Για άλλη μία φορά τα άτιμα τα γεγονότα δεν ήταν έτσι όπως τα ονειρευόταν ο Αλέξης Τσίπρας…

Επειτα από μία σειρά πρωτοφανείς τουρκικές προκλήσεις και αφότου ο Πρωθυπουργός νόμιζε ότι άνοιγε τις πύλες της Ευρώπης στον Ερντογάν τον προηγούμενο Δεκέμβριο, δύο συναντήσεις των τελευταίων ημερών δίνουν μία σαφή εικόνα για το τι σημαίνει «γεωπολιτικός παράγων» και πώς παίζεται το παιχνίδι.

Σίγουρα δεν παίζεται όπως νομίζουν στο Μαξίμου.

Ελπίδα της κυβέρνησης ήταν ότι με την επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον στην Αγκυρα, η Ουάσιγκτον θα τραβούσε τα αφτιά του Ερντογάν για τους τσαμπουκάδες στο Αιγαίο.

Δεν φαίνεται να συνέβη κάτι τέτοιο. Ο Τίλερσον συναντήθηκε και συζήτησε επί τρεις και πλέον ώρες με τον τούρκο πρόεδρο, ενώ μετά την συνάντηση με τον υπ. Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου έκανε μία δήλωση που δεν μοιάζει να ήταν αποτέλεσμα διαπληκτισμών: «αποφασίσαμε και αυτό αποφάσισε και ο πρόεδρος Ερντογάν χθες το βράδυ, ότι χρειάζονται συνομιλίες για να δούμε πώς θα προχωρήσουμε. Η σχέση μας είναι πολύ σημαντική».

Τα σημεία τριβής μεταξύ των δύο (και κυρίως η αμερικανική υποστήριξη προς τις κουρδικές δυνάμεις στην Συρία) μοιάζουν να έχουν περιθώρια διευθέτησης. «Η σχέση είναι πολύ σημαντική»…

Σχεδόν ταυτόχρονα με αυτές τις συναντήσεις, ο τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ βρισκόταν στο Βερολίνο. Δέχθηκε έντονες πιέσεις από την Ανγκελα Μέρκελ, δημοσίως και –προφανώς– κατ’ ιδίαν, όχι όμως για τα όσα συνέβησαν στο Αιγαίο. Πολύ περισσότερο και με τρόπο που δείχνει πολλά, η Μέρκελ απαίτησε την αποφυλάκιση του τουρκογερμανού δημοσιογράφου, ανταποκριτή της Die Welt, Ντενίζ Γιουτζέλ, ο οποίος είχε φυλακιστεί χαρακτηρισμένος ως τρομοκράτης.

Μία ημέρα αργότερα, ο Γιουτζέλ αποφυλακίστηκε. Και το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε: «Είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε ότι ο κ. Ντενίζ Γιουτζέλ αφέθηκε ελεύθερος, είμαστε ανακουφισμένοι και ικανοποιημένοι».

Οι εξελίξεις αυτές, σε συνδυασμό με την τουρκική στάση και συμπεριφορά στο Αιγαίο, μπορεί να δείχνουν πολλά. Οσο και αν ο Ερντογάν είναι ένας παίχτης απρόβλεπτος, φαίνεται πως αν μη τι άλλο έχει συναίσθηση του γεωπολιτικού του μεγέθους και του πώς θα διεκδικήσει και θα πάρει αυτά που επιδιώκει.

Κάτι που δεν φαίνεται να ισχύει στην περίπτωσή μας, αν κρίνει κανείς από τις εκ των υστέρων απειλές και τους λεονταρισμούς της κυβέρνησης για το επεισόδιο στα Ίμια.

Ισως τα πράγματα να είναι πιο ανησυχητικά απ’ ό,τι νομίζουμε και πάντως αν εμφανιζόμαστε έτοιμοι και πρόθυμοι να εμπλακούμε σε θερμά επεισόδια, θα πρέπει τουλάχιστον να γνωρίζουμε τους συσχετισμούς, τα μεγέθη και -κυρίως- την επόμενη ημέρα.

Οχι τίποτε άλλο, απλώς για να μην βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News