Αν κάποιος έχει βγει κερδισμένος στην τηλεοπτική απογευματινή ζώνη τα τελευταία χρόνια, είναι το «Shopping Star». Το κόνσεπτ γνωστό: πέντε διαγωνιζόμενες κάνουν επιδρομή στην αγορά για να βρουν το τέλειο σύνολο για το θέμα που κάθε εβδομάδα προαναγγέλλει η παρουσιάστρια, Βίκυ Καγιά. Στο τέλος κάθε εκπομπής, παρελαύνουν με το σύνολό τους και βαθμολογούνται από τις συμπαίκτριές τους, ενώ στο τελευταίο επεισόδιο της εβδομάδας της βαθμολογεί και η Βίκυ Καγιά και βγαίνει η νικήτρια.

Η εκπομπή συμπληρώνει μερικές εκατοντάδες επεισόδια και συνεχίζει ακάθεκτη. Και σε κάνει να σκέφτεσαι: Μα, επιτέλους, πόσες γυναίκες θεωρούν ότι κρύβουν μια fashion blogger μέσα τους; Είναι πολύ περισσότερες απ’ όσες φαντάζεσαι, τελικά.

Μερικές βέβαια, απλώς το νομίζουν. Στην πραγματικότητα, μέσα τους κρύβουν μια fashion disaster. Και το πιο απολαυστικό με αυτές είναι να τις ακούς να ασκούν κριτική για το γούστο των συμπαικτριών τους, λες και είναι στιλίστριες της Vogue ένα πράγμα. Το ακόμα πιο απολαυστικό, είναι να τις βλέπεις να συνασπίζονται, σαν μια συμμορία της κακογουστιάς, και να κατακεραυνώνουν με χαμηλές βαθμολογίες συμπαίκτριες που έχουν όντως καλό γούστο (τις οποίες πάντα σώζει η παρουσιάστρια με την τελική βαθμολογία της, και απονέμεται δικαιοσύνη).

Πέρα όμως απ’ τις fashion disaster, η μέση shopping wannabe star διαγωνιζόμενη, είναι η γυναίκα της διπλανής πόρτας. Η οποία επιτέλους βρήκε ένα τηλεοπτικό βήμα για να εκφράσει τις στιλιστικές της ανησυχίες και να δείξει σε όλους ότι κάτι σκαμπάζει από μόδα. Και βέβαια, να κρίνει τις στιλιστικές ανησυχίες των άλλων, μια ένοχη απόλαυση που όλοι λίγο-πολύ μπαίνουμε στον πειρασμό να κάνουμε, όσο κι αν το παίζουμε άνετοι, όσο κι αν λέμε: ας ντύνεται ο καθένας όπως θέλει. Στην πραγματικότητα, αν δεν ντύνεται όπως εμείς θέλουμε κι έχουμε συνηθίσει, καθόλου άνετοι δεν είμαστε, ούτε και καλοπροαίρετοι στην κριτική μας.

Αυτό κάνει το «Shopping Star»: αντανακλά την αισθητική μας νοοτροπία. Ανοίγει ντουλάπες και βλέπεις πώς συνηθίζουμε να ντυνόμαστε, μας στέλνει στην αγορά και βλέπεις πώς συνηθίζουμε να ψωνίζουμε. Και βάζοντας τις διαγωνιζόμενες να κρίνουν η μια την άλλη, αποκαλύπτει τον τρόπο που η μέση Ελληνίδα εκλαμβάνει τη μόδα, πόσο εύστοχα την αξιολογεί και τι καταλήγει να θεωρεί καλόγουστο ή κακόγουστο αντίστοιχα. Αλλά και πόσο ανεκτική είναι απέναντι στο διαφορετικό γούστο των άλλων.

Το «Shopping Star» σκίζει γιατί επιβραβεύει την αισθητική μας νοοτροπία, όπως αυτή είναι. Η εκπομπή είναι κυριολεκτικά η εκδίκηση της συμβατικής μας αισθητικής, της συμβατικής μας ντουλάπας. Εκείνης που έχει καθοριστεί από τις αγορές φτηνών ρούχων από μεγάλα πολυκαταστήματα, από την κουλτούρα των μπουζουκιών και του ‘«Σάββατο τραπέζι στον Ρέμο», από την υιοθέτηση της εκάστοτε μόδας που έρχεται και φεύγει στα περιοδικά, αλλά στοιβάζεται στα δικά μας ράφια. Αλλά είναι και η εκδίκηση της ντουλάπας που έχει στιγματιστεί από την καθημερινότητα και τις πεζές στυλιστικές επιλογές που σε αναγκάζει να παίρνεις, και όχι από κάποια ουτοπία που σου λέει να πηγαίνεις το παιδί στο σχολείο ντυμένη σαν να βγήκες από εβδομάδα μόδας.

Το «Shopping Star» είναι η εκδίκηση της ντουλάπας που έχουμε σπίτι μας. Της ντουλάπας που πολλές φορές κρύβει μέσα της φρικτά κακόγουστα πράγματα, αλλά την αγαπάμε. Γι’ αυτό και ήταν καταδικασμένο να πετύχει.

ΥΓ. Και η ευγένειά μας φαίνεται στο «Shopping» Star. Βλέπεις πώς κάποιες παίκτριες συμπεριφέρονται στις πωλήτριες, λες και είναι δουλικά τους, και φρίττεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News