Ο Ανδρέας Λοβέρδος είχε πάψει από καιρό να είναι στο ΠΑΣΟΚ του Ανδρουλάκη. Εφυγε τυπικά, στην πραγματικότητα ήταν από καιρό φευγάτος. Αλλά και ο Νίκος δεν έβαλε τα κλάματα μαθαίνοντας για την αποχώρηση, πάω μισό μισθό στοίχημα ότι πέταξε τη σκούφια του από τη χαρά του. Καθότι με την οικειοθελή αποχώρηση του, ο Ανδρέας τον απάλλαξε από το αρχηγικό άχθος να τού βρει μια τυπική αφορμή και να τον διαγράψει εκείνος από το ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη, ο Λοβέρδος πιστεύει ότι ήδη ο Ανδρουλάκης τον είχε διαγράψει ουσιαστικά, ρίχνοντας όλο ο βάρος της ηγεσίας στην εκλογή της Μιλένας εκεί στα βόρεια, άρα τον ξεδόντιασε πολιτικά μέσω του εξοβελισμού του από το κοινοβούλιο.

Ως συνήθως, η αλήθεια είναι κάπου στην μέση. Αλλο ΠΑΣΟΚ έχει στο μυαλό του ο Ανδρουλάκης, άλλο ο Λοβέρδος. Η διαπροσωπική τους σχέση κατέληξε να είναι τόσο άσχημη, που αν τους έκλεινε κάποιος σε ένα δωμάτιο δίχως δημόσια θέα, θα έπαιζαν μπουνιές μεταξύ τους. Πράγματι, η ηγετική ομάδα Ανδρουλάκη έκανε ό,τι μπορούσε για να μην εκλεγεί βουλευτής ο Λοβέρδος, αλλά είναι εξίσου αλήθεια ότι η μη επανεκλογή του δεν ήταν αποτέλεσμα Ανδρουλακικών παρεμβάσεων. Απλώς οι ψηφοφόροι που ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και τον σταύρωναν, αυτή τη φορά κατά πλειοψηφία ψήφισαν άλλο κόμμα (ο νοών νοείτω).

Ο Λοβέρδος κατηγορεί τον Ανδρουλάκη ότι θέλει ένα μικρό ΠΑΣΟΚ που θα διοικείται από μια δράκα πιστών στον αρχηγό. Του καταλογίζει ότι κατατρύχεται από σύνδρομο άρνησης ευθύνης για τη χώρα και θεωρεί ότι για αυτό έχασε στη δεύτερη εκλογή την ευκαιρία να καβαλήσει εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ ή έστω να τον ισοφαρίσει. Λέει ότι αν ήταν αυτός αρχηγός, το ΠΑΣΟΚ θα ξαναγίνονταν παράταξη, ενώ τώρα η βαθύτερη επιδίωξη του Ανδρουλάκη είναι να παραμείνει ένα μικρό κόμμα στην άκρη του φάσματος, ένα σοσιαλιστικό ΚΚΕ.

Ο Ανδρουλάκης καταλογίζει στον Λοβέρδο ότι είναι άνθρωπος του Μητσοτάκη. Οτι εξαιτίας του (ίσως και με δική του παράκληση) ο Μητσοτάκης άρχισε να παρακολουθεί το τηλέφωνο του. (Οποτε τέτοιες πληροφορίες έφταναν στα αυτιά του Λοβέρδου, εξοργιζόταν αφάνταστα.) Οτι με το ξέσπασμα του σκανδάλου των υποκλοπών, ο Λοβέρδος δεν βγήκε δημόσια να το καταγγείλει επαρκώς. Οτι αν στην θέση του αρχηγού καθόταν ο Ανδρέας, θα είχε προ πολλού φτιαχτεί κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Οτι όπου βρισκόταν και όπου στεκόταν, ο Ανδρέας τον καταχέριζε ιδιωτικώς, ενώ δημοσίως έπαιρνε πάντα θέσεις που οριακά ήταν εντός της επίσημης γραμμής του κόμματος, μόνο και μόνο για να δημιουργεί πρόβλημα δίχως να δίνει τυπική αφορμή στον αρχηγό να τον διώξει.

Γενικώς ήταν δυο ξένοι στο ίδιο κόμμα. Τι θα κάνει τώρα ο Ανδρέας; Πιστεύω για ένα διάστημα τίποτα και στη συνέχεια θα σταθμίσει τα πράγματα. Στο ανδρουλακικό ΠΑΣΟΚ πάντως δεν υπάρχει περίπτωση να επιστρέψει. Θαρρώ πως βρίσκεται σαφώς πιο κοντά στην κεντρώα πτέρυγα της ΝΔ, παρά στον σκληρό πυρήνα του σημερινού ΠΑΣΟΚ. Δεν πιστεύω όμως ότι θα κάνει κάποια κίνηση στο εγγύς μέλλον, τον έχω εξυπνότερο από όσο θα έδειχνε μια τέτοια πρωτοβουλία.

Δεν θα ξεχάσω πάντως μια πρόσφατη μαρτυρία, της οποίας έγινα κοινωνός. Στέλεχος της ΝΔ, υποψήφιος στον Βόρειο Τομέα, τον συνάντησε τυχαία δύο βδομάδες πριν από τις εκλογές της 21ης Μαΐου. Του λέει, «Ανδρέα, αν σκέφτεσαι να έρθεις σε μας, έλα τώρα, διότι δεν σε βλέπω να εκλέγεσαι. Διαρκώς συναντώ στην εκλογική μας περιφέρεια άτομα που μου λένε, εγώ ψήφιζα ΠΑΣΟΚ και σταύρωνα Λοβέρδο, τώρα θα ψηφίσω ΝΔ, οπότε θα σταυρώσω κι εσένα». Και ο Λοβέρδος, γελώντας, του απάντησε: «Ασε μας, ρε Αδωνι…».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News