411
. | CreativeProtagon

Εχουν δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή οι πολιτικοί;

.
|CreativeProtagon

Εχουν δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή οι πολιτικοί;

Στη Βουλή, κατά τη συζήτηση για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός απευθυνόμενος στον Κυρ. Μητσοτάκη, κατά τα πρακτικά, είπε μεταξύ άλλων: «… αν σας αρέσει να έχετε πιο ευχάριστες φωτογραφίες από άλλες που βάζετε το παρακράτος σας να ξοδεύετε προκειμένου να υποκλέψουν τις στιγμές της προσωπικής μου ζωής! Και είναι ντροπή σας!…».

Απολαμβάνουν οι πολιτικοί –για τις στιγμές προσωπικής ζωής τους– της προστασίας (προσωπικότητας, προσωπικών δεδομένων κλπ) που ο νόμος ορίζει για όλους εμάς, ώστε η υποκλοπή τους να μπορεί να κριθεί παράνομη;

Δημόσια πρόσωπα, ή πρόσωπα της επικαιρότητας, θεωρούνται εκείνα στα οποία έχει αποδοθεί δημόσια εξουσία, που κατέχουν δημόσια θέση, χρησιμοποιούν δημόσιο χρήμα, διαδραματίζουν ρόλο στη δημόσια πολιτική, οικονομική, καλλιτεχνική, κοινωνική, αθλητική κλπ ζωή, που αποφασίζουν να αναλάβουν οιαδήποτε θέση που θεωρείται ή μπορεί να θεωρηθεί ότι αφορά το δημόσιο βίο. Τέτοιο πρόσωπα είναι προεχόντως οι πολιτικοί, με τον πρωθυπουργό, τα μέλη της κυβέρνησης, την ηγεσία της αντιπολίτευσης να κατέχουν πρωτεύουσα θέση σε αυτά

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) έχει δεχθεί ότι τα όρια της αποδεκτής κριτικής έναντι των δημοσίων προσώπων (πρέπει να) είναι ευρύτερα από τα ισχύοντα έναντι των απλών ιδιωτών. Συνεπώς τα δημόσια πρόσωπα οφείλουν να ανέχονται δημόσια αυστηρή κριτική, ακόμη κι αν εκφράζεται με σκληρό ή εχθρικό τρόπο.

Η ελευθερία του Tύπου περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- το δικαίωμα να απεικονίζει με φωτογραφίες δημόσιες στιγμές των δημοσίων προσώπων, καθόσον η αξίωση των τελευταίων για προστασία του ιδιωτικού βίου τους σταματά στην εξώπορτα του σπιτιού τους.

Το ΕΔΔΑ στην απόφαση «Καρολίνα του Αννόβερου κατά Γερμανίας» έκρινε επίσης, ότι τα δημόσια πρόσωπα απολαμβάνουν την προστασία του ιδιωτικού βίου τους, κι εκτός του σπιτιού τους μόνο εφόσον βρίσκονται σε απόμερο χώρο, μακριά από τα βλέμματα του κοινού, όπου κανείς αποσύρεται με τον αντικειμενικά προφανή σκοπό να είναι μόνος κι όπου _ έχοντας τέτοια πεποίθηση _ φέρεται με τρόπο διαφορετικό από εκείνον που θα χρησιμοποιούσε δημοσίως, κι επιπλέον καταφέρει να αποδείξει όλα αυτά.

Η στάθμιση συγκρουόμενων δικαιωμάτων (προστασία ιδιωτικού βίου και ελευθερία της έκφρασης, άρθρα 8 και 10 αντίστοιχα της ΕΣΔΑ, όλα τα άρθρα της οποίας είναι ίσης τυπικής και ουσιαστικής ισχύος, χωρίς να αναγνωρίζεται προτεραιότητα κάποιου εξ αυτών έναντι των υπολοίπων) είναι σε κάθε περίπτωση δυσχερής και πρέπει να γίνεται διεξοδικός έλεγχος και απολύτως συγκεκριμένη σύγκρισή τους αφού ληφθούν υπόψη τα πραγματικά περιστατικά.

Ενα κριτήριο που κατά το ΕΔΔΑ οφείλουν τα εθνικά δικαστήρια προσεκτικά να εξετάζουν είναι, εάν η δημοσίευση άρθρου ή φωτογραφίας συνέβαλε ή όχι σε μια «συζήτηση γενικού ενδιαφέροντος», πράγμα που συναρτάται απολύτως προς την ιδιότητα του δημόσιου προσώπου που αφορά η δημοσίευση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...