Κατά γενική παραδοχή, στη χώρα λειτουργεί ένα κέντρο που έκανε (κάνει;) παρακολουθήσεις με παράνομο λογισμικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι πίσω από αυτό το κέντρο βρίσκεται ο Μητσοτάκης.

Ο Μητσοτάκης απαντά θυμωμένος. Κάνει λόγο για απίστευτα ψέματα που σκοπό έχουν να υπονομεύσουν τον ίδιο. Μάλιστα θυμάται και κάπως τον πατέρα του, καταγγέλλοντας και αυτός διαπλεκόμενα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ομως παραδέχεται την ύπαρξη παράνομου κέντρου. Ωστόσο δηλώνει ότι δεν γνωρίζει ποιος βρίσκεται από πίσω.

Να ξεκινήσουμε με τα ευχάριστα. Εχουμε ομοφωνία. Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συμφωνούν ότι υπήρχε (υπάρχει;) παράνομο κέντρο παρακολουθήσεων. Απλώς διαφωνούν για τον εγκέφαλο. Η κυβέρνηση δείχνει ντόπια και ξένα κέντρα αποφάσεων, όπως θα έλεγε και ο Ανδρέας, ενώ η αντιπολίτευση υποδεικνύει το Μαξίμου ως κέντρο εγκληματικής δράσης. Παράλληλα, όπως μας έδειξαν και οι εργασίες της κοινοβουλευτικής επιτροπής, επικαλείται το απόρρητο για μία σειρά ερωτήσεων, ενώ δεν επέτρεψε την πρόσκληση, στην επιτροπή, των επιχειρηματιών που συνδέονται με τη διάθεση του λογισμικού. Αυτό βέβαια δεν εμποδίζει τη δικαστική έρευνα να σηκώσει το τηλέφωνο και να φωνάξει αυτούς τους ανθρώπους για μερικές ερωτήσεις.

Οι απαντήσεις, λοιπόν, θα έρθουν (αν έρθουν…) από τη Δικαιοσύνη. Μέχρι τότε η χώρα θα πορεύεται έτσι. Θα δημοσιεύονται ονόματα. Ενδεχομένως και αποσπάσματα συνομιλιών. Ο κάθε Βαξεβάνης θα ισχυρίζεται ότι αυτά είναι προϊόντα παρακολούθησης που έκανε η κυβέρνηση μέσω εργολαβίας τρίτων. Η κυβέρνηση θα απαντά ότι δεν έχει σχέση με το έγκλημα.

Και εδώ προκύπτουν δύο ερωτήματα:

Το πρώτο. Είναι δυνατόν να λέμε ότι στη χώρα λειτουργεί παράνομο κέντρο παρακολουθήσεων και απλώς να κοιτάζει ο ένας τον άλλον εκτοξεύοντας τοξικές κατηγορίες; Και για πόσο καιρό, αλήθεια, μπορεί να σέρνεται αυτή η υπόθεση χωρίς να υπάρχουν σαφείς απαντήσεις; Διότι, εντάξει, καλή η έρευνα της Δικαιοσύνης, αλλά υπάρχουν και υπηρεσίες Ασφαλείας που πληρώνουμε για αυτή τη δουλειά. Οσο δεν μας δίνουν μία πειστική απάντηση, μπορούμε να κάνουμε διάφορες υποθέσεις, σωστά;

Το δεύτερο. Ειλικρινά τώρα, πιστεύει κανείς ότι μπορεί η χώρα να πάει με αυτό το κλίμα σε εκλογές; Ο Μητσοτάκης επανέλαβε ότι θα εξαντλήσει την τετραετία. Ενδεχομένως κάτι ξέρει, κάτι που τον κάνει να πιστεύει ότι το θέμα θα κλείσει σύντομα. Διότι αν δεν πιστεύει κάτι τέτοιο, τότε το ρίσκο είναι μεγάλο. Και για τον ίδιο και για τη χώρα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News