Η διάψευση του μύθου ότι «έρχεται η ανάπτυξη» που σέρβιρε ο Αλέξης Τσίπρας προκάλεσε ανακούφιση γιατί τουλάχιστον επιβεβαίωσε ότι αυτό που ζούμε δεν είναι το «καλύτερο».

Είναι σαν να έχεις πέσει στη θάλασσα, να παλεύεις για να κρατηθείς στην επιφάνεια και εκείνη τη στιγμή να σου λένε ότι δεν πρέπει να φωνάζεις αφού βρίσκεσαι ζεστός και ασφαλής στη στεριά. Και περιμένεις να έρθει κάποιος να περιγράψει τουλάχιστον την πραγματικότητα. Να σου δείξει ότι συνεννοείστε. Οτι βλέπει την κατάστασή σου και ότι αν μη τι άλλο δεν έχεις παραισθήσεις. Ε, αυτό έκανε η ΕΛΣΤΑΤ. Μας έδειξε ότι η ασφυξία που ζουν όσοι δεν ανήκουν στα τάγματα των μετακλητών δεν είναι παραίσθηση. Δηλαδή δεν είναι το μέλλον.

Ο Αλέξης Τσίπρας την Δευτέρα, βούτηξε μέσα στην post-truth. Δεν μπήκε καν στον κόπο να μάθει τα στοιχεία (δηλαδή να ενημερωθεί από την ΕΛΣΤΑΤ), γιατί τα στοιχεία πολλές φορές έχουν την κακή συνήθεια να διαψεύδουν. Προτίμησε να χαρακτηρίσει τις δυσκολίες στην διαπραγμάτευση «λεπτομέρειες». Να μιλήσει για το μέλλον – που έτσι κι αλλιώς κανείς δεν μπορεί να διαψεύσει. Και να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πάμε καλά.

Ομως αν όντως «πηγαίναμε καλά», δηλαδή αν η post-truth του Πρωθυπουργού έμενε χωρίς διάψευση αυτό θα σήμαινε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να αλλάξει κάτι. Η κυβέρνηση θα συνέχιζε να θεωρεί ότι με τον νόμο για τα μπλοκάκια φορολογεί τους πλούσιους και βοηθάει τους φτωχούς. Θα συνέχιζε να διορίζει ό,τι κινείται, πετάει ή κολυμπάει και να θεωρεί ότι αυτό φέρνει ανάπτυξη. Και θα συνέχιζε να ψάχνει αρχαία και δάση σε κάθε επένδυση (όπως Ελληνικό) πιστεύοντας ότι αυτό φέρνει επενδύσεις.

Γι’ αυτό και η διάψευση της ΕΛΣΤΑΤ τη δεδομένη στιγμή έκανε κάτι πολύ σημαντικότερο από το να γελοιοποιήσει τον Πρωθυπουργό και να κάνει το περισπούδαστο ύφος του να μοιάζει αστείο. Μας είπε ότι δεν είμαστε τρελοί. Και μας θύμισε ότι αυτό που ζούμε δεν είναι η «κανονικότητα» στην οποία κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι ζούμε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News