Είχε γραφτεί πριν από δύο εβδομάδες εδώ, αμέσως μόλις είχε ληφθεί η πρώτη δέσμη μέτρων για τον περιορισμό της κυκλοφορίας, ότι στην φάση αυτή ένας κρίσιμος αριθμός θα σήμαινε πολλά.

Ο αριθμός αυτός ήταν τα 1.000 εντοπισμένα και επιβεβαιωμένα κρούσματα (έτσι κι αλλιώς μόνο γι’ αυτά μπορεί να μιλάει κανείς) στο διάστημα αυτών των πρώτων δύο εβδομάδων. Αν τα κρούσματα ήταν δυνατόν να κινηθούν σε αυτήν την τάξη μεγέθους στις δύο εβδομάδες, που συμπληρώθηκαν την Παρασκευή, θα είχε επιτευχθεί ένας πολύ σημαντικός και κρίσιμος στόχος, όπως σημείωναν ιατρικές πηγές.

Ο στόχος αυτός έχει επιτευχθεί και η σημασία του γεγονότος είναι μεγάλη, καθώς μία πραγματικότητα παραμένει: Αυτό είναι με τα σημερινά δεδομένα ένα μέγεθος στο οποίο το σύστημα υγείας έχει τις δυνατότητες και τα στοιχειώδη μέσα ώστε να αντεπεξέλθει.

Θα όφειλαν όλοι πλέον να αντιλαμβάνονται τι σημαίνει αυτό.

Αν με τα δεδομένα της Παρασκευής βρισκόμαστε στα 966 επιβεβαιωμένα κρούσματα και από αυτά νοσηλεύονται σε ΜΕΘ τα 66, καταλαβαίνει κάποιος ότι μία μεγαλύτερη διασπορά εκθετικής, δηλαδή ανεξέλεγκτης, μορφής, θα μπορούσε ήδη να έχει φέρει την χώρα στο χάος. Εν προκειμένω, αυτό που είχε και έχει σημασία, είναι να μην γεμίσουν οι ΜΕΘ και αντιθέτως να αρχίσει να λειτουργεί ένας κύκλος, ώστε όσοι διασωληνώνονται να θεραπεύονται, να λαμβάνουν εξιτήριο, να απελευθερώνονται κλίνες, να νοσηλεύονται οι επόμενοι που θα απαιτηθεί να νοσηλευθούν, κ.ο.κ.

Αυτό που συνέβη και καταγράφηκε στις πρώτες 14 ημέρες της καραντίνας ήταν τα επιβεβαιωμένα κρούσματα από τη διασπορά του ιού (και) κατά το διάστημα που προηγήθηκε.

Από εδώ κι έπειτα θα αρχίσει να καταγράφεται τι συνέβη και πόσο ανακόπηκε η διασπορά με τους περιορισμούς της κυκλοφορίας. Παρά ταύτα, τίποτε δεν δικαιολογεί βεβαιότητα, ειδικώς λόγω κάποιων παραμέτρων, όπως οι μαζικές εκδρομές στις παραλίες και στα νησιά ή οι παραβάσεις της καραντίνας, που θα φανεί αν έχουν επιδράσει αρνητικά. Και έρχεται και το Πάσχα, όπου όλοι θα πρέπει να αντιληφθούν ότι θα είναι σαν να μην έχει έρθει και να το αφήσουν να περάσει.

Με τα υπάρχοντα στοιχεία μπορεί κάποιος να πει ότι ένας πρώτος στόχος συγκράτησης της εξάπλωσης επιτεύχθηκε, αλλά τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Από τις πρώτες ανακοινώσεις των περιοριστικών μέτρων είχε γίνει λόγος για ένα κρίσιμο διάστημα δύο μηνών (τουλάχιστον, θα μπορούσε να προσθέσει κάποιος). Βρισκόμαστε στις δύο εβδομάδες.

Αυτό σημαίνει ότι όσοι έχουν στο μυαλό τους το πότε θα αρθούν τα μέτρα, καλό θα είναι να σταματήσουν να το έχουν.

Η ερώτηση αυτή δεν μπορεί να απαντηθεί, εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την διασπορά του ιού, από το αν και σε τι βαθμό αναπτύσσεται ανοσία και πολλά άλλα.

Και επιπλέον, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι η άρση των μέτρων δεν θα γίνει με τον τρόπο που επιβλήθηκαν, με μία ανακοίνωση. Όταν γίνει, θα γίνει σταδιακά, βάσει σχεδίου και το πιθανότερο είναι ότι για πολύ καιρό ακόμη, δεν θα ισχύουν όλα όσα είχαμε συνηθίσει έως τις 12 Μαρτίου του 2020.

Ως προς το τι θα γίνει με σχολεία, εξετάσεις, αθλητικές εκδηλώσεις, λειτουργίες καταστημάτων κλπ., είναι κάτι που στις φάσεις οι οποίες θα ακολουθήσουν θα αξιολογηθεί και θα αποφασιστεί. Μάλλον δε, θα έπρεπε σύντομα να ληφθούν αποφάσεις και να γίνουν ανακοινώσεις ρεαλιστικές και σαφείς, ειδικώς σε ό,τι αφορά τα σχολεία, τις εξετάσεις και κυρίως για τις πανελλαδικές εξετάσεις.

Όσο πάντως θα συνεχίσουμε σε αυτούς τους ρυθμούς και εφόσον δεν συμβεί κάτι άλλο χειρότερο, το οποίο θα εκμηδενίσει πολλές από τις φιλοσοφικές και θεωρητικές αναζητήσεις, θα πρέπει όλοι να εμπεδώσουν κάτι θεμελιώδες.

Η επιλογή που έγινε στην Ελλάδα ήταν η έγκαιρη λήψη σκληρών περιοριστικών μέτρων, σε συνδυασμό με την εξαντλητική, διεξοδική και επίσημη ενημέρωση των πολιτών. Πολλά περισσότερα όπλα δεν διαθέτει μία σύγχρονη δημοκρατία και εν τέλει το μεγαλύτερο από αυτά είναι ο «πολίτης».

Ακόμη και ελλείψει δημοσίου χώρου, έντεκα εκατομμύρια Ελληνες έχουν σήμερα μία πρωτοφανή ευκαιρία να αναλογιστούν τις επόμενες εβδομάδες και να εμπεδώσουν τι ακριβώς σημαίνει αυτό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News