Η εικόνα περνάει αδυσώπητη από μπροστά σου. Ενα μικρό παιδί, βρώμικο και αποστεωμένο, πίνει νερό από μια λασπωμένη γούβα. Υστερα έρχεται το μήνυμα. Σε κάποιες χώρες, οι άνθρωποι πεθαίνουν από έλλειψη καθαρού νερού ή από ασθένειες που προκαλούνται από την ανεπαρκή υγιεινή.

Μιλάμε για χώρες του Τρίτου Κόσμου, αλλά το αγαθό του νερού και της καθαριότητας δεν είναι δεδομένα ούτε στον δυτικό κόσμο. Οταν κάποιος ζει στα όρια της φτώχειας, μπορεί να μετράει και το νερό που καταναλώνει. Μπορεί να του το έχουν κόψει κιόλας, επειδή χρωστάει. Μπορεί να ονειρεύεται ότι κάνει μπάνιο όποτε θέλει, γιατί δεν μπορεί και μένει άπλυτος, από ανάγκη και ανέχεια.

Και μετά, έχεις τον σταρ του Χόλιγουντ, που σου λέει ότι μένει άπλυτος από άποψη. Που αφήνει τη βρωμιά να του «μιλήσει», να τον επισκεφτεί η μπίχλα για να αποφασίσει να μπει στη μπανιέρα του. Αυτό, πάνω-κάτω, μας λένε η Μίλα Κούνις, ο Αστον Κούτσερ, ο Τζέικ Τζίλενχαλ, η Κρίστεν Μπελ, ο Μπραντ Πιτ και μερικοί άλλοι, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει ένα «κίνημα απλυσιάς».

Ξέρω τι σκέφτεστε. Ανθρωποι που ζουν σε επαύλεις με τεράστια μπάνια, με πισίνες, με σιντριβάνια, με σπα και υδρομασάζ, και έχουν το αγαθό του νερού, του σαπουνιού και του λουτρού δεδομένα, μας λένε ότι τα σνομπάρουν μέχρι να μυρίσει η μασχάλη τους. Είναι κάπως ενοχλητικό, ειδικά αν το αντιπαραθέσεις με τις εικόνες φτωχών που υποφέρουν από την έλλειψη των παραπάνω αγαθών.

Είναι η μόδα των άπλυτων μια αντίδραση κατά όσων πλένονται, καταναλώνοντας νερό ασύστολα; Αυτοί είναι ο αντίποδας. Γεμίζουν τρεις μπανιέρες νερό καθημερινά, αφήνουν τη βρύση να τρέχει μισή ώρα για να πλυθούν, να ξυριστούν, να κάνουν τις κούρες ομορφιάς και τα λουτρά τους. Η υιοθέτηση μιας ρουτίνας υγιεινής που συνοδεύεται από αλόγιστη κατανάλωση νερού, είναι πιο ενοχλητική από το trend της απλυσιάς, γιατί εμπεριέχει ασυνειδησία, η οποία επηρεάζει τα πάντα. Δεν το συζητώ, προτιμώ χίλιες φορές τον άπλυτο από άποψη, παρά έναν πεντακάθαρο που ξοδεύει το μισό Μαραθώνα στο μπάνιο του. 

Η μόδα, όμως, για την οποία μιλάμε, δεν μοιάζει να δημιουργήθηκε για να περάσει το μήνυμα της οικονομίας στο νερό. Είναι μάλλον μια τάση που ξεκινά από άλλα μονοπάτια της περιποίησης του σώματος και μιας φιλοσοφίας που υιοθετεί την άποψη ότι η συνεχόμενη χρήση νερού και σαπουνιού δεν είναι ό,τι καλύτερο για την υγεία του δέρματος.

Δεν είναι ψέμα και δεν είναι και κάτι καινούργιο. Εδώ και χρόνια, δερματολόγοι υποστηρίζουν ότι, υπό φυσιολογικές συνθήκες, δεν χρειάζεται να πλένουμε όλο το σώμα κάθε μέρα, παρά μόνο ορισμένα σημεία του, όπως τη βουβωνική χώρα, τις μασχάλες και το πρόσωπο. Και αρκετοί παιδίατροι τάσσονται με την πρακτική τού μη καθημερινού πλυσίματος, ιδίως για τα νήπια και τα νεογέννητα. 

Με άλλα λόγια, και οι ειδικοί μας λένε να μην είμαστε τόσο υστερικοί με την καθαριότητα του σώματός μας. Γιατί, κακά τα ψέματα, υπάρχει μια υστερία και γύρω απ’ αυτήν, που οδηγεί σε ψυχαναγκαστικές συνήθειες (αν σας έσερνε η μαμά σας για μπάνιο με το ζόρι, κάθε βράδυ, βρέξει-χιονίσει, ακόμα κι αν ήσασταν άρρωστοι, ξέρετε τι εννοώ).

Οπως και να έχει, η ατομική υγιεινή είναι μια πολύ προσωπική υπόθεση, που δεν μπορεί να μπει σε καλούπια. Κι αυτή η συζήτηση που άνοιξε τελευταία, η οποία τη βάζει στη ζυγαριά και προσπαθεί να μετρήσει μπάνια και σαπούνι, είναι προνόμιο του δυτικού, καλοβαλμένου κόσμου. 

Γι’ αυτό, και παρά τα όποια σωστά σημεία του, το trend που ξεκίνησαν οι σταρ του Χόλιγουντ είναι καταδικασμένο να χαθεί μέσα στην αυτοαναφορικότητά του. Και θα σταμπαριστεί με τον τίτλο του άπλυτου, ενώ το μήνυμα που θέλει να περάσει δεν έχει καμία σχέση με τη βρωμιά. 

ΥΓ. Ο Μπραντ Πιτ, πάλι, δήλωσε ότι χρησιμοποιούσε μωρομάντιλα, επειδή δεν προλάβαινε να κάνει μπάνιο με έξι παιδιά. Αυτές οι δυο-τρεις νταντάδες, με τις οποίες απαθανάτιζαν οι παπαράτσι την οικογένεια, σε κάθε έξοδό της και ταξίδι, δεν μπορούσαν να κρατήσουν δέκα λεπτά τα παιδιά για να κάνει ο Μπραντ ένα ντους; Ιδού η απορία. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News