, όχι επειδή θα εμποδίσει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών στα πανεπιστήμια —που μόνο τέτοια δεν υπάρχει— αλλά επειδή δεν λαμβάνει υπ’ όψιν της την πραγματικότητα. Η πανεπιστημιακή αστυνομία που δημιουργείται στη λογική της αντιμετώπισης της παραβατικότητας ή χαμηλής εγκληματικότητας δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τις ομάδες των κουκουλοφόρων en force.

Το σενάριο. Spoiler: Αρχικά θα χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο των εισερχομένων στην θύρες εισόδου, θα προπηλακιστεί, θα αρχίσει να καλεί τη συμβατική αστυνομία για βοήθεια, μετά θα αποσυρθεί σε ασφαλέστερους χώρους στο εσωτερικό του πανεπιστημίου, θα γίνουν κλητήρες, μέχρι που θα γίνουν ένα ακόμη ντράβαλο στο Δημόσιο και θα περιμένουν να μονιμοποιηθούν στην αστυνομία όπως γίνεται με τους Ειδικούς Φρουρούς.

Εδώ δεν χρειάζεται spoiler αφού το έργο το έχουμε ξαναδεί. Κάποιοι σεκιουριτάδες, αρχικά με την βοήθεια αστυφυλάκων, στις εισόδους και ένας καλός κλητήρας που θα παίρνει τηλέφωνο στην αστυνομία με εντολή του πρύτανη ακούγεται λιγότερο εντυπωσιακό από το University Special Force, αλλά θα είναι πιο αποτελεσματικό και έχει λιγότερο κίνδυνο από μια ακόμα υπηρεσία του Δημοσίου που σύντομα θα συνδικαλιστεί και θα κατεβαίνει σε απεργίες.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News