Visit your myth στην εξωτική χώρα της Δύσης, στην Ελλαδάρα των κακών πολιτικών επιλογών, στην κακομοίρα Ψωροκώσταινα της φτώχεια και της κρίσης.

Αυτό που ως τώρα μπορεί να είχαμε δει σαν σατιρικό κόνσεπτ σε σκετς ή σε κάποιο άρθρο τύπου Κουλούρι έγινε πραγματικότητα. Για την ακρίβεια, έγινε τουριστικό προϊόν και το λάνσαρε ο Guardian. Και για λίγες ώρες περιφερόταν στον διαδικτυακό ιστό προσελκύοντας ενδιαφερόμενους, μέχρι που το κατέβασαν, μετά από παρέμβαση του υπουργείου Τουρισμού.

Με 2.500 ευρώ το άτομο, και με τη βοήθεια της ανταποκρίτριας του Guardian, Ελενα Σμιθ και του ντόπιου δημοσιογράφου, Μάνου Στεφανάκη, θα μπορούσες να ζήσεις ένα σεμιναριακό ταξίδι εφτά ημερών στη χώρα που σάρωσε η κρίση περισσότερο από κάθε άλλη. Oχι εσύ φυσικά, δόλιε Eλληνα. Στον Ευρωπαίο απευθύνονταν, να έρθει να σε δει πώς έχεις καταντήσει εσύ και η ηλιόλουστη χώρα σου και να πάρει πολύτιμα μαθήματα για την Ευρώπη και τη ζωή του. Σαν ταξιδάκι αναψυχής με ήλιο, θάλασσα, νησιά αλλά και θλιβερά αξιοθέατα.

Νησιά λέω, ναι, γιατί το ταξιδάκι ξεκινούσε απ’ τη Σάμο. Να μη δει ο Ευρωπαίος ένα νησί με πρόσφυγες; Να μην περπατήσει σε παραλίες όπου έχουν ξεβραστεί λέμβοι και σωσίβια, να μην ξεναγηθεί σε προσφυγικούς καταυλισμούς; (συζήτηση με ΜΚΟ το ονόμαζαν) Και άμα λάχει, θα έριχνε και μια βουτιά στη θάλασσα βεβαίως, θα έτρωγε και το ψαράκι του στο ταβερνάκι στην ακροθαλασσιά. Αλίμονο. Τόσο ωραία νησιά με γραφικά τοπία, ωραίες παραλίες και πρόσφυγες έχουμε.

Και αφού θα χαίρονταν πρόσφυγες σε θαλασσινό τοπίο, οι τουρίστες θα έρχονταν στην Αθήνα για να απολαύσουν και το δικό μας χάλι. Έτσι πρότεινε, το αποσυρμένο πια, τουρ. Να ξεναγηθούν στο Syntagma square, να φωτογραφίσουν το σημείο όπου χιλιάδες Αγανακτισμένοι έριχναν μούτζες στη Βουλή, ενώ λίγο καιρό πριν οι ίδιοι χόρευαν καλαματιανούς, να περιδιαβούν στα σοκάκια του Athens center, να μετρήσουν άστεγους και ζητιάνους, αλλά και να ανακαλύψουν ξεχωριστά σημεία για φαγάκι και ποτάκι. Άμα θα ήταν τυχεροί, μπορεί να έπεφταν πάνω και σε καμιά πορεία του ΠΑΜΕ, ή σε διαμαρτυρία συνταξιούχων. Ή πάνω σε καμιά Ζωή Κωνσταντοπούλου την ώρα που έκανε ντου σε συμβολαιογραφεία για τους πλειστηριασμούς. Ή σε κανένα ντου του Ρουβίκωνα, γιατί όχι;

Αυτά τα τελευταία τα έβγαλα απ’ το μυαλό μου, αλλά δεν νομίζω ότι απέχουν πολύ απ’ τη φιλοσοφία του συγκεκριμένου τουριστικού προϊόντος: Πρωί αρχαιολογικό μουσείο, απόγευμα Ζωή Κωνσταντοπούλου σε συμβολαιογραφείο, βράδυ επεισόδια στα Εξάρχεια, επιστροφή στο ξενοδοχείο. Κάπως έτσι. Σαν μετα-μοντέρνος τουρισμός, που θα τον έβλεπες και σε σουρεαλιστική ταινία τύπου Hunger Games. Οι δυνατοί ξεναγούνται στα μέρη των αδυνάτων.

Οργή, λύπη, έκπληξη; Η αλήθεια είναι ότι μόλις διάβαζες το τουριστικό αυτό πακέτο, σε διαπερνούσαν αρκετά συναισθήματα. Γελούσες κιόλας, έλεγες, μα τί σκέφτηκαν οι άνθρωποι. Αισθανόσουν και ντροπή. Βεβαίως, να πούμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει, τέτοιου τύπου εκδρομές οργανώνονται. Αν μπεις στο Διαδίκτυο, μπορείς να βρεις τουριστικά πακέτα που σε πάνε σε μέρη με προβλήματα, για να δεις ακριβώς αυτό, τα προβλήματα: «Ταξίδι στην Ουκρανία, στα μέρη όπου έγιναν οι συγκρούσεις», υποσχόταν ένα πρακτορείο. Extreme tourism το ονομάζουν.

Εμείς γλιτώσαμε για την ώρα. Αλλά δεν νομίζω ότι θα καταφέρνουμε να γλιτώνουμε συνέχεια. Κάποια στιγμή, ένας ξεναγός στο Σύνταγμα, θα μας δείχνει σ’ ένα γκρουπ τουριστών και θα τους περιγράφει πώς καταντήσαμε έτσι.

ΥΓ. Και escape room θα μπορούσε κάποιος να οργανώσει εδώ. Να μπαίνουν οι παίκτες στο ΙΚΑ και να προσπαθούν να βγουν έχοντας κάνει τη δουλειά τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News