-Τι είπες, ρε γελοίε; Ήθελες να επενδύσεις στην Ελλάδα; Θα σου κόψουμε τα ποδάρια. Θα σε κάνουμε να φτύσεις αίμα. Να καταραστείς την ώρα και τη στιγμή που εμπιστεύτηκες τη χώρα. Τι είπες ρε; Ότι άφησες καριέρα στην Αμερική; Ότι συμπαρέσυρες στα σχέδιά σου και επενδυτές που σε εμπιστεύτηκαν; Τώρα θα μάθεις! Θα σε κάνουμε να μας βλέπεις στον ύπνο και στον ξύπνιο σου…Ηλίθιε! Που μου ήθελες και fast track…Αγαθέ!

Ο διάλογος δεν είναι αληθινός. Ή μήπως είναι; Διαβάστε την ιστορία ενός επενδυτή. Είναι αληθινή πέρα για πέρα.

Ο Ν.Κ γεννήθηκε, μεγάλωσε και σπούδασε στην Ελλάδα. Αριστούχος μαθητής με όνειρα και λαίμαργο μυαλό, με το που τελείωσε το Ελληνικό Πανεπιστήμιο ταξίδεψε στην Αμερική αν και τα οικονομικά της οικογενείας του, δεν το επέτρεπαν. Ωστόσο, χάρη στην εργατικότητά του, το ασίγαστο του χαρακτήρα του και βέβαια την υποτροφία που του έδωσε το εκεί Πανεπιστήμιο, κατάφερε και τι δεν κατάφερε! Μάστερ, ντοκτορά, δίδαξε σε Πανεπιστήμια, εργάστηκε σε σπουδαίες εταιρείες -πάντα σε υψηλές θέσεις-, δημιούργησε start up εταιρεία και επένδυσε πριν καν μάθουμε τι είναι αυτές οι start up….Τι να πολυλογώ; Το βιογραφικό του σε ζαλίζει.

Ενώ λοιπόν διέπρεπε, τόσο αυτός όσο και η σύζυγός του, σε τελείως άλλο κλάδο εκείνη….Δυο Ελληνες, προσωποποίηση του American dream! Ευκατάστατοι, καταξιωμένοι… Δυο Ελληνες όμως, που τις Κυριακές έβλεπαν παλιά ελληνική ταινία και βούρκωναν ή άκουγαν ελληνικό τραγούδι και… Κάτι, «πολύ»… Κάτι μέσα… Αυτό το τσακ μιας στιγμής, που λες μέσα σου να είχα φτερά να πετάξω πίσω και να πάει στο διάβολο ό,τι κατόρθωσα. Έχουν κάτι χαραμάδες οι Κυριακές που μπάζουν νοσταλγία!

Τα πράγματα «χειροτέρεψαν» το 2004 με τους Ολυμπιακούς. Αλίμονο! Και βέβαια κατέφθασαν! Τους βούρλισε Ελλάδα από παντού! Έβρεχε υποσχετικές η ατμόσφαιρα. Είχαν μεγαλώσει πια και οι γονείς τους. Εκείνα τα «Πότε θα γυρίσετε να σας χαρούμε και μεις;»… Τριάντα χρόνια! Στην ζυγαριά της ευτυχίας, μπορεί ένα ουζάκι με φιλαράκια να μετράει περισσότερο από τις καταξιώσεις;

Τους πήρε μερικά χρόνια να οργανώσουν την επιστροφή. Κάποτε, οριστικά, κάτοικοι Ελλάδας! Στην Ελλάδα σύντομα δημιουργεί μια εταιρεία υψηλής τεχνολογίας και καταθέτει πατέντες στο εξωτερικό. Βραβεύεται το 2011, το 2012, 2015, 2016, 2017, 2018 τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε Ολλανδία, Αμερική, Φινλανδία.

Πέραν αυτού σχεδιάζει με την εταιρεία του, την δημιουργία ενός φωτοβολταϊκού πάρκου (100MW) στο νομό Δράμας. Δυο κινέζικες εταιρείες εμπιστεύονται τα σχέδια του και επενδύουν χωρίς κανένα δισταγμό. Βρισκόμαστε στο τέλη του 2012, κυβέρνηση Παπαδήμου, η χώρα μας διατυμπανίζει «Invest in Greece» και εις επιβεβαίωσιν αυτού προσφέρει και υπηρεσία «fast track», δηλαδή, να το πούμε απλά, πληρώνεις κάτι παραπάνω αλλά εμείς, ως κράτος, εγγυόμαστε ότι θα τρέξουν όλοι οι εμπλεκόμενοι παράγοντες και σε λιγότερο από χρόνο, θα είσαι έτοιμος – αδειοδοτημένος.

Οι κινέζοι επενδυτές εμπιστευόμενοι καταθέτουν για τον σκοπό αυτό 200.000 ευρώ στο Fast Track. Προχωρούν ενθουσιώδεις και ανυποψίαστοι εις έτος 2013, κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου, όπου ο ήρωάς μας μετά των Κινέζων του, βρίσκονται αντιμέτωποι με διπλό χτύπημα. Από τη μια η αρχαιολογία κωλυσιεργεί εν Δράμα… Να το δράμα! Πού είναι ο συντονισμός όλων των παραγόντων; Αλλά έχουμε και χειρότερα… Η διαδικασία αδειοδότησης συνέπεσε με την αναμόρφωση του συστήματος αποζημίωσης των φωτοβολταϊκών στη χώρα μας, με συνέπεια να καθυστερεί το όλον.

Παρακάμπτω σβέλτα το γεγονός ότι πιθανώς οι Κινέζοι θα σκέφτηκαν «μπλέξαμε με απατεώνα». Στη ματωμένη συνέχεια, ευτυχώς αντιλήφθηκαν, ότι δεν ήταν ο συνεταίρος ο «απατεών»… Υπομένουν άπαντες (και τι άλλο να έκαναν;!) μέχρι που το 2014 απελευθερώνονται ξανά οι αδειοδοτήσεις των φωτοβολταϊκών, με το νόμο New Deal (από ονόματα πάμε καλά!). Μάλιστα, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έλαβε ειδική άδεια, άρα και «κατεύθυνση» από την Τρόικα, να τακτοποιήσει τους επενδυτές fast truck για Φ/Β, υποδεικνύοντας τους ότι είχαν, έναντι αυτών, μια ειδική υποχρέωση.

Και φτάνουμε αισίως στο τέλος του 2014, αρχές του 2015 όπου όλη η αδειοδοτική διαδικασία τελειώνει και το έργο είναι έτοιμο για υλοποίηση. Ο Ν.Κ και οι Κινέζοι ανασαίνουν και «δεν βαριέσαι, μας πήρε ένα χρόνο παραπάνω αλλά έγινε!». Πού να΄ξεραν οι έρμοι!! Προχωρούμε με νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ρωτάει λοιπόν η Τράπεζα (Κίνας) με τι «ταρίφα» θα συνδεθεί το έργο και ο Ν.Κ. ζητάει από το ΥΠΕΚΑ βεβαίωση για την ταρίφα όπως την ορίζει ο νόμος του ΥΠΕΚΑ του New Deal. Έλα όμως που ο κ. Λαφαζάνης (του Νομισματοκοπείου), αρμόδιος υπουργός ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αντί αποτελεσματικών ενεργειών υπέβαλε ερώτημα στο ΝΣΚ (Νομικό Συμβούλιο Κράτους) σχετικά με την ερμηνεία του νόμου του New Deal για τις στρατηγικές επενδύσεις. Το οποίο ΝΣΚ με απόφασή του έκρινε την εν λόγω διάταξη ανεφάρμοστη και πρότεινε να ρυθμιστεί το θέμα με νέα διάταξη νόμου. Να τα γλέντια! Αυτό έγινε 14 μήνες μετά την ερώτηση του επενδυτή, ενώ το Fast Track ορίζει 45 ημέρες ανώτερο όριο για απάντηση σε ερώτηση επενδυτή.

Προχωρούμε στο 2016, με υπουργό πλέον τον κ. Σκουρλέτη, που ψηφίζει μεν νόμο, ο οποίος άλλαζε το σύστημα εκ βάθρων αλλά ΔΕΝ λάμβανε υπόψη τους επενδυτές fast track για φωτοβολταϊκά. Και τι γίνεται με αυτούς υπουργέ μου; Ξεπετάει ο υπουργός ευχολόγιο για επόμενο βήμα, που θα (το «θα» με κεφαλαία ΘΑ) ΘΑ εκδοθεί Υπουργική Απόφαση για τη διαδικασία, με την οποία θα διεκδικούσαν οι επενδυτές το δικαίωμα τους. Να και οι πλακίτσες! Να ξανατονίσουμε, ότι για την εν λόγω «αποκατάσταση» είχε δώσει έγκριση τόσο η Τρόικα, όσο και το ΔΝΤ για να γίνει ο νόμος του New Deal. (Ούτε του Φερεντίνου το Deal τέτοιο γλέντι!).

Όπως ίσως φαντάζεστε, η εν λόγω Υπουργική Απόφαση δεν εκδόθηκε ποτέ και… Αυτά είναι τα ωραία!… Η άδεια ανακλήθηκε γιατί, λέει, οι επενδυτές δεν πλήρωσαν «τέλος διατηρησιμότητας». Μιλάμε για θράσος! «Τέλος δι-α-τη-ρη-σι-μό-τη-τας»… Γιατί; Γιατί δεν τελείωσαν το έργο, που το κράτος τους εμπόδιζε να αρχίσουν και ωστόσο έπρεπε να δηλώνουν «Παιδιά εμείς εδώ ήμαστε! Διατηρούμε το ενδιαφέρον μας ενώ εσείς διατηρείτε τα 200.000 μας… Με την ησυχία σας. Και να σας δώσουμε και μερικά ακόμα ως τέλος διατηρησιμότητας»… Είναι να τρελαίνεται άνθρωπος! Παιχνίδι Survivor. Ομως όχι! Δεν τελειώνουμε εδώ, αγαπητοί…

Αντιστοίχως το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης παραχώρησε γη μέσω δημοπρασίας προκειμένου να πραγματοποιηθεί το συγκεκριμένο έργο (και μόνο αυτό) έναντι μίσθωσης. Αλλά το υπουργείο Ενέργειας, υπουργός Σταθάκης, πέραν όλων των άλλων προβλημάτων που ανέφερα πιο πάνω, δεν επέτρεπε να γίνει το έργο γιατί δεν διευκρίνιζε την «ταρίφα». Να σας θυμίσω, ότι η καταβολή των 200.000 ευρώ είχε γίνει προκειμένου τα υπουργεία να συντονίζονται μεταξύ τους και να μην ενεργούν ως διαφορετικά «κράτη».

Θέλετε τη συνέχεια; Κάθεστε καλά; Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης απαίτησε 150.000 ευρώ για μη καταβληθέντα ενοίκια. Και οι επενδυτές, τι να έκαναν; Ρύθμισαν ήδη την «υποχρέωσή» τους και καταβάλλουν χρήματα. Κατά την λαϊκή παροιμία: «Από κει που μας χρώσταγαν, μας πήραν και το πάπλωμα».

Οπότε… Οι κινέζοι επενδυτές, επικαλούμενοι την Ελληνοκινεζική Συμφωνία του 1993 περί προστασίας και αμοιβαίας προώθησης των επενδύσεων έχουν πλέον προσφύγει στην διεθνή διαιτησία της UNCITRAL κατά του Ελληνικού Δημοσίου διεκδικώντας αποζημίωση 100 εκατομμυρίων ευρώ και η κατάθεση της διαιτητικής προσφυγής έχει ήδη διαρρεύσει στον διεθνή Τύπο. Η διαιτησία, με αίτημα του Ελληνικού Δημοσίου, έχει παγώσει μέχρι 30 Νοεμβρίου μιας και η νέα κυβέρνηση ΝΔ, Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, προσπαθεί να βρει λύση στο θέμα.

Σκέφτομαι πόσες ανάλογες καυτές πατάτες αναζητούν λύση από τη σημερινή κυβέρνηση. Πόσες επενδύσεις λιμνάζουν, βουλιάζουν… Πόσοι πνίγονται… Πόσο οι επενδυτές κακοποιούνται, εμπαίζονται. Τι δαιδαλώδη συστήματα για να μη προχωράει ποτέ τίποτα!. Τι χτικιό! Τι καρκίνωμα! Από πού το οξυγόνο; Σε ποια χώρα ελπίζουμε να επιστρέψουν τα παιδιά που εργάζονται, που δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους, που διαπρέπουν στο εξωτερικό;

Αύριο αναγγέλθηκε και πάλι απεργία. Πόσο ύποπτη, πόσο ξεμπροστιαστική η ησυχία των τελευταίων χρόνων… Πάμε πάλι σε απεργίες! Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες! Γιατί; Ετσι, γενικώς. Ειδικώς. Φλου και επί τούτου. Θα απεργήσει, λένε, το σύμπαν. Σωστά το λένε. Το «σύμπαν». Ένα «σύμπαν», που τους μόνους που δεν χωράει είναι αυτούς που πληρώνουν ώστε να συντηρείται το «σύμπαν». Πού να βρει το δίκιο του ο Ν.Κ της ιστορίας μας; Ποιο δρόμο να κλείσει, σε πιο πανό να γράψει το αίτημά του;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News