Πολύς αχός σηκώθηκε από την εκδήλωση των τριών νέων στελεχών από τα κόμματα της Κεντροαριστεράς τα οποία, την Τρίτη, θα αναζητήσουν απάντηση στο ερώτημα «Απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη ποιος;».

Εκείνο που εντυπωσιάζει περισσότερο δεν είναι τόσο οι αντιδράσεις των κομματικών ηγεσιών, του ΠΑΣΟΚ, για τον Μανώλη Χριστοδουλάκη, και του ΣΥΡΙΖΑ, για τον Διονύση Τεμπονέρα, που είδαν κινήσεις προσωπικής στρατηγικής και αμφισβήτησής τους. Ούτε η αγωνία των δύο στελεχών, συν της Εφης Αχτσιόγλου από τη Νέα Αριστερά, η οποία συμπληρώνει την τριάδα, να βρουν απάντηση σε ένα υπαρκτό πολιτικό ερώτημα αυτής της περιόδου.

Το εντυπωσιακότερο όλων είναι η λανθασμένη προσέγγιση από τους διοργανωτές και τους ίδιους τους ομιλητές.

Κατ’ αρχάς, το θέμα της συζήτησης δεν έχει κάτι το μεμπτό. Καλό είναι να υπάρχουν προβληματισμοί και να συζητούνται. Ο διάλογος δεν έβλαψε ποτέ. Ομως σημασία έχει τι συζητείται κάθε φορά. Είναι εντυπωσιακή η διαχρονική επιμονή πολλών παραγόντων, κομματικών ή μιντιακών, στην Κεντροαριστερά, να υποστηρίζουν ως λύση του πολιτικού αδιεξόδου τη συνεργασία των λεγόμενων προοδευτικών δυνάμεων.

Εν προκειμένω υποστηρίζεται ότι το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά θα πρέπει να συνεργαστούν χωρίς πολλά πολλά μετά τις Ευρωεκλογές για να αντιμετωπίσουν en bloc τον Μητσοτάκη και τη ΝΔ. Γι’ αυτό χαιρετίζουν και στηρίζουν την εκδήλωση των τριών στελεχών. Τις ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ μάλλον δεν τις ρώτησαν.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης το έχει καταστήσει σαφές ότι η ισχυρή ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ στην κάλπη της Ευρωβουλής είναι το κλειδί για να πάρει τις απαραίτητες πρωτοβουλίες διαμόρφωσης μιας στρατηγικής απέναντι στη ΝΔ. Αντίστοιχη είναι και η θέση της Κουμουνδούρου.

Τούτου δοθέντος, το βασικό θέμα δεν θα έπρεπε να είναι: «Απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη ποιος;», αλλά εκείνη η στρατηγική που θα δώσει τη δυνατότητα στα κόμματα της Κεντροαριστεράς να βρίσκονται ένα βήμα πιο μπροστά από την κυβέρνηση της ΝΔ ώστε να υποχρεωθεί να ακολουθεί και όχι να παίζει μπάλα όπως θέλει.

Για να μην είμαστε άδικοι, το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης το προσπαθούν. Οι προτάσεις για την κοινωνική στέγη και τους αγρότες, φέρ’ ειπείν, σηματοδοτούν μια διαφορετική πολιτική προσέγγιση. Ωστόσο είναι αποσπασματικές και δεν συνιστούν συνεκτική πολιτική θεώρηση. Αυτό λείπει. Και εδώ είναι το κρίσιμο ζήτημα. Τι πειστικό προτείνουν στην κοινωνία τα κόμματα της αντιπολίτευσης ώστε δυναμικά κοινωνικά στρώματα να μεταστραφούν προς αυτά;

Πότε άραγε θα αποδεχτούν όλοι εκείνοι που μιλούν για προοδευτική συνεργασία ότι το ΠΑΣΟΚ, που από το ’74 εξέφρασε και εκφράζει τη Σοσιαλδημοκρατία, και τα άλλα δύο κόμματα που σήμερα αναζητούν τη χαμένη πορεία της Αριστεράς όπως τη φαντάζονται, δεν είναι συμπληρωτικές δυνάμεις αλλά ανταγωνιστικές;

Για λόγους ιστορικούς, ιδεολογικούς και πολιτικούς, που πολλάκις έχουν αναλυθεί. Το πάνω χέρι απέναντι στη ΝΔ το κέρδισε στη διαδρομή των τελευταίων 50 χρόνων της Μεταπολίτευσης το ΠΑΣΟΚ, είτε αυτό αρέσει είτε όχι. Με τα λάθη του, ΝΑΙ, την υπεροψία του ενδεχομένως, αλλά αυτό ήταν στην κυβέρνηση τα μισά χρόνια αυτής της περιόδου και όχι η Αριστερά.

Πήρε τις μεγάλες αποφάσεις και ανέλαβε τις βαριές ευθύνες σε όλες τις κυβερνητικές φάσεις του, αλλάζοντας σε σημαντικό βαθμό τη χώρα. Και αν πλήρωσε μεγάλο τίμημα με τα μνημόνια για να αποφευχθεί η χρεοκοπία, στην ιστορική διαδρομή δεν αλλάζει κάτι, αφού η πρώτη φορά κυβέρνηση της Αριστεράς με τους ΑΝΕΛ, υπό τον Αλέξη Τσίπρα, το 2015, αποδείχθηκε ιστορική φενάκη. Δεν μπόρεσε να αλλάξει τη δυναμική της Ιστορίας.

Πότε, αλήθεια, θα γίνει κατανοητό ότι τα μέτωπα είναι προπολεμική κομμουνιστική προσέγγιση χωρίς πολιτικά οφέλη και προέχει σήμερα ένα εθνικό πολιτικό σχέδιο που θα συνδυάζει τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας με την κοινωνική συνοχή της; Αυτό είναι η μεγάλη δυσκολία και η πρόκληση. Δεν αρκεί απλώς να βρεθεί το αντίπαλο δέος στον Κυριάκο Μητσοτάκη για να φτιάξουν όλα.

Δεν υπάρχει, εξάλλου, κάποια χαρισματική ηγετική προσωπικότητα η οποία θα κυριαρχήσει. Ο κόσμος άλλαξε από τις διαδοχικές κρίσεις των 15 τελευταίων χρόνων. Απαιτούνται πλέον νέες απαντήσεις στις νέες προκλήσεις της εποχής μας και όχι αναπαλαίωση μεθόδων περασμένων εποχών.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News