Οχι ότι την πήρε κανείς στα σοβαρά, αλλά η δήθεν πρόταση της δήθεν συνταγματικής αναθεώρησης που δημοσιοποίησε η κυβέρνηση τη Δευτέρα, εγγράφεται στα Μεγάλα Κατορθώματα – προτού καν συντελεστεί, αν και μάλλον δεν θα συντελεστεί…

Οσοι είχαν τη διάθεση να διαβάσουν τις προτάσεις και είχαν παρακολουθήσει στοιχειωδώς το δελτίο ενδοκυβερνητικών «ενστάσεων» της ημέρας, είτε θα γέλασαν είτε θα είχαν πάλι αυτό το ανάμικτο συναίσθημα, κάτι μεταξύ οργής, απογοήτευσης, λόγω διαρκούς εξαπάτησης, και παραίτησης.

Ηταν η σειρά του Πάνου Σκουρλέτη πάλι να σηκώσει λάβαρο, να υπερασπιστεί την ΔΕΗ, να δηλώσει ότι η κυβέρνηση πρέπει να διαφυλάξει τον δημόσιο χαρακτήρα της. Σαν να έλεγε ότι αυτό υπάρχει πιθανότητα σοβαρή να μην συμβεί και πάντως επειδή αυτό συζητείται με τους δανειστές. Οι οποίοι παρεμπιπτόντως διακινούν την εντύπωση ότι η συμφωνία λίγο πολύ ολοκληρώνεται, άρα και σε αυτό το θέμα θα πρέπει να αναμένεται συμφωνία.

Την ίδια ημέρα όμως και ενώ το θέμα της ιδιωτικοποίησης της εταιρείας βρίσκεται στο τραπέζι, οι αρμόδιοι (;) του ΣΥΡΙΖΑ για την συνταγματική αναθεώρηση προτείνουν να προστεθεί ρητή διάταξη στο Σύνταγμα, με την οποία θα κατοχυρώνεται ο δημόσιος έλεγχος στο νερό και την ενέργεια και στην δημόσια περιουσία εν γένει. Κάτι σαν και αυτά που λένε μεταξύ τους στις κομματικές μαζώξεις.

Είναι που λέμε «εδώ γελάνε».

Ποιος δημόσιος έλεγχος στην δημόσια περιουσία; Δεν έχει εκχωρηθεί ο έλεγχός της στο γνωστό υπερ-ταμείο για 99 χρόνια; Ή μήπως η αναθεώρηση θα αφορά το διάστημα μετά το 2115;

Και ποιος δημόσιος έλεγχος στην ενέργεια, αν πρόκειται να τον εκχωρήσουν σε λίγες εβδομάδες; Θα είναι κάτι σαν τις «βάσεις του θανάτου», που έφυγαν μένοντας…

Εκτός και αν δεν τον εκχωρήσουν. Δηλαδή δεν κλείσει η αξιολόγηση. Οποτε η πρόταση συνταγματικής αναθεώρησης του ΣΥΡΙΖΑ θα μετατραπεί σε κάτι άλλο. Σε αφορμή για εκλογές ας πούμε…

Αλλιώς, αν η διαδικασία συνταγματικής αναθεώρησης προχωρήσει, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα χρειαστούν κάποια ψυχολογική υποστήριξη. Θα ψηφίζουν (αν ψηφίζουν) για ιδιωτικοποιήσεις και παραχωρήσεις και σχεδόν ταυτόχρονα θα ψηφίζουν ότι αυτά που έχουν ψηφίσει, σε λίγο θα είναι αντισυνταγματικά.

Και πάντως δεν θα υπάρχει αντικείμενο, αφού (αν κλείσει η αξιολόγηση) δεν θα υπάρχει δημόσια επιχείρηση ηλεκτρικής ενέργειας.

Ούτως ή άλλως, το χειρότερο από όλα δεν είναι ότι για μία ακόμη φορά η κυβέρνηση δεν διστάζει να αντιφάσκει χονδροειδώς.

Δυστυχώς, το χειρότερο είναι ότι εργαλειοποιεί τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος για λόγους καιροσκοπισμού, πολιτικής σπέκουλας, προπαγάνδας και εφήμερης διαχείρισης.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News