«Επειδή είναι εκεί». Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η φράση ανήκει στον σερ Εντμουντ Χίλαρι, που ανέβηκε πρώτος στο Εβερεστ, αλλά στην πραγματικότητα ανήκει σε έναν άλλον ορειβάτη: τον Βρετανό Τζορτζ Λι Μάλορι, που το 1924, πριν επιχειρήσει να ανέβει στο Εβερεστ, τον είχαν ρωτήσει για ποιο λόγο το κάνει και είχε απαντήσει «Because it’s there». Το μουμιοποιημένο σώμα του βρετανού ορειβάτη βρέθηκε το 1999 από τον Κόνραντ Ανκερ και την αποστολή της North Face — είχαν ακολουθήσει τη διαδρομή που είχαν πάρει ο Μάλορι και ο σύντροφός του Αντριου Ιρβιν πριν από 75 χρόνια. «Φορούσε ρούχα που σήμερα θα τα πούλαγαν για να κάνεις κάμπινγκ. Συνήθως τα σώματα βρίσκονται με το κεφάλι να δείχνει προς τα κάτω. Ο Μάλορι βρέθηκε όμως να κοιτάει προς την κορυφή. Σαν να προσπαθούσε ακόμα να σκαρφαλώσει».

Επειδή είναι εκεί. Το «εκεί» είναι διαφορετικό για τον κάθε έναν. Αν για τον Μάλορι ήταν η κορυφή του Εβερεστ, για τον σερ Φράνσις Τσίσεστερ ήταν ο περίπλους της Γης με ιστιοπλοϊκό, όταν με το 16μετρο «GipsyMoth VI» ξεκίνησε από το Πλίμουθ τον Αύγουστο του 1966 για να επιστρέψει σε 226 μέρες. Για τον Τσαρλς Λίντμπεργκ, το μέσον ήταν το αεροπλάνο: τον Μάιο του 1936 με το μονοπλάνο «Spirit of St. Lewis» ξεκίνησε από το Λονγκ Αϊλαντ για να προσγειωθεί μπροστά σε ένα πλήθος 150.000 θεατών στο Παρίσι μετά από 33,5 ώρες.  

Για άλλους ο προορισμός ήταν γεωγραφικός και η εξερεύνηση δεν ήταν μοναχική. Το 1858 η αποστολή Σπικ-Μπέρτον ανακάλυπτε για τον δυτικό κόσμο τις πηγές του Νείλου. Μια ανακάλυψη που διεκδικήθηκε στην επιστροφή και από τους δύο, με τη βρετανική Βασιλική Γεωγραφική Υπηρεσία να καταλήγει ότι το θέμα θα λυθεί σε δημόσια συζήτηση που θα γίνει στο Μπαθ τον Σεπτέμβριο του 1864. Μια συζήτηση που δεν έγινε ποτέ, αφού ο Σπικ βρέθηκε ένα απόγευμα πιο πριν νεκρός στο Νέστον Παρκ του Γουίλτσιαρ δίπλα σε μία καραμπίνα, χωρίς να διασαφηνιστεί αν ο θάνατος οφειλόταν σε ατύχημα ή αυτοκτονία.  

Ο κόσμος γινόταν μικρότερος και μικρότερος. Το 1909, με διαφορά μιας εβδομάδας, ο Ρόμπερτ Πίρι και ο Κουκ ανακοίνωναν ότι με ανεξάρτητες αποστολές είχαν φτάσει στον Βόρειο Πόλο. Ο Βόρειος Πόλος όμως μπορούσε να ανακαλυφθεί μία μόνο φορά. Νικητής της κούρσας ανακηρυσσόταν ο Πίρι, παρότι το επίτευγμα θα αμφισβητείτο αργότερα, με τις εκτιμήσεις να είναι ότι έφτασε 30 μίλια από τον Βόρειο Πόλο. Το 1910, ο Νορβηγός Ρόαλντ Αμούνδσεν και ο Αγγλος Ρόμπερτ Σκοτ οδηγούσαν αποστολές στον Νότιο Πόλο. Ο Αμούνδσεν, τέσσερις σύντροφοι του και 11 σκυλιά θα επέστρεφαν ζωντανοί από τις δύο αποστολές.

Ο άγνωστος στη Δύση κόσμος έφτανε στο τέλος τoυ. Το 1953, δύο ζευγάρια ορειβατών έφταναν στη βάση IV του Εβερεστ, σε ύψος 7.900 μέτρων. Στις 26 Μαΐου, οι Τομ Μπουρτιγιόν και Τσαρλς Ιβανς έφτασαν σε απόσταση 100 μέτρων από την κορυφή αλλά αναγκάστηκαν να επιστρέψουν λόγω προβλημάτων στις συσκευές παροχών οξυγόνου και την έλλειψη χρόνου. Την επόμενη μέρα, ο Νεοζηλανδός Εντμουντ Χίλαρι με τον Σέρπα Τέντζινγκ Νόργκεϊ έφτασαν στην κορυφή. Τα πρώτα λόγια του Χίλαρι στον αρχηγό της αποστολής, Τζορτζ Λόου, μετά την επιστροφή ήταν: «Τζορτζ, ησυχάσαμε με το κέρατο».  

Στη μνήμη του έλληνα ορειβάτη Αντώνη Συκάρη που έχασε τη ζωή του στην κατάβαση από την κορυφή του Νταουλαγκίρι στο Νεπάλ. Αφού για ορισμένους ανθρώπους θα υπάρχει πάντα το «Επειδή είναι εκεί».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News