Αργά το βράδυ της Τετάρτης έληξε μια απεργία η οποία είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει σταθμό στην ιστορία του Χόλιγουντ και θα τη μνημονεύουν καιρό. Οχι μόνο οι ηθοποιοί στις ΗΠΑ, τους οποίους αφορά άμεσα. Ολοι οι εργάτες της Εβδομης Τέχνης έχουν πάρει ένα μάθημα από τη συγκεκριμένη απεργία, και από την επιμονή των ανθρώπων που συμμετείχαν σε αυτήν, το οποίο ήταν κι ένα βασικό συστατικό της επιτυχίας της.

Το σωματείο ηθοποιών SAG-AFTRA ξεκίνησε να απεργεί στις 14 Ιουλίου, λίγο μετά τους σεναριογράφους, διεκδικώντας καλύτερες εργασιακές συνθήκες και αμοιβές για το ανθρώπινο δυναμικό του ακρογωνιαίου λίθου της παγκόσμιας κινηματογραφικής παραγωγής, δηλαδή για περίπου 2,4 εκατομμύρια εργαζομένους. Η διάρκεια της αποχής τους, αλλά και οι συζητήσεις που άνοιξε σε όλο τον κόσμο, έκαναν το Χόλιγουντ να παραλύσει για αρκετούς μήνες.

Τώρα, οι μηχανές των γυρισμάτων θα μπουν ξανά μπρος, αλλά με νέα δεδομένα. Με ενισχυμένη την ελάχιστη αμοιβή για τα μέλη του σωματείου, με χρηματικό μπόνους συμμετοχής από τις πλατφόρμες streaming, με ρήτρες που προστατεύουν τη διαφορετικότητα, για παράδειγμα ηθοποιών άλλων εθνικοτήτων, και με καλύτερες εισφορές των εταιρειών παραγωγής στα προγράμματα υγείας και συνταξιοδότησης του συνδικάτου.

Παράλληλα, η  συμφωνία, η οποία θα υπογραφεί οσονούπω και για την οποία οι εκπρόσωποι των εργαζομένων διαπραγματεύτηκαν με γίγαντες της ψυχαγωγίας όπως η Disney και το Netflix, προβλέπει νέους κανόνες για τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης στη χολιγουντιανή βιομηχανία θεάματος. Όπως ανέφερε και η άλλη πλευρά, η Συμμαχία Παραγωγών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης, πρόκειται για ένα νέο παράδειγμα, που δίνει στην SAG-AFTRA τα μεγαλύτερα κέρδη ανά σύμβαση στην ιστορία της ένωσης. Καθόλου άσχημα, έτσι;

Το πρόσωπο που πρωταγωνίστησε σε αυτή την ιστορία είναι η Φραν Ντρέσερ. Η πρόεδρος του σωματείου κατάφερε με τη στρατηγική της να τα βάλει με τον δράκο και να τον τιθασεύσει. Η λήξη της απεργίας τη βρίσκει δικαιωμένη και την αναδεικνύει ως το απόλυτο πρόσωπο των ημερών, καθώς είναι για όλους μια μεγάλη αποκάλυψη. Ολοι την ξέρουμε από τη θρυλική «Νταντά», όπου ερμήνευσε την λιγάκι ελαφριά αλλά αξιαγάπητη Φραν Φάιν.

Λίγοι βέβαια γνωρίζουν ότι η Ντρέσερ υπήρξε εμπνεύστρια και παραγωγός της σειράς, η οποία σημείωσε τεράστια επιτυχία τη δεκαετία του ’90 και μεταδόθηκε σε 80 χώρες (στην Ελλάδα προβλήθηκε μεταφορά της σειράς στα ελληνικά δεδομένα, το 2003, από το Mega Channel, με πρωταγωνίστρια τη Μαρία Λεκάκη).

Η Φραν Ντρέσερ έχει περάσει πολλά στη ζωή της. Ληστές που μπήκαν στο σπίτι της, τη βίασαν με την απειλή όπλου και με τον άντρα της να παρακολουθεί δεμένος. Εχει παλέψει με τον καρκίνο της μήτρας και μέσω ενός ιδρύματος που έχει δημιουργήσει, δίνει ομιλίες και συγκεντρώνει χρήματα για ασθενείς που αντιμετωπίζουν καρκίνο. Η απεργία στην οποία πρωτοστάτησε, συμμετέχοντας στις διαπραγματεύσεις καθημερινά και προσπαθώντας να αναζωπυρώνει το πείσμα των απεργών, έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά πορεία μαχών που η ηθοποιός έχει δώσει.

Μάχες που συνοψίζονται σε δικές της φράσεις από την ιστοσελίδα του ιδρύματός της: «Ολη μου η ζωή έχει να κάνει με το να μετατρέπω αρνητικές εμπειρίες σε θετικές. Εγινα διάσημη, στη συνέχεια αντιμετώπισα τον καρκίνο και σήμερα είμαι ζωντανή και μπορώ να μιλήσω για αυτό. Μερικές φορές τα καλύτερα δώρα έρχονται στις πιο άσχημες συσκευασίες».

Βέβαια, κάθε μεγάλη νίκη έχει πίσω της κόπο. Και δεν μιλάμε για τον μεγα-σταρ που με τα γρανάζια του Χόλιγουντ ακινητοποιημένα έχασε κάποια εκατομμύρια, αλλά έχει άλλα τόσα στο λογαριασμό του. Μιλάμε για τον ηθοποιό στη βάση της πυραμίδας και για όλους εκείνους που χτίζουν το βαρύ οικοδόμημα του θεάματος των ΗΠΑ.

Μπορεί να υποθέσει κανείς ότι αρκετοί θα ζορίστηκαν και κάποιοι θα πείνασαν περιμένοντας την κατάληξη αυτής της υπόθεσης, η οποία δεν ήταν σίγουρο ότι θα έχει αίσιο τέλος. Το γεγονός ότι συσπειρώθηκαν και άντεξαν για τόσους μήνες, είναι σπουδαίο.

Και κάπου εδώ σκέφτεσαι τη δική σου χώρα. Οι αναλογίες είναι άλλες και δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με το μεγαθήριο του θεάματος των ΗΠΑ, φυσικά. Αλλά αν δούμε πίσω από τα μεγέθη, η ουσία είναι μία και παρόμοια για όλους. Για να διορθώσεις το πρόβλημα, χρειάζεται να δώσεις μάχη. Συντονισμένα και με στρατηγική, με ομοψυχία και θέληση.

Ας υποθέσουμε, δηλαδή, ότι όλοι οι ηθοποιοί της Ελλάδας φεύγουν από τα πλατό και τις σκηνές, διεκδικώντας ένα καλύτερο αύριο για τον κλάδο που είναι γεγονός ότι υποφέρει. Τι θα γινόταν, άραγε;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News