Σε είδα πανικόβλητο να κοινοποιείς το έργο του Φαμπρ στο διαδίκτυο. Σε είδα να χλευάζεις, να γουρλώνεις μάτια, να τρομάζεις. Τι μας βρήκε; Ενα απόσπασμα πιασάρικο με πέη που αναδεύονται. Αντε κι ακόμα ένα που πετάει γάτες. Αίσχος! Αυτός θ΄ασχοληθεί με τον Πολιτισμό μας; Σε είδα να ξεσκίζεις το έργο του. Με συνοπτικές διαδικασίες. Ενα έργο είδες, άντε δυο… Χρατς. Τέλος!

Τον κατάγγειλαν μέχρι και ως persona non grata. Ποιοι; «Καλλιτέχνες». Κι αυτό με συνοπτικές διαδικασίες. Μη σε παραξενεύουν οι αντιδράσεις που σου προκάλεσε. Γεμάτος ο πλανήτης της τέχνης από τέτοιες αντιδράσεις από τη γέννηση του κόσμου. Τι να μας πει ο Φαμπρ απέναντι στον Μαρσέλ Ντυσάν που εξέθεσε έναν ουρητήρα που δεν έφερε ούτε καν την υπογραφή της δικής του κατασκευής αλλά «R. Mutt 1917». Πού να δεις τον Αρμάν, που άδειαζε σε γκαλερί σκουπίδια. Πού να δεις τι αντιδράσεις είχε ξεσηκώσει ο Ματζόνι που πουλούσε τα σκατά του, ναι σου λέω! Και την κονσερβοποιημένη του αναπνοή ως «Η αναπνοή του καλλιτέχνη». Μα είναι τέχνη αυτό; Αυτοί οι γελοίοι οι σύγχρονοι;

Να σε πάω και πιο πίσω; Ο άτιμος ο Καραβάτζιο, που αγιοποιούσε πανέμορφα έκφυλα αγόρια. Ο κερατάς ο Μανέ, που έδινε χώρο στα έργα του σε ανθρώπους της κατώτερης κοινωνίας. Να μην σου θυμίσω, τον έρμο τον Βαν Γκογκ, που δεν πούλησε -εν ζωή- ούτε ένα έργο ως ατάλαντος να συλλάβει τον αισθητικό σφυγμό της εποχής του. Θες και από αρχιτεκτονική; Να δεις πόσο επικρίθηκε ο πύργος του Άιφελ ως αντιαισθητικός που «μολύνει» την πόλη.

Ο Πρωθυπουργός μας, ο πλέον αμόρφωτος και αστοιχείωτος που πέρασε ποτέ από τούτα τα μέρη, επέλεξε να εμπιστευτεί τον πολιτισμό μας στα χέρια του Αριστείδη Μπαλτά…

Γιατί στα λέω όλα αυτά; Ο καθένας δικαιούται να αντιδρά όπως νοιώθει στο ερέθισμα ενός καλλιτέχνη. Αυτός ο διάλογος μπορεί και να είναι η τροφή του καλλιτέχνη. Κι ούτε βέβαια, πρέπει να ξεπέφτεις στον επαρχιωτισμό, του, να παίζεις θαυμασμό για ότι δεν καταλαβαίνεις. Φτύσε τον Φαμπρ! Θαύμασέ τον! Αδιαφόρησε τον! Αλλά κανέναν καλλιτέχνη μην τον ξεπετάς άτσαλα. Η ξεπέτα είναι η αληθινή φρίκη. Ξέρεις τι με τρόμαξε; Ότι ακόμα μια φορά χάσαμε τον στόχο.

Διαβάστε εδώ για την παραίτηση Φαμπρ

Ο Πρωθυπουργός μας, ο πλέον αμόρφωτος και αστοιχείωτος που πέρασε ποτέ από τούτα τα μέρη, με μια αντίστοιχη ομάδα απόλυτα ταιριαστή του, επέλεξε να εμπιστευτεί τον πολιτισμό μας στα χέρια του Αριστείδη Μπαλτά, παρασημοφορώντας προφανώς τις ενέργειές του να ξεπαστρέψει πρώτα την Παιδεία αφήνοντας μάλιστα ιερή παρακαταθήκη «Η αριστεία είναι ρετσινιά». Από εκεί και πέρα όλα εξελίσσονται με την μαθηματική ακρίβεια ενός προδιαγεγραμμένου θανάτου. Ζούμε έναν μαύρο μεσαίωνα σε κάθε τομέα. Εξέλειπε η ντροπή. Καθόλου δεν μ΄ενδιαφέρει να κρίνω και να ξεσκίσω τον Φαμπρ ως καλλιτέχνη. Δεν είναι της παρούσης το ζητούμενο. Με ενδιαφέρει ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός και οι προδιαγραφές που δεν έδωσαν γιατί δεν ήξεραν και να δώσουν.

Με ενδιαφέρει ότι είναι τόσο βαθιά νυχτωμένοι που νομίζουν ότι το «καλλιτεχνικός διευθυντής» προϋποθέτει να είσαι καλλιτέχνης. Με ενδιαφέρει ότι ανέθεσαν να βγει πρόγραμμα σε δυο μήνες… Σαν να πεις στον Καβάκο «Εχουμε ένα γλεντάκι σπίτι έλα να μας παίξεις κανένα τραγουδάκι να ευθυμήσουμε». Με ενδιαφέρει ότι οι καλλιτέχνες μας μιλάνε ακόμα με όρους «Περίμενα από την Αριστερά». Με ενδιαφέρει ότι κάθε μέρα και ώρα, χαμηλώνω το μυαλό μου παρακολουθώντας την επιθεώρησή τους κι ακούω τη Σαπφώ Νοταρά να λέει με τη μπάσα φωνή της «Τι τα θες αυτά, εσύ, βλάχος άνθρωπος». Ο Φαμπρ έχει πλέον υλικό να δουλέψει την επόμενη, πιο μαγική performance της καριέρας του. Εμείς; Εμείς να δεις performance… Ενα ακόμα «asset» μείον!

ΥΓ: Ηλίας Τζεμπετονίδης. Ελληνας. Casting Director από το 2009 έως το 2015 στη Σκάλα του Μιλάνου και νυν casting director στην Όπερα των Παρισίων….Ξένος, ξένος, ξένος! «Μόλις ολοκλήρωσα τον καλλιτεχνικό προγραμματισμό για τη σεζόν 2019-2020».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News