Συμβαίνει συχνά στην πολιτική: μέσα από διάφορες πολιτικάντικες ρυθμίσεις, που οι κυβερνήσεις νομίζουν ότι θα τις βοηθήσουν να έχουν μικρότερες απώλειες στις επικείμενες εκλογές, προκύπτει και κάτι καλό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες με το νομοσχέδιο του υπουργού Εσωτερικών:

1. Ο υπουργός είχε ανακοινώσει ότι οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές θα γίνουν τον Οκτώβριο του 2019. Όμως, οι εκλογομάγειροι του Μαξίμου τον υποχρέωσαν να φέρει μια τροπολογία, με βάση την οποία οι εκλογές αυτές θα γίνουν τον Μάιο, μαζί με τις Eυρωεκλογές. Κι έτσι φούντωσαν τα σενάρια ότι τότε θα γίνουν και οι βουλευτικές εκλογές, δηλαδή θα στηθούν τριπλές κάλπες. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι θα γίνει έτσι. Όμως, αν αυτοί οι εκλογομάγειροι πιστεύουν ότι οι ψηφοφόροι θα «εκτονωθούν» στις άλλες κάλπες και  θα έχει καλύτερη τύχη ο ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές, είναι μακριά νυχτωμένοι. Αν ποντάρουν (μόνο) σε τέτοια, είναι χαμένοι από χέρι.

 2. Θεσμοθετείται η απλή αναλογική στις δημοτικές εκλογές. Χωρίς, όμως, τα αντίβαρα που θα αποτρέψουν την ακυβερνησία στους δήμους, αφού υπάρχει ο κίνδυνος οι δήμαρχοι να μην έχουν πλειοψηφία και να χρειάζεται να κάνουν κάθε φορά διαφόρων ειδών συμμαχίες, για να μπορούν να παίρνουν  αποφάσεις. Πρόκειται για μικροκομματικό υπολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν διαθέτει ισχυρές δυνάμεις στην Αυτοδιοίκηση. Αν νομίζει ότι θα τις αποκτήσει έτσι, πάλι γελασμένος είναι.

3. Θεσμοθετείται η κατάτμηση δύο μεγάλων εκλογικών περιφερειών της Αττικής. Ειδικά αυτή της Β’ Αθηνών είναι σημαντική τομή στο εκλογικό σύστημα, αφού έχει αναγνωριστεί σχεδόν απ’ όλους ότι η αχανής και ανομοιογενής αυτή περιφέρεια ήταν εκκολαπτήριο διαπλοκής και, κυρίως, όσοι εκλέγονταν εκεί ήταν αδύνατο να εκπροσωπούν τους ψηφοφόρους, όπως οι βουλευτές στις άλλες περιφέρειες. Ευλόγως, διότι δεν μπορείς να εκπροσωπείς ταυτόχρονα την Κηφισιά και την Εκάλη, την Γλυφάδα και την Καλλιθέα, το Περιστέρι και το Αιγάλεω.

Ετσι, μέσα στους μικροκομματικούς υπολογισμούς της σημερινής πλειοψηφίας, προκύπτει και κάτι θετικό. Το «σπάσιμο» του «τέρατος» της Β’ Αθηνών είναι εξυγιαντικό μέτρο και σημαντική τομή στο πολιτικό κι εκλογικό μας σύστημα. Ακόμα πιο ευχάριστο είναι το γεγονός ότι ψηφίστηκε και από την αντιπολίτευση(ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, Ποτάμι) συγκεντρώνοντας την απαιτούμενη πλειοψηφία 200 βουλευτών και θα ισχύσει από τις προσεχείς εκλογές.

Την περασμένη Τρίτη στη Βουλή ο εισηγητής της ΝΔ Μάκης Βορίδης ήταν αρνητικός, εξαρτώντας τη θετική ψήφο του κόμματος από την ταυτόχρονη αποδοχή από την κυβέρνηση της παροχής ψήφου στους αποδήμους (εδώ). Δυο μέρες μετά ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον άδειασε και η ΝΔ ψήφισε την κατάτμηση.

Φυσικά, η κατάτμηση βολεύει εσωκομματικά τον κ. Μητσοτάκη, αφού υποβαθμίζει πολύ το ρόλο των λεγόμενων βαρόνων: είναι άλλο να είσαι βουλευτής της αχανούς Β’ Αθηνών με δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες σταυρούς και άλλο βουλευτής το βόρειου ή του νότιου ή του δυτικού τομέα  της με πολύ λιγότερες ψήφους. Όμως, σε κάθε περίπτωση, η υπερψήφισή της εγγράφεται στα θετικά της περιόδου της δικής του αρχηγίας στη ΝΔ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News