Είναι πραγματικά αξιέπαινο αυτό που έκανε η Τέιλορ Σουίφτ μετά το debate του Ντόναλντ Τράμπ με την Κάμαλα Χάρις. Οχι μόνο στήριξε καθαρά τη Χάρις με ανάρτησή της, αλλά ειρωνεύτηκε και τον υποψήφιο αντιπρόεδρο του Τραμπ, τον φέρελπι Τζέι Ντι Βανς, υπογράφοντας ως «Taylor Swift, Childless Cat Lady» (άτεκνη κυρία με γάτα).
(Ο Βανς είχε δηλώσει το 2021 στο Fox News ότι οι ΗΠΑ διοικούνται από «ένα μάτσο άτεκνες κυρίες με γάτες που είναι δυστυχισμένες με τις δικές τους ζωές και τις επιλογές που έχουν κάνει, κι έτσι θέλουν να κάνουν και την υπόλοιπη χώρα δυστυχισμένη». Αναφερόταν προφανώς στους Δημοκρατικούς.)
Ηξερε φυσικά η Σουίφτ τι θα ακολουθούσε εναντίον της. O Τραμπ ήδη την απειλεί δηλώνοντας ότι «θα πληρώσει το τίμημα», υποτίθεται «στην αγορά» (και όχι από τους έξαλλους οπαδούς του – αν το έλεγε ανοιχτά θα ήταν ποινικά κολάσιμο), ενώ από τους πρώτους που της επιτέθηκαν ήταν και ο Ελον Μασκ. Κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η συνέχεια.
⇒ Διαβάστε: Χαστούκι στον Τραμπ: Η Τέιλορ Σουίφτ υποστηρίζει την Κάμαλα Χάρις
Στην Ελλάδα θα τολμούσε άραγε ένας δημοφιλής τραγουδιστής να ειρωνευτεί π.χ. τον συγκυβερνήτη Καμμένο τον Ιούλιο του 2015; ‘Η μήπως θα φοβόταν τα πανίσχυρα αριστερά τρολ, το έξαλλο αντιμνημονιακό κοινό και τον Γιώργο Τράγκα; Είδαμε τι έγινε. Με εξαίρεση τον Σαββόπουλο, τον Πορτοκάλογλου και λίγους ακόμη (μετρημένους στα δάχτυλα) που μιλούσαν τότε ανοιχτά –αλλά και όταν ο Πούτιν βομβάρδιζε μαιευτήρια στην Ουκρανία–, οι περισσότεροι δημοφιλείς καλλιτέχνες μασούσαν τα λόγια τους και κρατούσαν ισορροπίες για να μη στενοχωρήσουν το αριστερό κοινό.
Σαν να έγιναν από το 2015 έως το 2019 και αυτοί «πολιτικοί». Πάλι καλά, όταν άλλαξε η κυβέρνηση και ήρθε ο Μητσοτάκης, άλλαξαν. Και έγιναν πάλι καλλιτέχνες, οι οποίοι ευτυχώς –τουλάχιστον απέναντι σε αυτή την κυβέρνηση– διαφωνούν, καταγγέλλουν, βγαίνουν στους δρόμους, τραγουδούν και διαμαρτύρονται. Διαφωνούν και μιλάνε καθαρά για τα λάθη, τα υπαρκτά προβλήματα, ακόμη και για τα ανύπαρκτα – π.χ. την υποτιθέμενη «ιδιωτικοποίηση του νερού της Θεσσαλονίκης». Δεν έχει σημασία. Τουλάχιστον είναι ξανά παρόντες και εκφράζονται ελεύθερα, χωρίς να αυτολογοκρίνονται από φόβο μη χάσουν το κοινό τους.
Προφανώς, θα πείτε, δεν υπάρχουν ομοιότητες ούτε και αναλογίες ανάμεσα σε μια παγκόσμια σταρ και τους έλληνες καλλιτέχνες του τραγουδιού. Αλλο κοινό, άλλη αγορά, άλλη γλώσσα. Ωστόσο το 2024 των ΗΠΑ μοιάζει σε κάτι με το 2015 της Ελλάδας. Και αυτό το κάτι είναι ο κίνδυνος της πλήρους επικράτησης των δημαγωγών και των έξαλλων οπαδών τους σε μια ολόκληρη χώρα. Είναι βέβαιο ότι πολλοί θα συμβούλευσαν την Τέιλορ Σουίφτ να μη βάλει τη μισή Αμερική απέναντι (όχι μόνο για τα έσοδα, αλλά και για την ασφάλειά της), ιδίως τώρα που βρίσκεται στο απόγειο της επιτυχίας. Εκείνη όμως δεν τους έκανε τη χάρη. Και πήρε θέση. Οχι με μισόλογα, αλλά καθαρά και ξάστερα.
Η ανάρτηση της Τέιλορ Σουίφτ μετά το debate Χάρις – Τραμπ (Instagram/ taylorswift):
View this post on Instagram
Κάποιοι θα πουν «και τι ανάγκη έχει;», είναι πάμπλουτη, διάσημη και το κοινό της είναι παγκόσμιο. Δεν είναι έτσι. Θυμάστε εκείνα τα παιδιά που μπούκαραν στον Καπιτώλιο με τα κοντάρια τον Ιανουάριο του 2021 και τώρα ο Τραμπ υπόσχεται να τα αμνηστεύσει; Αυτός είναι ο στρατός που έβαλε απέναντί της η Τέιλορ Σουίφτ. Aκόμη και κρεμάλα είχαν στήσει έξω από το Καπιτώλιο οι λεβέντες. Θυμάστε τις κρεμάλες και τα τόξα που είχαν οι δικοί μας το 2012, όσοι προσπάθησαν τότε να μπουκάρουν στη Βουλή; Η Τέιλορ αψήφησε, λοιπόν, τις κρεμάλες των MAGA, οι δικοί μας τραγουδιστές από την άλλη το χειρίστηκαν πιο διπλωματικά απέναντι στις «κρεμάλες» των τρολ, των ακροδεξιών και του Τράγκα.
Τελικά, η Τέιλορ Σουίφτ μάλλον δεν είναι «με τον άνθρωπο».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News