Οι φωτογραφίες του Αλέξη Τσίπρα με αθλητική περιβολή μπορεί να διακινήθηκαν και να προβλήθηκαν για προπαγανδιστικούς λόγους, αλλά αποτυπώνουν (και) αυτό που θα συμβεί τους επόμενους μήνες: η κυβέρνηση θα τρέχει να προλάβει γεγονότα και ημερομηνίες μέχρι το καλοκαίρι του 2018, ώστε του χρόνου τέτοιες μέρες να είναι έτοιμη να στήσει τις κάλπες, αν δει ότι την συμφέρει.

Θα είναι ένα σπριντ διαρκείας (το προβάλλουν θετικά και γερμανικές εφημερίδες, εδώ) με προκαθορισμένες «στάσεις»:

– Μία περί τα τέλη του χρόνου, για να μοιραστεί ένα μέρος του «πλεονάσματος». Η έγκριση των Θεσμών έχει ήδη προεξοφληθεί. Η βεβαιότητα που εκφράζουν οι υπουργοί-διαπραγματευτές (εδώ) εκπορεύεται από τη δεδηλωμένη βούληση των Ευρωπαίων να μην υπάρχουν αναταράξεις, αφού έτσι κι αλλιώς ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ συμμορφώνονται πλήρως προς τις υποδείξεις τους.

– Μια στις αρχές του 2018 (Γενάρη ή Φλεβάρη), για να σημάνει το τέλος της τρίτης αξιολόγησης. Κι επειδή αυτή τη φορά οι απαιτήσεις των ελεγκτών δεν περιλαμβάνουν δημοσιονομικά μέτρα, δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος να παίξει η κυβέρνηση καθυστερήσεις, ώστε να φανεί ότι «αντιστέκεται». Όταν, στην προηγούμενη αξιολόγηση, έδωσε τις μειώσεις στις συντάξεις και στο αφορολόγητο, γιατί να δυσκολευθεί τώρα με την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου;

– Μία ή δύο ακόμη έως τις αρχές του καλοκαιριού, με τις (ελεγχόμενες) απόπειρες εξόδου στις αγορές, ώστε να μην υπάρχουν μεγάλες αναταράξεις μετά τη λήξη του ισχύοντος Προγράμματος (Αύγουστος του 2018),

– Η τελευταία «στάση» θα είναι ακριβώς αυτή η ημερομηνία, η οποία θα εορτασθεί δεόντως ως η ημέρα «εξόδου από την εποχή των Μνημονίων». Ηδη την προαναγγέλλουν και οι πλέον φιλικοί ευρωπαίοι αξιωματούχοι (εδώ). Οι οποίοι, όμως, γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν (θα) πρόκειται γι’ αυτό και το έχουν πει οι ίδιοι!

Κάπως έτσι είναι το χρονοδιάγραμμα μέχρι τον Αύγουστο του 2018. Δεν περιλαμβάνει κάτι για τη ρύθμιση του χρέους, παρά τις υποσχέσεις. Διότι ουδείς γνωρίζει τις προθέσεις της Γερμανίας. Κι αν υπουργός Οικονομικών γίνει ο αρχηγός των Φιλελευθέρων, που λέει ρητά και κατηγορηματικά «όχι» (εδώ), τότε ο Τσακαλώτος θα νοσταλγήσει τον Σόιμπλε.

Βεβαίως, αυτή η «λεπτομέρεια» δεν θα μετριάσει τους πανηγυρισμούς για το «τέλος της εποχής των Μνημονίων», ούτε θα εμποδίσει τον κ. Τσίπρα να στήσει κάλπες το επόμενο φθινόπωρο. Καλύτερη ευκαιρία δεν θα βρει. Διότι θα ακολουθήσει ένας δύσκολος χειμώνας και θα αρχίσουν να ισχύουν τα δικά του μέτρα: οι μειώσεις στις συντάξεις και στο αφορολόγητο.

Για να εκμεταλλευθεί, λοιπόν, την πανηγυρική συγκυρία της «εξόδου» από το Μνημόνιο και για να μην εφαρμόσει αυτός τα μέτρα, θα στήσει τις κάλπες, με βασική προσδοκία να καθηλωθεί η ΝΔ σε ποσοστό που δεν θα δίνει αυτοδυναμία και ο ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει ισχυρός στην αντιπολίτευση.

Αυτή είναι η επιδίωξη. Ομως, αν δεν βγαίνει, δηλαδή αν οι δημοσκοπήσεις της εποχής δείχνουν ότι οι ψηφοφόροι δεν συγκινήθηκαν από το success story, τότε ο κ. Τσίπρας δεν θα έχει κανένα λόγο να βιαστεί. Θα παραμείνει στην εξουσία έως την τελευταία ημέρα, όπως κάνουν οι Πρωθυπουργοί και οι κυβερνήσεις που βλέπουν ότι δεν έχουν ελπίδες επανεκλογής.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News