Ενεργός κομμουνιστής ο πατέρας μου, επανήλθε στην Ελλάδα, στα 1944, με το πρώτο πλοίο από την Αίγυπτο. Στην πλατεία Καρύτση, έμεινε έκθαμβος: Σε έναν τοίχο, με κόκκινη μπογιά, ήταν γραμμένο το σύνθημα «Ζήτω τα Σώματα Ασφαλείας», που συμπληρωνόταν με ένα, επίσης κόκκινο, σφυροδρέπανο. Μου το διηγήθηκε πολλά χρόνια αργότερα, διαπιστώνοντας με υπερηφάνεια: «Είχαμε καταφέρει να ελέγχουμε την αστυνομία και την χωροφυλακή». Του είχα, τότε, προβάλει τις ενστάσεις μου: «Απλά, όλες οι πολιτικές δυνάμεις, όταν φτάσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση, χρειάζονται την αστυνομία. Αυτή κι ο στρατός αποτελούν τα τέλεια στηρίγματα όλων των καθεστώτων και κανένας δεν την και τον ακουμπά. Το πολύ, να αλλάξει τις ηγεσίες τους. Και το ΚΚΕ, τότε, συμμετείχε στην κυβέρνηση».

Όσο βρίσκεται στην αντιπολίτευση, η Αριστερά μπορεί να κραυγάζει ενάντια στην αστυνομική βία και να καταγγέλλει τις όποιες αυθαιρεσίες της. Κι όταν έλθει στα πράγματα, μπορεί να εξαγγέλλει κατάργηση των ΜΑΤ και απόσυρση των χημικών.

Xωρίς την αστυνομία και τα δακρυγόνα της, δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρουν να κυβερνήσουν. Πολύ περισσότερο, όταν η «Αριστερά» ζει μόνο στην φρασεολογία της όποιας κυβέρνησης, ενώ η πολιτική της κάθε άλλο παρά αριστερή είναι

Οι νουνεχείς, όμως, στην ηγεσία της, καλά γνωρίζουν ότι, χωρίς την αστυνομία και τα δακρυγόνα της, δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρουν να κυβερνήσουν. Πολύ περισσότερο, όταν η «Αριστερά» ζει μόνο στην φρασεολογία της όποιας κυβέρνησης, ενώ η πολιτική της κάθε άλλο παρά αριστερή είναι. Στην περίπτωση αυτή, ΜΑΤ, χημικά και λοιπές δυνάμεις, της είναι άκρως απαραίτητες για να επιβάλει τις θελήσεις της.

Οι κυβερνήσεις στις Σοβιετική Eνωση, Ανατολική Γερμανία, Ρουμανία και λοιπές χώρες του «υπαρκτού σοσιαλισμού» τότε, στην Κίνα και τη Βόρεια Κορέα σήμερα, ζούσαν και υπάρχουν στηριγμένες στον στρατό και στην αστυνομία, μυστική και φανερή, ενώ, στις δημοκρατίες, παρά τις ουκ ολίγες περιπτώσεις αστυνομικής βίας, οι κυβερνήσεις εναλλάσσονται με εκλογές. Ή, κάποιες σπάνιες φορές, οι κυβερνήσεις γκρεμίζονται, ακριβώς εξαιτίας της βίας των σωμάτων ασφαλείας. Στην Ελλάδα, έχει αποδειχθεί ότι καμιά κυβέρνηση δεν πέφτει με μόνη αιτία την συμπεριφορά των αστυνομικών. Οπότε, η «πρώτη φορά Αριστερά» δεν έχει λόγο να συμβάλει στον περιορισμό της βίας. Προσωπικά, θα ήμουν ευτυχής αν, αντίθετα, δεν την υποδαύλιζε.

Εξ ου και ουδεμία εντύπωση μου προξένησε η επίθεση στους συνταξιούχους. Την είχαν στο πρόγραμμα, με τις ευλογίες της κυβέρνησης και με βέβαιη την επιβολή τους, καθώς οι γέροντες δεν είναι δα και σπουδαίος αντίπαλος.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News