Τι είναι οι εκλογές ; Η γιορτή της δημοκρατίας. Το μαγικό touch του λαού στην πολιτική σκηνή του τόπου. Τι γίνεται όμως όταν είναι καλοκαίρι, ζεις στην Ελλάδα και έχεις συνηθίσει τις γιορτές να τις περνάς με φίλους σου, με παρεό και σφηνάκια, και όχι με δικαστικούς αντιπροσώπους – που ως γνωστόν δεν κερνάνε και τίποτα;

Είναι μύθος, πάντως, ότι δεν γίνονται εκλογές στην Ελλάδα καλοκαίρι. «Τα μπάνια του λαού» που επικαλέστηκε ο ογκόλιθος της ατάκας –και όχι μόνο– Ανδρέας Παπανδρέου, όταν συνεργάτες του τού πρότειναν το ’87 να κάνει πρόωρες εκλογές, συνιστά άλλοθι καταρριφθέν πια.

Μόνο μία και δύο; Από τη Μεταπολίτευση και εντεύθεν, τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις μετράει ο τόπος υπό θερμοκρασίες υψηλές. Ιούνιο δεν ψηφίσαμε (εντάξει, όχι και όλοι…) το 1985; Στην κάλπη δεν προσήλθαμε στις 18 Ιουνίου –πάλι– του 1989, ενόσω ο Κοσκωτάς και η υπεξαίρεσή του σκίαζαν τον ήλιο του ελληνικού θέρους;

Μεσολάβησαν ορισμένες εκλογικές αναμετρήσεις στις οποίες αριβάραμε μαυρισμένοι και ξεκούραστοι, καθότι Σεπτέμβριος (π.χ. 1996 και 2007), κατέφθασε όμως η 17η Ιουνίου (σταθερά) του 2012, τον καιρό των Μνημονίων, και πήγαμε οι πληβείοι να ρίξουμε την ψήφο μας – ούτως ή άλλως ο Τόμσεν μας είχε απαγορεύσει τις πολυήμερες διακοπές και τα μπάνια.

Οσοι πιστεύουν ακράδαντα ότι το πιο ενδιαφέρον που μπορεί να συνδέσει το ελληνικό κατακαλόκαιρο με την πολιτική είναι τα ρεπορτάζ τύπου «πού θα κάνουν φέτος διακοπές οι αρχηγοί» (μόνο για τον Μητσοτάκη μπορείς να μαντέψεις εύκολα, άλλωστε), ας θυμηθούν ότι έχουμε ψηφίσει ακόμη και Ιούλιο. Ιούλιο, μάλιστα. Στις 7 του μήνα, μόλις το 2019. Τότε που ακόμη ζούσε η Φώφη και ο Αλέξης είχε αποφασίσει να κάνει πρόωρα τις εκλογές, με τον Κυριάκο τελικά να τις κατακτά: 39,85% και 158 έδρες.

Το μετατραυματικό στρες μας κάνει πολλές φορές να ξεχνάμε ότι κι άλλο Ιούλιο έχουμε προσφύγει στην κάλπη: αυτή τη φορά όχι για να δώσουμε τα ηνία της χώρας σε πολιτικό πρόσωπο, αλλά για να αποφανθούμε «ναι» ή «όχι», «όχι» αλλά «ναι», στο δημοψήφισμα που προκήρυξε ο τότε πρόεδρος της κυβέρνησης Αλέξης Τσίπρας.

Στις 5 Ιουλίου 2015, περισσότεροι από 6 εκατομμύρια εκλογείς προσήλθαν για να αποφασίσουν αν στηρίζουν την πρόταση του κυβερνητικής εξουσίας να καταψηφιστεί το σχέδιο συμφωνίας που είχαν καταθέσει στο Eurogroup ανάλγητοι Ευρωπαίοι και κάτι αιμοβόροι Αμερικανοί (ΔΝΤ), το 61,31% σημάδεψε το πάνω κουτάκι, ενώ μερικές εκατοντάδες χόρεψαν μέχρι και καλαματιανό στην πλατεία Συντάγματος. Δύο ημέρες αργότερα, ο συνήθως αβρός και με το μέρος μας Φρανσουά Ολάντ είπε διάφορα γαλλικά, στην κυριολεξία και μεταφορικώς, στον Αλέξη για αυτό που πήγαινε να συμβεί, αλλά αυτές είναι ιστορικές λεπτομέρειες, και πάντως όχι του παρόντος.

Το «διά ταύτα» αυτού του σημειώματος είναι ότι ελληνικές εκλογές και θέρος είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Ξεχάστε αυτούς που ορκίζονται ότι η ημεδαπή κουλτούρα συμπυκνώνεται στο «λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου». Αγνοήστε όλους όσοι ισχυρίζονται ψευδώς ότι το καλοκαίρι διαβάζουν αποκλειστικά τα αφιερώματα α λα «Ιδέες και προτάσεις για αξέχαστες διακοπές» και «Οι 12 κορυφαίοι προορισμοί για ζευγάρια».

Τι να κάνουμε: η τύχη μας έριξε στα ριζά της Ευρώπης, δεν ζούμε στο Μπαλμόραλ με σκυλιά Κόργκι να μπερδεύονται στα πόδια μας. Ακόμη και το πιο θερμό (όπως μας απειλούν) καλοκαίρι όλων των εποχών, θα ψηφίσουμε και μετά θα δροσιστούμε. Σε εξοχικά ή ξαπλώστρες των 400 ευρώ, σε σκηνές, σε δωμάτια και studios, σε μπουτίκ χοτέλ, ό,τι αντέχει η τσέπη του καθενός.

Τουτέστιν, χαλαρώστε και απολαύστε ως τις 25 Ιουνίου το «all inclusive» της Πολιτικής.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News