Πρώτα η, γνωστή άλλωστε, είδηση: ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκοψε από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ τον υιό του βουλευτή Γιάννη Τραγάκη, επειδή ανήγγειλε την υποψηφιότητά του ο πατέρας του, χωρίς να ρωτήσει (εδώ). Χαρές και πανηγύρια. Τέζα η οικογενειοκρατία…

Μετά η πικρή πραγματικότητα. Στην ελληνική πολιτική σκηνή έχουμε αυτή τη στιγμή:

-Δύο Καραμανλήδες, πάντα δύο είχαμε, από τη δεκαετία του ’60.

-Εναν Παπανδρέου(γιατί οι άλλοι δύο δεν ενδιαφέρονται). Πάντα δύο είχαμε, επίσης από τη δεκαετία του ’60.

-Δύο Μητσοτάκηδες, από τη δεκαετία του ’80.

Κοιτάζω τα πρωτοσέλιδα των φιλο-νεοδημοκρατικών εφημερίδων για την υπόθεση Τραγάκη. Από υποβάθμιση μέχρι σεμνά πανηγύρια και λεπτή ειρωνεία. Ξέρουν ότι ο νεποτισμός είναι στο DNA της παράταξης.

Και όσοι νομίζουν ότι ξεμπερδέψαμε με την οικογενειοκρατία, διότι αυτή περιορίζεται στις παραδοσιακές πολιτικές οικογένειες, ας γυρίσουν πλευρό. Ο ιός είναι διακομματικός, έχει προσβάλλει και την πρώτη φορά κυβερνώσα Αριστερά. Εχουμε και λέμε:

-Δύο Τσίπρες, ο δεύτερος δεν είναι (ακόμα) υπουργός, είναι γενικός γραμματέας υπουργείου.

-Δύο Παππάδες, ο υιός διόρισε τον πατέρα, σπάζοντας την έως τώρα επικρατούσα συνήθεια.

-Το ζεύγος Δημήτρη Παπαδημητρίου- Ράνιας Αντωνοπούλου. Αμφότεροι υπουργοί, παρακαλώ.

Ψάχνω στα πρωτοσέλιδα των φιλο-κυβερνητικών εφημερίδων. Τίποτα. Ούτε λέξη για την υπόθεση Τραγάκη. Πρέπει να είναι ο μοναδικός μπελάς της αντιπολίτευσης, τον οποίο δεν εκμεταλλεύεται η κυβερνητική προπαγάνδα. Τι να πει, άλλωστε;

Το συμπέρασμα: Καραμανλήδες, Παπανδρέου, Μητσοτάκηδες, Τσίπρες, Παππάδες και λοιποί δεν χρειάζεται να ρωτήσουν κανέναν αρχηγό. Είναι ο ορισμός της οικογενειοκρατίας. Για να το πούμε αλλιώς: πού πας , ρε Τραγάκη; Γιατί δεν ρώταγες πρώτα, για να είναι όλα εντάξει;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News