Oταν ο Μητσοτάκης, τον πρώτο μήνα που κέρδισε τις εκλογές του 2019, επέβαλε με το στανιό την εφαρμογή ενός σκληρού αντικαπνιστικού νόμου, όλοι πιστέψαμε ότι θα κάνει άλλη μια τρύπα στο νερό, σαν όλους τους προηγούμενους που το ‘χαν προσπαθήσει. Κάναμε λάθος. Η ελληνική κοινωνία αποδείχτηκε τόσο ώριμη για το μέτρο, που αμφιβάλλω αν έχει υπάρξει άλλος νόμος του νεοελληνικού κράτους που έτυχε τέτοιας αποδοχής και εφαρμόστηκε τόσο καθολικά και αδιαμαρτύρητα. «Πω πω, γίναμε Eυρωπαίοι» αναφωνήσαμε ομαδικώς, βλέποντας τους ίδιους τους θιγόμενους καπνιστές να προσαρμόζονται τάχιστα –και σχεδόν ευχαρίστως– με τους περιορισμούς του νόμου.

Από τότε, στο απέραντο πέλαγος της ελληνικής εστίασης που έστελνε (και συνεχίζει να στέλνει) τους θεριακλήδες να φουμάρουν όρθιοι στο κρύο της εξώπορτας, απέμειναν μερικές νησίδες αντίστασης. Τα νυχτερινά μαγαζιά. Πείτε τες και μεγάλες πίστες ή απλώς (τα περιλάλητα) μπουζούκια. Εκεί, τα σταχτοδοχεία (τασάκια στη νεοελληνική) μεταμορφώθηκαν σε μικρά πλαστικά ή χάρτινα κυπελάκια με νερό και συνέχισαν να διατηρούν τη δεσπόζουσα θέση τους σε κάθε τραπέζι. Εκεί, δίπλα στο ακριβοπληρωμένο «μπουκάλι», το τσιγάρο βγαίνει ελεύθερα, ο νταλκαδιασμένος φυσάει προς τα πάνω τον καπνό όπως παλιά, το πούρο του πλούσιου επιδειξία διατηρεί την αρχέγονη αίγλη του, το ντουμάνι συνεχίζει να βασιλεύει πάνω απ’ τα κεφάλια των γλεντζέδων. Γνωστά πράγματα.

Γνωστό επίσης ότι έλεγχοι για το τσιγάρο δεν γίνονται σε τέτοια μαγαζιά. Αν εξαιρέσει κανείς τον πρώτο, ίσως, μήνα της εφαρμογής του νόμου, στο μακρινό 2019, ελεγκτικά όργανα δεν ξαναμπήκαν σε εκείνα τα σκοτάδια που τα σχίζουν οι πολύπλοκοι φωτισμοί των προβολέων της πίστας. Ακόμα πιο γνωστό, ότι οι μαγαζάτορες νιώθουν ανίσχυροι απέναντι στην πελατεία τους, αν όχι σε όλη, τουλάχιστον σε αυτή των διασήμων και των ζαπλουτίδηδων των «πρώτων» τραπεζιών. «Θα σου αφήσω 20 χιλιάρικα απόψε και εσύ μου λες να μην καπνίσω; Πλάκα μου κάνεις τώρα…;». Παγκοίνως γνωστό, τέλος, ότι σε αυτά τα φρούρια των καπνιστών νιώθει εντελώς ανίσχυρη και η –παντού αλλού μαχητικότατη– μερίδα των αντικαπνιστών. Πάνε ξέροντας τι θα βρουν, δεν διαμαρτύρονται, δεν απειλούν, δεν παίρνουν τηλέφωνο στις ελεγκτικές αρχές. Εχουν από καιρό παραδοθεί. 

Και ξάφνου, τούτες τις γιορτές, το τσιγάρο του Μπισμπίκη τάραξε την αποκρυσταλλωμένη επιφάνεια. Ανήμπορος να αντιληφθεί το μέγεθος του νταλκά που διακονεί ο ηθοποιός για τη Δέσποινά του, ο ψυχρός υπουργός Πλεύρης τσαντίστηκε κι έβαλε πρόστιμα. Τέσσερα χιλιάρικα στο μαγαζί, εκατό ευρώ στον παραβάτη. Βρήκαν θέμα και οι πανελίστες των τηλεοράσεων, ευκαιρία να ξεφύγουν λίγο από βιασμούς ανηλίκων και προφυλακισμένες ευρωβουλευτίνες. Αυτές τις μέρες θα εμφανιστούν ξανά έλεγχοι. Που θα κρατήσουν ως τα Φώτα… και αν. Μετά θα ξαναγυρίσουμε στα ίδια. Εντάξει, φαΐ με τσιγάρο δεχτήκαμε να μην κάνουμε. Αλλά ουίσκι και σουξεδιάρικη πενιά δίχως τσιγάρο, γίνεται; Σαν να πλένεις τα πόδια σου φορώντας τις κάλτσες σου… 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News