Πρώτα μία γρήγορη διέλευση από τη σφαίρα του αυτονόητου: οι επισημάνεις του Κώστα Καραμανλή, για την υπόθεση των υποκλοπών, ήταν στη σωστή κατεύθυνση, υπαγορευμένες από την κοινή λογική.

Αλλωστε υπάρχει και κάτι ακόμα που δεν τίθεται στη δημόσια συζήτηση. Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι εν δυνάμει πρωθυπουργός. Πώς μπορεί να εκτεθεί ενώπιον των ψηφοφόρων όταν υπήρξαν υπόνοιες για δράση υπονόμευσης των εθνικών συμφερόντων; Ακόμα και αν η κυβέρνηση δεν θέλει (ή δεν μπορεί, τέλος πάντων) να μας εκθέσει τους λόγους παρακολούθησης, οφείλει να μας ενημερώσει αν οι υπόνοιες κατά του Ανδρουλάκη είχαν βάση.

Υπάρχουν δύο ερωτήματα που τίθενται σχετικά με την παρέμβαση Καραμανλή. Το πρώτο αφορά την επιλογή και τη σκοπιμότητα που μπορεί να κρύβει η στιγμή. Το δεύτερο αναρωτιέται για την πραγματική επιρροή που μπορεί να έχει στο εκλογικό ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας.

Το πρώτο ερώτημα είναι ανοιχτό για υποθέσεις. Τόσο ανοιχτό που, δυστυχώς και για τον Καραμανλή, ο καθένας μπορεί να βάλει ό,τι θέλει μέσα. Ωστόσο η σύμπλευση με τον Τσίπρα είναι πλέον αδιαμφισβήτητη, οι προσπάθειες για διάψευσή της βουλιάζουν μέσα σε χάχανα.

Ο Καραμανλής έδωσε στον Τσίπρα από υπουργούς (με πιο εμβληματικό τον Παπαγγελόπουλο), μέχρι Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τι τους συνδέει; Πέρα από την καταφανέστατη συναντίληψη για την άσκηση πολιτικής και τη διαχείριση του κράτους, ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλες παράμετροι που αδυνατούμε να διακρίνουμε ή δεν μπορούμε να αποδείξουμε. Και όχι, αυτό δεν σημαίνει ότι ο Καραμανλής στέλνει ψηφοφόρους στον ΣΥΡΙΖΑ. Επιβεβαιώνει, όμως το σενάριο που φέρει τον Μητσοτάκη να δέχεται βέλη μέσα από το ίδιο του το κόμμα. Κοινώς τραυματίζει την εικόνα ενός Πρωθυπουργού που, υποτίθεται, ελέγχει τα πάντα με στιβαρότητα.

Και τώρα το κρίσιμο ερώτημα. Πόση επιρροή έχει, στα αλήθεια, ο Καραμανλής στο εκλογικό σώμα της Νέας Δημοκρατίας; Ναι, ασφαλώς ακούμε και διαβάζουμε για «καραμανλικούς» και «καραμανλισμό», αλλά τι αντιπροσωπεύουν αυτές οι έννοιες; Με έναν αφηρημένο τρόπο θα μπορούσαμε να περιγράψουμε τη λαϊκή Δεξιά και το παλαιό ελληνικό όνειρο για μια θεσούλα στο Δημόσιο που σπεύδει σαν πατερούλης πάνω από τα παιδιά του. Εχει στα αλήθεια απήχηση κάτι τέτοιο; Είναι και το άλλο: ποιους… αρμούς εξουσίας ελέγχει ο Καραμανλής ώστε να έχει ένα συμπαγές πολιτικό ακροατήριο; Εν τέλει, πώς γίνεται να έχεις ακροατήριο όταν δεν μιλάς; Με τον Αντώναρο;

Ναι, συμφωνούμε ότι ένας Καραμανλής έχει πάντα ειδικό βάρος στη ΝΔ. Για συναισθηματικούς, κυρίως, λόγους. Πόσους βουλευτές έχει ο Κώστας Καραμανλής στην ΚΟ; Τους μετράς με τα δάχτυλα ενός χεριού. Βέβαια όλα αυτά δεν ακυρώνουν την ορθότητα των επιχειρημάτων του. Οταν όμως δεν έχεις μιλήσει εδώ και καιρό, τότε δίνεις και το δικαίωμα να ψάχνουν να βρουν τι έχεις στην ατζέντα σου. Ασε που κινδυνεύεις να περάσουν δύο μέρες και να σε έχουν ξεχάσει όλοι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News