«Οι Πανθέοι», «Η Παραλία», «Το προξενιό της Ιουλίας», «Οι γυναίκες της φωτιάς», «Ο Παράδεισος των Κυριών», «Ερωτας φυγάς» είναι μερικά από τα προγράμματα μυθοπλασίας που θα δούμε τη σεζόν που ξεκίνησε. Η ελληνική τηλεόραση έχει πάθει μανία με τις σειρές εποχής, το μόνο σίγουρο. Δεν είναι κακό, όταν βεβαίως η ιστορικότητα της εποχής που πραγματεύεται μια σειρά, η ατμόσφαιρα, η εικόνα, τα ήθη, οι συνήθειες και όλα όσα αποδίδουν μια χρονική περίοδο μεταφέρονται εύστοχα επί της οθόνης.

Οταν, όμως, το μενού των τηλεοπτικών επιλογών μυθοπλασίας περιλαμβάνει τόσες σειρές εποχής οι οποίες, πάνω-κάτω, είναι της ίδιας κατηγορίας, περιμένεις κάποιον να πάει το πράγμα ένα βήμα παρακάτω. Να προσθέσει στο μενού κάτι που ναι μεν έχει ως χωροχρόνο του το ελληνικό παρελθόν, αλλά δεν είναι ακόμα μια σειρά με την κλασική δραματική πλοκή ή μια διασκευή ενός βιβλίου.

Αυτό το βήμα φέτος κάνει «Η Μάγισσα» στον ΑΝΤ1, σε σενάριο Μελίνας Τσαμπάνη και Πέτρου Καλκόβαλη και σκηνοθεσία Λευτέρη Χαρίτου. Το σκηνικό φόντο της είναι η Μάνη του 1817, ένα προεπαναστατικό τοπίο δηλαδή. Εκεί, δύο οικογένειες προσπαθούν να μονιάσουν για χάρη του Αγώνα, ενώνοντας τα δύο παιδιά τους με τα δεσμά του γάμου.

Ο καρπός του νέου ζευγαριού, όμως, ένα αγοράκι, θα χαθεί λίγο μετά τη γέννησή του. Και η υπηρέτρια της οικογένειας, η Θεοφανώ, η οποία έχει το χάρισμα της διαίσθησης, θα «δει» ότι το παιδί είναι στις όχθες του ποταμού της Αρνας, όπου εν τέλει θα το εντοπίσουν νεκρό. Ετσι ξεκινά ο εφιάλτης της Θεοφανώς, γιατί όλοι τη θεωρούν μάγισσα και το χάρισμά της στρέφεται εναντίον της. Εκεί ξεκινά και το σασπένς της πλοκής, που θα φέρει τους πρωταγωνιστές σε άγριες συγκρούσεις.

Το καστ έχει πολλούς και καλούς ηθοποιούς, τα κοστούμια και τα σκηνικά έχουν μεσαιωνικό αέρα (τα γυρίσματα έγιναν κυρίως στον Πύργο Μούρτζινου στην Καρδαμύλη και στο Κτήμα Νάσιουτζικ, αλλά για χάρη της σειράς χτίστηκε και ένας πύργος δέκα μέτρων) και γενικά πρόκειται για μια προσεγμένη παραγωγή, η πιο ακριβή που θα δούμε φέτος, με το συνολικό κόστος της να ανέρχεται στα 12 εκατομμύρια ευρώ.

Μια παραγωγή μυστηρίου εποχής είναι, με άλλα λόγια, η «Μάγισσα», με ελληνικό χρώμα. Τοποθετείται στα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, μια περίοδο που έχουμε μάθει να βλέπουμε με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο και η οποία δεν έχει αποτυπωθεί ποτέ στην τηλεοπτική μυθοπλασία. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι χαρακτήρισαν τη σειρά του ΑΝΤ1 ως το ελληνικό «Game of Thrones».

Προφανώς και δεν μπορεί σαν παραγωγή να φτάσει το επικό δράμα φαντασίας του HBO, το οποίο ξεκίνησε με 6 εκατομμύρια κόστος ανά επεισόδιο και έφτασε στα 15 εκατομμύρια ανά επεισόδιο στις τελευταίες σεζόν. Ας μη γελιόμαστε, το μπάτζετ καθορίζει αυτό του είδους τα θεάματα και στην Ελλάδα τα νούμερα που προανέφερα τα βλέπουμε με το κιάλι. Εδώ το πολύ-πολύ να δοθεί το κόστος ενός επεισοδίου μιας ξένης υπερπαραγωγής για το σύνολο των επεισοδίων μιας σειράς.

Τουλάχιστον, όμως, «Η Μάγισσα» μπορεί να καυχιέται ότι είναι η πρώτη σειρά που επιχείρησε να φέρει ένα θέαμα τέτοιου είδους στη μικρή οθόνη. Βλέποντας το πρώτο επεισόδιο, μπορείς επίσης να καταλάβεις ότι οι συντελεστές προσπαθούν να δώσουν και ένα αξιοπρεπές αποτέλεσμα, αναλογικά με το μπάτζετ που διαθέτουν. Η σκηνοθεσία δημιουργεί ατμόσφαιρα, υπάρχει ρυθμός, οι ερμηνείες των ηθοποιών αξιοποιούνται σκηνοθετικά, η φωτογραφία κερδίζει πόντους από το μαγικό τοπίο της Μάνης και υπάρχουν σκηνές με αρκετούς κομπάρσους –πολύ σημαντικό για μια σειρά εποχής με αξιώσεις.

Βέβαια, δεν ξέρω αν φτάνουν αυτά για να πείσουν τον σύγχρονο τηλεθεατή να δει τη «Μάγισσα». Στα κοινωνικά δίκτυα πολλοί επαίνεσαν τη σειρά, αλλά άλλοι τόσοι την έκριναν αυστηρά και, μάλλον, την απέρριψαν από το πρώτο επεισόδιο. Είναι λογικό. Οι προσδοκίες ενός κοινού μυημένου σε μια μυθοπλασία επιπέδου είναι υψηλές. Αν είσαι λάτρης υπερπαραγωγών φαντασίας, όπως το «Game of Thrones», η ελληνική εκδοχή του μάλλον θα σου φανεί λίγη.

Αυτόν τον τηλεθεατή δεν ξέρω αν θα τον κερδίσει η «Μάγισσα», σίγουρα όμως ανοίγει τον δρόμο του τηλεοπτικού πειραματισμού λίγο περισσότερο, βάζοντας στον χάρτη κάτι ακόμα. Μπορεί να μην ενθουσιάσει τους απαιτητικούς, αλλά κι αυτοί ακόμα θα πρέπει να της αναγνωρίσουν την προσπάθεια.

ΥΓ. Και το ταλέντο των ανθρώπων που παλεύει να ξεπερνά τα εμπόδια στη μικρή μας βιομηχανία θεάματος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News