Αρχικά ήταν μια «στραβή» στη βάρδιά της. Εκατόν τόσοι νεκροί που πήγαν και πέθαναν και στράβωσαν μια δουλειά. Μετά ήταν ότι την πολεμούσαν επειδή είναι γυναίκα. Την κατηγορούν για ανθρωποκτονία κατά συρροήν επειδή είναι γυναίκα. Τώρα ήρθε η ώρα του Θεού: «Το πότε θα ξεσπάσουν οι επόμενες φωτιές εξαρτάται από ανώτερες δυνάμεις», λέει και δείχνει ψηλά.

Η πολιτικός. Η γυναίκα. Η θεούσα. Και πάντα θεατράλε, με το μάτι υγρό, με ένα δάκρυ που μόλις διστάζει να μεγαλώσει ώστε να κυλήσει στο μακιγιαρισμένο μάγουλο.

Το σποτ με το οποίο η Ρένα Δούρου μας προσκαλεί να τής εκφράσουμε τον θυμό μας —και αυτή, ψυχοπονιάρα ούσα θα μας ακούσει, λέει, θα απαλύνει τον πόνο μας, θα μας απαντήσει— είναι ένα μνημείο πολιτικού θράσους, χαρακτηριστικό του κόμματος που την ανέδειξε.

Η περιφερειάρχης Αττικής που όφειλε να διατάξει εκκένωση στο Μάτι, καθώς η καταστροφική φωτιά έπληττε δύο διαφορετικούς Δήμους, και δεν το έκανε, επικαλείται τον Θεό, την κλιματική αλλαγή, τα 40 χρόνια του παλαιού πολιτικού «καθεστώτος» και κάποιους αόρατους «τοξικούς» εχθρούς που α) δεν την έδειξαν, λέει, όταν πήγε να επισκεφτεί την περιοχή μετά την πυρκαγιά και β) έστειλαν από το κινητό της κάτι μηνύματα με ένα τραγούδι.

Μετά από αυτό το βίντεο των 228 δευτερολέπτων το πολιτικό θράσος αποκτά ονοματεπώνυμο, είναι παροιμιώδες. Στο εξής δικαιούμαστε να λέμε ότι «αυτός έχει το θράσος της Ρένας Δούρου» και να καταλαβαινόμαστε.

Το ερώτημα είναι γιατί η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ έκανε αυτό το πράγμα, γιατί επιχειρεί με τόσο άγαρμπο και προσβλητικό τρόπο να κάνει προεκλογική εκστρατεία πάνω σε χαμένες ζωές και περιουσίες.

Μια απάντηση είναι ο αμοραλισμός. Οτι όντως πιστεύει ότι δεν έφερε καμία ευθύνη για τη συμφορά, ότι πιστεύει πως φταίνε οι παλιοί που κυβέρνησαν τη χώρα «40 χρόνια» και ότι στην τελική άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου.

Θέλω να είμαι καλόπιστος και δεν το πιστεύω. Αντιθέτως εκτιμώ ότι στο βίντεο αυτό υπάρχει μια σαφής πολιτική στόχευση. Στόχος δεν είναι να λάμψει, όπως λέει, η δικιά της αλήθεια, αλλά να κερδηθεί μέσω αυτού μια ποταπή μάχη πολιτικής της επιβίωσης.

Περνά απαρατήρητο —καθώς όποιος νοήμων το βλέπει παθαίνει γρήγορα ναυτία— αλλά η κυρία Δούρου επικαλείται στο βίντεο αρκετές φορές τον Γιώργο Πατούλη τον οποίο καλεί να πάρει και αυτός θέση. Αγνωστο τι θέση πρέπει να πάρει ο απερχόμενος δήμαρχος Αμαρουσίου για τη συμφορά στο Μάτι, αλλά ουσιαστικά δεν είναι αυτός ο στόχος της.

Η κυρία Δούρου ξέρει ότι η μόνη της πολιτική σωτηρία, εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ, είναι να περάσει τον Γιάννη Σγουρό και να βρεθεί αυτή στη β’ Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών. Και για να το κάνει αυτό πρέπει να εμφανιστεί αυτή ως η βασική αντίπαλος του κ. Πατούλη, υποψηφίου της ΝΔ. Την βοηθούν τα φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ —το Open του Ιβάν έστησε πρόσφατα debate στην εκπομπή της Ελλης Στάη με τους δύο «μονομάχους» αποκλείοντας τους υπόλοιπους, κατά παράβαση των εντολών του ΕΣΡ— το εκμαιεύει και η ίδια ακόμη και αν για αυτό χρειάζεται να πρωταγωνιστήσει σε ένα φαιδρό σόου με δάκρυα, αίμα και αναλγησία.

Διότι τελικά αυτό ήταν το πρόβλημα. Η κυρία Δούρου ονειρευόταν κάποτε μέχρι και την αρχηγία και τώρα βλέπει να κινδυνεύει σε πολιτική εξαέρωση, μην μπορώντας να διεκδικήσει ούτε μια αξιοπρεπη δεύτερη θέση στις περιφερειακές εκλογές.

Αυτή ήταν η πραγματική «στραβή». Αντε τώρα να είσαι καλόπιστος…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News